Red Sullivan

KABANATA 3

“I need to take a break.” Bulong ni Ishihara sakanyang sarili.

Panibagong araw nanaman kung kaya’t panibagong pag subok nanaman ang hinaharap niya.

She’s really tired and hurt at the same time pero wala siyang magawa.

She needs to work para mabuhay, hindi niya rin naman maopen ang clinic niya dahil hindi pa siya okay.

“Good morning ma’am Shannara.” Bungad ng guard pag kapasok niya sa kumpanya.

“Morning kuya.” Tipid at magalang na sambit ni Shannara at saka binigyan ng isang ngiti ang guard.

“You have a photoshoot around 9 am, ads shooting 10 to 11 am, lunch in 12 in the afternoon and last is another photoshoot for almost 3 hours.” Bungad sakanya ni Illiana, manager ni Shannara.

“Wow?! Good morning sa akin ha. Hindi ba pwedeng time out muna.” Nakangusong sambit ni Shannara.

“Gustuhin mo man o gustuhin ko man na bigyan ka ng time out, masyadong maraming engagements ang last post mo at marami kang nakuhang endorsement at kahit events ay meron. Kapag nag time out ka ay mapupuno lang lalo ang work load mo. Mas bibigat.” Seryosong sambit ni Illiana.

“What do you want for lunch?” Tanong ni Illiana.

“Anything basta yung kinakain ko.” Tipid na sagot ni Shannara.

“Ayos talaga ng sagot mo kahit kailan.” Napapailing na sambit ni Illiana.

Nag start na ang trabaho ni Shannara at halos hindi siya makakilos sa sobrang sunod sunod ng pangyayari.

Nakakapagod pero ineenjoy na lamang ni Shannara ang nangyayari dahil kung nanamnamin niya ang pagod ay mas mapapagod lang talaga siya.

Hindi nag tagal ay nakatapos na ang dalawang shoot ni Shannara. “Here’s your food.” Sambit ni Illiana at marahang inilapag sa harap ni Shannara.

“I can’t decide what food you really want to eat kaya si Ivelle ang sinabihan ko. It’s a home made lunch for you.” Sambit ni Illiana.

“Thanks.” Tipid na sambit ni Shannara at sinimulan na ang pag kain.

Matapos niyang kumain ay muli nanaman siyang nag start sa kaniyang trabaho.

“IT’S A WRAP!” Sigaw ng photographer kung kaya’t muling nabuhayan ang diwa ni Shannara.

“You’re too pre occupied Shannara. Wala ka sa focus.” Seryosong sambit ni Illiana.

Hindi nagsalita si Shannara at tumango lamang. Sanay na ang manager niya sakanya na ganito siya kapag wala sa mood. Mabuti nalang at maaga nayari ang photoshoot kung kaya’y makakapunta pa siya sa favorite place niya. Batanes.

“Tell Ivelle that I’m going somewhere.” Sambit ni Shannara na tinanguan lamang ni Illiana.

Dire-diretso lang si Shannara palabas ng building hanggang sa makarating siya sa parking lot. Nang makapasok siya sa sasakyan ay kinuha na niya ang susi at nag maneho na papunta sa Batanes.

Hindi nag tagal ay dumating na rin siya sa kaniyang patutunguhan kaya agad na itong bumaba sa sasakyan niya at inilock.

“Dámn, I miss this place.” Sambit ni Shannara.

“Ang tagal ko ng hindi nakakapunta dito thank God ay nagkaroon na rin ako ng time.” Dagdag niya.

Habang pinag mamasdan ang bulubunduking paligid dahil wala pang city lights.

Batanes somehow feels like home. Shannara’s home.

Sa tuwing hindi siya okay, sa tuwing mabigat ang pakiramdam niya, sa tuwing nahihirapan siya at stress siya. Batanes ang kaniyang takbuhan, Batanes ang comfort niya. Makita lang niya ang mga bulubunduking tanawin, ang city lights ay gumagaan na ang pakiramdam niya.

“Sobrang relaxing, what if mag pattayo ako ng bahay dito?” Biglang tanong ni Shannara sakanyang isip.

Mga ilang sandali at oras pang nanatili si Shannara bago napag desisyunan na umalis na. Halos mag aalas sais na rin kasi at kapag nalaman ni Ivelle na ganoong oras nanaman siya umuuwi ay paniguradong pangangaralan nanaman siya nito at hindi nanaman pagagamitin ng sasakyan.

Halos magka edaran lang naman sila ni Ivelle pero surprisingly ay napapasunod niya si Shannara. Bukod pa ron ay malalagot din siya sa ate atehan niyang si Illiana.

“Red.” Tawag ni Coal sakanya.

“Bakit?” Tanong ni Red.

