6

1245 Words
--6-- Mika’s pov Saturday. Im just off to somewhere muna. I’m now infront of VERGARA MODELLING AGENCY. Kakausapin lang naman daw ako ng mahal na reyna. Just kidding. May bagong produkto kasi sila na kailangan ng model daw e.OOPSS its not my type of job ok? Im just here for my opinion.^_^v Kumatok na ako sa office ng chairman. Kabado ako. Hahahah..i am always like this. God damn this nerves. “come in…”that cold voice of the chairman. “goodmorning…”yumuko ako. Iniikot niya ang swivel chair niya at seryosong humarap sa akin. he looks at me from head to foot.”you’re 10 minutes late…” “sorry… just got messed up in the traffic..” “I don’t care…”he bluntly said.”sinasayang mo ang oras ko…” LUUUUH> lagot na ako nito. Then suddenly the door opened.”hoy Zean..anong ginagawa mo diyan? Pati trabaho ko pinapakialaman mo ha?”sabi ng isang authoritative na boses. Nanlaki ang mga mata ni kuya zean.”hehehe…”agad itong tumayo sa kinauupuan niya.”sorry wifey…sinusubukan ko lang naman e..” (“-_-) ako na ang napagtripan e. psssh. “now hubby you need to go to your work… I hate to see your dumbass face..” Ganito sila maglambingan? Ang alam ko lang kasi sa kanila hindi sila ganun kasweet e. pero hindi ko naman inakalang ganito kabrutal. “maupo ka…”utos sa akin ni ate May. “maam… bakit niyo ako pinatawag?” “maam???”she smirked.”why too formal Mika?” “ee ganun dapat diba? Ikaw ang chairman ditto e…” Ngumiti lang ito.”naku…ganyan ba talaga ang mga hindi pinapakita sa publiko? Masyadong pormal…not the typical bloodline..” Napakamot ako sa ulo ko.”siguro po… “ “anyways… tingnan mo to…”inilahad niya sa akin ang isang bagong model ng sapatos.”it’s specially made for volleyball..so naisip ko na ikaw ang pagtanungan if it is worth the endorsement… and tulungan mo na rin akong kumuha ng model para diyan…” “uhm…sige po…” Yeah. Ganito lang ang kailangan niya sa akin. yun daw ang talent ko.ang mahusay na taga-lait ng produkto.well that’s how I understand It. I say what I observe from the products they endorse. Nagkakataon lang naman ng 90% ng sinasabi ko ay totoo. Like the quality is bad. Too expensive for ordinary people. The model is too fat for the product and the likes. Parang secret agent ang peg ko lang sa business ni ate May. Kasi usapan naming na huwag niyang sasabihin kahit kanino ang panglalait ko sa mga produktonmg inilalapit sa kanila.hahaha..wala lang. baka tambangan ako no. pssh. “here’s your allowance…”abot sa akin ni Ate ng 1000. “maka-allowance ka naman ate…e bayad mo to sa pagiging laitera ko e..”tawa ko naman. She smiled.”just go… punta ka sa JTW… bilhan mo na rin pizza si Zean…sumama yata ang loob e…” Ah okei. Siya na malambing. Hahaha. Thoughtful naman oh.  Papalabas na ako ng building nang makasalubong ko si ate Shandrei. isa sa mga trusted employer ni Ate May.  Ang alam ko pinag-aral siya ng mga magulang ni Ate May dahil matalino daw ito at kakikitaan ng pagsisikap sa buhay. “oh napadalaw ka…”bungad niya sa akin. “uhm pinatawag ako ni ate May e.may kailangan akong laitin…”natatawa kong sagot ditto.”aalis na rin ako… may utos rin siya e…” “saan ka ba pupunta?” “JTW pero bibilhan ko pa daw ng Pizza si kuya Zean e.” “ahy ganun?hintayin mo na lang ako… ididate ko rin sina tatay at nanay e… ibibigay ko lang kay May itong mga documents na kailangan niya.” Bumalik ako at hinintay siya sa may waiting receiving area. Lumapit sa akin yung guard.”exuce me? Ano pong kailangan nila? Bawal po ang tambay dito” DO I look like I need something? Kung maka-mata naman tong guard na to parang kung sino. Bawal bang pumasok ditto ang isang teanager na nakapantalonm sneakers at tshirt lang? so I have to tell him who I am? Pssh. Lumabas na nga lang ako baka hindi pa ako makapagpigil e. ginagawa lang naman niya ang trabaho niya. Alam ko yan peri nasa dugo ko na yata ang pagiging mainitin ang ulo. Tsss. “oh bakit hindi ka na sa loob naghintay?” “wala…gusto ko lang ditto..”i gave her a weak smile. “weh? Yang ganyang