FACADE

Chapter TWENTY-ONE

[Narrator]

Pagkadating niya sa harap ng gate ng Hakin University ay tumingin siya sa salamin. Inalis ni Akoz ang eyeglasses at pinalitan ito ng contact lense.

Ngayon ang araw na manunuod siya ng fireworks display sa Seoula World and he is with someone. Dahil 8PM ang show, nagdecide sila na magkita ng 6PM sa tapat ng Hakin University.

"Akoz!"

Mabilis na lumingon si Akoz sa boses ng tumawag sa kaniya. Agad naman siyang ngumiti at lumapit dito.

"Glad you made it, Hi Berlin." He greeted Berlin. Hindi niya sinunod ang sinabi ni Yohan na ayain si Klein, he had someone in mind and that's Berlin. Sa tingin niya, they can be best of friends like Yohan if magkakasama sila na kahit silang dalawa lang.

Sumakay na silang dalawa sa kotse papuntang Seoula World, may 20 minutes na lang papuntang Seoula kung sa Hakin sila magkikita. 

"Oh. You didn't wear your eyeglasses." Berlin noticed his eyes. Ngumiti naman si Akoz at tumango. "I want to see the fireworks so bad." He admitted.

"Thank you for inviting me. I really love watching fireworks too." Alam iyon ni Akoz, bago pa niya ayain muna si Berlin ay pinuntahan niya ang i********: nito at napansin niya na puro sa fireworks ang mga pictures nito.

Nagkaroon ng chance at lakas si Akoz na ayain si Berlin kaya nag-message sya sa LINE and gladly, Berlin agreed.

Mabilis lang ang byahe nila dahil Saturday at wala gaanong sasakyan sa papuntang Seoula World. Pagkapasok nila sa lugar ay iba't-ibang rides, food stalls, restaurants, at mga tao ang nasa lugar.

"Kain muna tayo?" Aya ni Berlin. Pumayag naman agad si Akoz dahil hindi pa siya kumakain ng dinner. Naligo lang sya at dumiretso dito.

Pumasok sila sa isang pastry shop. Berlin volunteered to pay for the foods but Akoz declined. Sinabi na niya na bayad na ang pagkain kahit hindi pa. 

"You can sit there." Turo ni Akoz sa pandalawahang tao sa tabi ng glass wall. "I will just get my receipt and the foods. 

Wala rin nagawa si Berlin, she jokingly rolled her eyes and left Akoz alone in the counter; the latter laughed and watched her.

[Akoz' POV]

"I didn't know Klein has cousin. Akala ko nga she is living alone." I said while eating my cheesecake. Berlin moved her hand from left to right, as she is saying 'no.'

"Ate Klein lives with uncle and auntie. Nasa abroad naman ang parents ko so I live with them. But, she is an only child." Berlin explained. I listened carefully, I need this. 

I think I got a chance na may malaman pa kay Klein. Though matagal na kami magkakilala, little information lang naman ang alam ko sa kanya.

"Hindi ko alam na we were on the same school before." Si Berlin naman ang nagsalita. I nodded, yes same here. Hindi ko alam na we used to study in the same school.

"Same here. Hindi ko rin alam, di ka pa ba nakapunta sa club namin noon? Or nanuod ng play ni Klein?"

Umiling si Berlin, "Nope. I was busy in the music club."

Kaya siguro hindi rin kita nakita. Maybe you were stuck in the middle of musical instruments.

"So, you met Yohan during Senior High School days?" Berlin opened another topic.

"Nope. Magkaibigan na kami since bata pa, our houses is in the same village hanggang ngayon. Pero he decided to live alone."

"What about you?" Turo sakin ni Berlin.

I smiled and shook my head, "Ako lang ang tao sa bahay so I can't. My dad is always busy at wala lagi sa bansa."

And my dad never contacted me.

"I'm glad Yohan is there. I am not friendly, hindi rin ako kinakaibigan because of my last name. But Yohan is always there for me."

"You didn't date in Senior High?" Berlin asked me, natawa na naman ako. Hindi sila naniniwala pag nagsasabi ako ng totoo pero wala naman ako magagawa.

"I am No Girlfriend Since Birth, Berlin. Wala akong alam sa dating and relationships." Nahihiyang pag-amin ko.

"Kaya at first, I don't believe you." Berlin giggled, and looked at me. "But we're on the same shoes." She whispered and wink.

So, Berlin never had a boyfriend?!

She never had a boyfriend, with that beautiful face?

Tumawa si Berlin nang makita ang reaksyon ko, "Chill. Nagsasabi ako ng totoo. Bakit parang ayaw mo maniwala."

Napakamot ako sa batok ko, "Sorry. I didn't expect it." Kung ganoon, tama siya. We are on the same shoes.

Natatawa pa rin si Berlin at kinuha ang bag nito, "Tara na, let's wait at the seaside."