“Himala ata yan at hindi ka sa computer o laptop mo nakaharap.” Sambit ni Coal.

“Nag papahinga lang, maya maya ay mag start na ulit ako.” Sambit naman ni Red.

“Apura reklamo ni Hunter sayo, hindi ka na raw maawat diyan.” Sambit ni Coal.

“I need too, wala akong ibang gagawin kapag hindi ko kinulong sarili ko sa trabaho.” Depensa naman ni Red.

“Wala ka bang balak?” Nag aalangang tanong ni Coal.

“Meron, hindi lang sa ngayon. Huwag lang sa ngayon.” Sambit ni Red.

“Bakit?” Kuryosong tanong nito.

“Hanggat hindi ko naiaalis si Nanay sa puder ni Jack ay hindi ako babalik sa pag rerace.” Sambit ni Red.

“Hindi pa tapos ang bahay na pinapagawa ko, kapag tumigil ako sa trabaho tatargetin nanaman ni Cecilia ang pera na napupunta sa akin at sasaktan si Euri.” Sagot ni Red.

“May pagka sa demónyo talaga yang step mom mo.” Napapakmot ulong sambit ni Coal.

“Siya na nga ata ang papalit kay Satan.” Tumatawang sambit ni Red habang napapailing.

“Kamusta na pala yung bahay?” Tanong ni Coal.

“Ayos naman, kulang pa ng furnitures at tinatapos pa yung huling pinahabol ko na gagawin.” Sambit ni Red.

“I want that house to be as perfect as possible. Kay Euri nakapangalan yon at bahay niya yon.” Sambit ni Red.

“Grabe talaga ang pag mamahal ng isang Sevana sa kaniyang Ina.” Tumatawang sambit ni Red.

“If that fúcking Jack can’t choose and love Euri, ako nalang.” Seryosong sambit ni Red.

“Bakit nga ba kasi ganon?” Tanong ni Coal.

“Alam mo na, may Cecilia.” Sambit ni Red at napakibit ng balikat.

“Mag didinner k aba ditto? If yes, favor. Pabilhan ako food, anything basta nakakain.” Sambit ni Red.

“Sige, mag trabaho ka na.” Tumatawang tugon ni Coal at umalis na para bilhan si Red ng pag kain niya.

Matapos ang working hours ni Red sa kumpanya ay napag desisyunan niyang bumista sa safest place niya, ang Batanes.

Nang makarating si Red sa Batanes ay agad siyang dumiretso sa hidden place niya. Sakto ang pag dating niya dahil alas nuebe na ng gabi kung kaya’t kitang kita na ang mga city lights.

“Finally.” Masayang sambit ni Red habang nakatingin sa mga city lights na nasa ibaba ng bundok.

Nagdala na rin ng pagkain si Red dahil balak niyang hating gabi na umuwi. Wala naman si Cecilia sa bahay kaya walang kontrabida na mananakit kay Euri.

“Sana palaging ganito.” Mahinang sambit ni Red.

Hindi niya rin kasi maiwasang mag isip ng kung ano ano at makaramdam ng pagod. In the first place hindi siya comfortable sa set up na naging desisyon nila ng kaniyang Ama.

That’s his company yet nakakapasok si Cecilia at na aaccess lang lahat. Hinihintay nalang niya na matapos ang bahay niya at makaalis sa puder ni Jack dahil once na mangyari yun ay Malaya na sla ni Euri at siya na ang hahawak ng kumpanyang sakanya naman talaga mismo.

Natahimik panandalian si Red, dinadama ang malamig na hangin na humahampas sakanyang balat.

“How I wish I can talked all this shít to someone.” Bulong ni Red at napahilamos nalang sa kaniyang mukha.

He feels so frustrated, stress and hurt. Kay tagal niyang inipon sa sarili niya at pinilit libangin ang sarili sap ag tatrabaho. Pero kahit pala ganon ay hindi pa rin mawawala ang nararamdaman niya, mas nadadagdagan lang at mas nahihirapan siya.

Siguro noon kaya hindi niya maramdaman ay dahil distracted siya, dahil may rason siya para hindi maisip pero ngayong mag isa siya sa dilim, nasa safest place na siya ay hindi na niya maiwasang maramdaman at maisip ang lahat.

Up until now ay alam niyang bumabawi si Jack sakanila ngunit hindi niya matanggap, hindi niya gusto dahil hindi pa rin kaya ni Jack na ipang tanggol si Euri kay Cecilia.

Hindi niya rin maintindihan kung bakit hindi niya pa mahiwalayan si Cecilia when in fact hindi naman niya ito gutso, kailan man ay hindi niya ito minahal.

He just can’t really understand everything kahit na alam niya ang buong pangyayari, or maybe not?