CHAPTER 5
1500 Words
Suddenly I became suffocated, malikot narin ang itim ng mga mata ko. Kung saan saan na rin ako bumabaling hindi ko sya matingnan ng diretso lalo ng umupo sya sa kama habang mariing nakatitig sa'kin.
Ini-off nya narin ang cellphone nya siguro para walang istorbo.
Naestatwa nalang ako sa tapat ng pinto, bigla din akong naconcious sa ayos ko, nakatulong naman kahit papano yung pinahiram nyang black suit dahil natatakpan ang ibang bahagi ng hantad kong balat.
I licked my lips naramdaman ko kasing bigla yung nanginig.
the way his eyes looks at me darkly, parang kahit may suot ako hubad akong nakikita nya.
Hindi pa man nawawala ang kaba sa dibdib ko agad na syang nagsalita.
His voice is like a thunder.
"I wonder why your manager request for about half a million price in you, bakit ganon ka na ba kagaling? Did all your customer satisfied with your performance? Binabaliw mo ba?"
I feel insulted hearing his sentiments. Hindi ako nagsalita ayoko syang gatungan.
He moisened his lips namula yon ng bahagya. Napaiwas ako ng tingin ng ngumiti sya ng nakakaloko matapos makita ang reaksyon ko.
"I doubt that. Anyway your still cheap knowing your worth is only half a million price kung tutuusin barya lang yon sakin, hindi narin masama na bilhin ka sa gabing 'to right?" mayabang na sabi nya.
I don't like his attitude masyadong mapangmata. Hindi ko alam pero kadalasan ng may magagandang mukha masasama ang ugali.
Just like him.
Tila nanliit ako sa mga pinagsasabi nya aaminin ko 'yon, wala ni sinuman ang nakakahawak sakin hindi ko rin naman to ginusto walang may gusto neto, pinilit lang ako.
I pursed my lips, naiinis ako gusto kong sumagot, gusto kong linisin ang sarili ko pero naisip ko, ano bang pakealam nya wala naman, sarili ko ngang ama binenta nalang ako ng kusa e sya pa kaya.
Suddenly I feel so insulted and hurt.
naasar ako bigla naging mababaw din ang mga luha ko at naiinis ako doon hindi ko alam ba't ako naiiyak eh hindi naman totoo yung mga pinagsasabi nya sakin, hindi nya naman ako kilala.
His eyes are darted on me, may bahid ng galit yon, siguro nainis nung nakita akong pinahidan ko yung luha ko.
"You crying? really woman?" humagalpak sya ng tawa don.
mas lalo lang tuloy akong naiyak, you asshole!!
nanginginig na ako sa galit, yung kamay ko gusto ng manampal pero pinipigilan ko lang.
bigla naman syang sumeryoso ng maramdaman nya sigurong pigang piga na ako. He became so dark right now, nawala narin ang ngisi na kaninang kinaiinisan ko, umayos rin sya ng upo halos sakupin ang kama sa haba ng mga hita nyang naka bukas, his face now is become annoyed.
galit ka na nyan? mas galit ako sayo jerk!
"Enough with dramas" he scowled.
"Now, strip." he said.
Nagulat ako don, hindi ko inaasahan na iyon ang lalabas sa bibig nya ngayon.
Napapikit ako ng madiin ng maalala na kailangan ko nga pala syang paligayahin.
I fidgeting my fingers right now. Dinapuan narin ng kaba.
I think i need to explain my side now, eto ang tamang oras para magpaliwanag, still hoping na sana maniwala sya sakin.
Huminga ako ng malalim bago ako humakbang.
Lumapit ako sa pwesto nya, napataas naman sya ng kilay sa ginawa ko, may kung ano sa mata nya na biglang nabuhay isabay mo pa ang nagbabadyang mga ngiti sa labi.
Nagsimula na naman akong mairita.
Nang masiyahan sa lapit namin sa isa't isa nagsimula na akong magpaliwanag.
"Look Sir Ellias, hindi ako yung klase ng babaeng iniisip mo ngayon, I'm not into this, maniwala ka man sa hindi pero binenta ako ng tatay ko kay Aling Minerva kani kanina lang, gusto ko ngang tumakas e at ito na yon, ito na ang right timming para doon---"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng i angat nya ang kanang kamay nya pinapatigil ako, at biglang humagalpak ng tawa. Napapahawak narin sya sa tyan nya muntik naring mabuwal sa kinauupuan.
Napapikit nalang ako sa sobrang asar sa kanya.
Dinapuan din ako ng hiya ng hindi man lang nya i-acknowldge ang paliwanag ko. Yung totoo ilang beses ba akong magpapakain sa lupa.
naiiyak na naman tuloy ako.
mabigat na ang mga hininganga pinakawalan ko, sobra na akong nanliliit dito hindi ko alam kung pano ko ipagtatanggol ang sarili ko sa kanya.
Bakit nga naman sya maniniwala kilala ang club na yon sa gantong bentahan. Siguro iniisip nya na ngayon na isa akong baliw.
Napasandal ako saglit sa night stand na katabi ko.
Ilang minuto ang hinintay ko bago sya kumalma at bumalik sa wisyo.
"So, you want me to believed in your lies? Right?" He paused. "You think you can fool me? in a sense that you literally need to cry to make this drama of yours looks so real?" ngumisi tila nang aasar. "Unbelievable." napapailing na turan nya.
He corded his neck this time.
I guess hanggang dito nalang kaya ng pride ko, sige na hindi ko na lilinisin ang pangalan ko, bahala na kung anong dapat mangyari tutal magulo naman na ang buhay ko guluhin pa natin.
Wala naman akong pamilyang tutulong sakin dito. Kung tutuusin wala ring kwenta kung bakit nabubuhay pa ako.
naiiyak man sa mga nangyari gagawin ko nalang kung ano ang dapat mangyari ngayon.
I started to removed his suit on me.
bigla syang sumeryoso don.
"Strip." pag uulit nya
This time, tinanggal nya na yung neck tie nya hinagis sa kung saan habang ako blankong tinititigan sya.
Natatakot ako sa totoo lang gusto ng tumakbo. He looks so professional in this field Ilang babae na kaya ang nakakama nya dito.
He clenched his jaw while his eyes are now looking at me dangerously.
Lumipas ang ilang minuto hindi parin ako naghuhubad, hindi ko pala kaya, nahihiya ako hindi ko kayang may ibang tao ang makakakita sa katawan ko. Pakiramdam ko pulang pula na ko sa harap nya ngayon.
He hissed when he realize na hindi ako gumagalaw sa pwesto ko. I am still standing infront of him parang nag ugat na ang mga paa ko doon sa sahig at ayaw ng umalis.
Pinagkrus nya ang mga braso sa kanyang dibdib. Galit akong binalingan.
"your'e so demanding for such a half a million price, gusto mong ako pa ang maghubad sa'yo?" inip na sabi nya.
Pikang pika na ako sa lalaking to, wala ka bang ibang bukang bibig kundi pang iinsulto?
Napairap ako sa hangin.
Hindi ako demandig hindi naman ganon ang iniisip ko. Nahihiya lang talaga ako at pakiramdam ko hindi tama, labag sa loob ko ang gagawin hindi ko gusto kaya paanong hindi ako kumikilos dito.
He growled.
Ubos na ang pasensya sakin.
"I hate it, when someone wasting my time" galit na tono nya.
nagulat ako ng bigla nyang higitin ang braso ko at marahas akong ibinagsak sa malambot na kama.
Galit na galit na sya ngayon.
dahil sa pagbagsak kanina sa kama pinilit kong bumangon habang inis na tumingin sa kanya, He was still standing there malalim ang iniisip. The way he looks at me now is very different. ngayon its much more fathom and secluded.
I feel nervous thinking how intimidating he is, parang sa tagal na kasama mo sya sa loob ng kwartong 'to hindi ka pwedeng magtagal, you will be suffocated anytime. You need to escaped or else you will be the one who suffer.
I swallowed hard when he started to move.
Umalis sya saglit at may bagay syang kinuha na kung ano sa luggage na dala nya.
Nang makuha yon agad na syang bumalik sa akin.
Nagulat ng mapagtantong yung hawak nya ay isa lubid at itim na tela. Naikuyom ko bigla ang mga palad ko.
Anong balak nyang gawin sa mga yan? gagamitin sakin? He is psycopath!
Lumapit sya sakin ng may ngisi sa labi naghari rin ang kaba sa dibdib ko ng hablutin nya ang dalawang palapulsuhan ko para talian ng lubid.
Napadaing ako sa higpit ng pagkakatali nya.
"A..nong ginagawa mo? pakawalan mo ko!" sinubukan kong magpumiglas pero hindi umubra yon.
"Your'e not behaving today, that's why I'm doing it"
nagpumiglas ako, pero mas malakas ang mga kamay nyang tila bakal sa tigas, naiiyak na ako.
Ilang paghihirap pa ba ang dadanasin ko ngayong gabing 'to.
He groaned when he saw me crying again.
Naiinis din sa sarili dahil pati emosyonal na estado mahina ako.
He breathe deeply when he finish tied my pulse, sunod nya naman akong piniringan bagay na mas lalong nagpakaba sakin ng tuluyan.
Tinulak nya ako sa kama pagkatapos, impit akong napatali ng dagaan nya ako.
"S..ir, wag po maawa na kayo. Birhen pa po ako"
Lito ako sa mga nangyayari hindi alam kung anong ginagawa nya sakin dahil wala akong makita, isabay mo pang lumalabo na ang mata ko sa mga luhang nagbabadyang rumagasa.
Ramdam ko ang hininga nya sa kanang bahagi ng tenga ko.
He chuckled, when he heard my sentiments, tila hindi naniniwala sa mga pinagsasabi ko.
- Writer