Tumayo rin ako kaagad at kinuha ang bag ko. Papunta kaming seaside dahil doon namin balak panuorin ang fireworks display.

7:57PM

Napangiti ako nang makita ang oras, may 3 minutes na lang at magsisimula na ang fireworks display. Nasa seaside kami ngayon nakaupo kasama ang iilan din na naghihintay. Mostly, nasa open field ng lugar sila dahil mas malapitan na makikita ang display.

"May 3 minutes na lang." Paalala ko.

"Malapit na." Sagot ni Berlin.

Well, she looks innocent.

She is tough outside, but I think when she is with someone she's comfortable; her true self will show.

"AND OUR FIREWORKS DISPLAY IS HERE!!!!"

Sabay kami tumingin ni Berlin sa taas at nakita namin ang mga pinakamagandang fireworks display. Nagsimula sa mga maliit, at palaki nang palaki. Nagkaroon ng mga letters, phrases, at shapes.

"Wow, ang gandaaa!" Sigaw ni Berlin habang nakatingin sa langit. She is smiling from ear to ear and her eyes are shining. I smiled, knowing she is happy tonight. I know we both enjoyed this night.

Binuksan ko ang camera ng phone ko and tries to take pictures of the fireworks. For the remembrance and since it is a wonderful night to remember.

Sumunod naman ang malakas na soundtrip sa lugar na iyon, para siguro sa fireworks display. Kaya mas lalo kaming napahanga dahil nababagay sa beat ng kanta ang mga fireworks.

"Alam mo ba…" napatingin ako kay Berlin nang sabihin niya iyon, nakatingin pa rin siya sa mga fireworks.

"May napanuod akong movie about fireworks and since then, may dream ako when I turned 21 years old." Tumingin sa akin si Berlin at lumapit.

"Gusto ko sa birthday ko, I could kiss the man I like under the fireworks." She whispered at lumayo ulit.

I smiled.

What a beautiful dream for someone like her.

Sana makita niya ang best man para sa kaniya before she turn 21.

"You will." I whispered too, at tumingin din sa mga fireworks.

[Berlin's POV]

"Thank you Akoz, ang dami ko na atraso sa iyo." Ngumiti naman si Akoz sakin.

"Wala iyon." He replied.

We just finished the fireworks and he offered to bring me home. Dahil 10pm na kami nakalabas ng Seoula World ay pumayag na rin ako. Nagcommute lang din naman ako papuntang Hakin University.

"Babawi ako next time ha." I said again. Akoz chuckled. Wala na gaano tao sa area namin kaya naririnig ko clearly ang tawa niya. Cute.

"Syaka na. Pero sige, ikaw bahala." Akoz replied. Tumingin ito sa gate ng bahay namin, napansin niya ata na wala ng ilaw.

"Sige na, pumasok ka na. Tulog na ata mga kasama mo sa bahay. Sila Klein…" sabi ulit ni Akoz. Nagpaalam na ako sa kaniya pero hinintay ko na makaalis ang sasakyan niya.

Nagbye pa siya sa akin bago niya paandarin papalayo ang sasakyan. Hanggang sa hindi ko na matanaw ito.

I was left alone in front of our gate and I smiled. 

It was a peaceful night to remember.

Thank you Akoz.

[Cassidy's POV]

"Oh, may fireworks display pala ngayon." At bakit pumunta mag-isa si Akoz sa Seoula World? He posted on his i********: ngayon lang gabi. He should have invited me, tch.

On the second thought, why? Eh hindi nga kami nag-uusap sa LINE. I should do my first step.

Hanggang ngayon, hindi ko pa rin sinasabi kay Yohan na I like Akoz. I didn't know they are best friends. But I don't want to lie anymore. Ayoko na maghintay pa si Yohan, and I am willing to take the risk too.

"What…" I murmured as I saw Berlin's stories too.

Berlin posted a selfie with Akoz-- only the two of them. Nasa likod nila ang fireworks display. Kailan pa sila naging super close? All they did was to bicker and bicker. Then now?

Are they dating?

Hell, please no.

Binagsak ko ang cellphone ko sa higaan at pabagsak na humiga. I heave a sigh. No Cassz don't be jealous and don't feel threatened. Ano ba, what if they just met there and decided to take selfies.

Kinuha ko ulit ang cellphone ko, I will check kung may update sila sa GC. Baka nakita rin nila Elynna yung story ni Berlin.

I was wrong.

Binasa ko paulit-ulit ang message ni Berlin sa GC, Sakura asked if nagkita lang sila ni Akoz sa Seoula World but Berlin answered,

Berlin: Nope, he invited me to watch the fireworks display. It was so lit! Let's watch some other time din!

"Ano ba Cassidy, stop being weird. You only like him." I uttered, consoling myself.

Pero sino ba niloloko ko.

I like Akoz, romantically.