mood? Sige..ikaw na ang pinilit ngumiti..hahahha” Binuksan niya yung pinto ng kotse.”hop it moody mika… bakit kasi hindi mo ginagamit yung kotse mo…” Sumakay ako sabay hinigit yung headset niya sa harapan.”nice car ate shandrei… magkano bili mo nito?” “ewan ko sayo… iniiba mo ang usapan…” She drove like hell..OO hell of a gangster kung magdrive tong si ate shandrei. ganitong ganito rin magdrive yung pinsan ko na parang lagging drag racing. Higpit ng kapit ko sa upuan habang siya ngigngisi-ngisi pa. “gusto ko pang mabuhay!”sigaw ko. Saka lang niya binagalan ang pagpapatakbo.”you know what? You’re such a coward… mabagal pa nga yun e…” “wala akong pakialam kung mabagal o mabilis.. grabe pa rin yun... para kang hindi babae…” She smirked at sandaling tumingin sa akin.”hindi naman ako purely babae diba?” Inirapan ko siya. --- Nakarating na kami sa Pizza hut. Madali naming nahanap ang kanyang mga magulang. Dati silang nagtatrabaho sa mansion nina ate May pero nung bumalik sa PIlipinas si ate shandrei pinatigil na niya ang mga ito sa pagtatrabaho. Mas gusto daw niyang enjoyin na lang nila ang buhay. “good morning po..”sabay nagmano ako sa kanila. “godbless you…”ngiti nila sa akin.”sino ka nga ba?” (=__=)--- ako. Natawa si Ate Shandrei. “ah siya si Mika… kaibigan rin nina May… yun nga lang… hindi siya masyadong napapasyal sa mansion dati kaya siguro hindi niyo kilala…”paliwanag ni ate shandrei. “ah…siguro nga…. Oh bakit angbilis mo yatang nagbyahe?”tanong ng tatay niya. “coz she almost made the car fly…”I coldly said. Napatingin sa akin ang nanay niya.”ikaw ba e girlfriend nitong si shandrei ha?” (o______O)—me ako yaaaaan…. si ate shandrei parang pinipigil ang tawa niya e. “sumagot ka hija…”ulit ng nanay niya. “hindi po auntie..babae po ako..saka hindi po ako napatol sa babae rin…” “parang may narinig na akong ganung dati..sino bay un tay?”baling ni aunti sa asawa nito. Sandaling nag-isip si uncle pero hindi naman nasagot. Nangiti na lang ulit si ate shandrei.”hay naku...huwag niyo na ngang isipin yan…kumain na lang tayo…” Masayang kakwentuhan ang mga magulang ni ate shandrei. agad ko silang nakapalagayan ng loob.”taga saan po kayo uncle?” “kuwan..sa pampanga…” “uuwi pa kayo dun ngayon?” “ah oo… ito kasing si Shandrei namiss daw kami kaya pinasundo kami…” SWEET HUH. Ganito rin kaya ang mga magulang ko kung magkakasama kami? e kaso kahit umuwi naman si papa puro pa rin siya trabaho. Buti pa sina tito Jan may panahon sa pamilya niya e. tss. Tama na nga ang pagself pity. -- Super burp na ako. Kota na sa pagkain e. “ate mauna na ako ha? Baka kasi kagalitan ako ni ate May kung hindi ko nadeliver yung peace offering niya e…” “uhm…ako na lang magdadala sa JTW…may kailangan rin akong puntahan dun e…” Ibinigay ko yung pera sa kanya.”sure ka jan ha?ayoko pang mabugbog ni ate May…” Ngumiti lang ito.”LALO NAMAN AKO NOH…” YES.nabawasan ako ng isang task.lols. I so love this life pag ganitong may mga sumasalo ng trabaho ko e. maglibot-libot muna ako para makabili ng pasalubong.siguradong gutom to the nth level na yung mga yun. Isang push cart na punong-puno ng pagkain ang ipinila ko. idinamay ko na rin sina ate Mich ditto. Good mood lang noh? Bonding lang bago magbakasyon. Ngayon lang let kasi ako nakapag-grocery na hindi nagtitipid e. panu kasi pag kasama ko si Ara maggrocery lagging may listahan yan tapos dapat kalkulado niya ang buong expenses. >_>> bakit? (san ka na?) >>>grocery lang why? (tumawag kasi si nanay… tinatanong saan daw ako pupunta bakit hindi ako uuwi agad…saan ba yung bahay niyo?) Hindi pa ako nakasagot agad. Pssh. Nakisabay pa tong cashier.angsunget ng mga empleyadong nakakasalamuha ko ngayon ah.psssh Hinugot ko yungVIP card ko at  Inabot sa kanya ng matigil na siya. (ohy baks…ano na? baka hindi ako payagan nito…) >>>ano...just tell them sa Pampanga lang…tapos safe naman dun… (ok…sige..ingat ha? Bye baks… pasalubong..heheh) Sighed. PAMPANGA. ---  
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD