The Woman He Left Behind

Chapter 3 -Calix-

◄Calix's POV►

"Pang-ilang beer mo na 'yan?"

Nagulat ako nang marinig ko ang pamilyar na boses ni Josh. Nilingon ko siya saglit. Kasama niya si Lucio, parehong mukhang katatapos lang ng trabaho nila, marumi pa ang jacket ni Lucio may bahid ng dugo ang suot niyang panloob na t-shirt kaya itinuro ko ito sa kanya. Itinaas naman niya ang zipper ng suot niyang jacket upang walang makapansin ng dugo.

Ibinalik ko lang ang atensyon ko sa bote ng beer na nasa kamay ko at tinungga ko lang ulit ito. At nang masaid ko ang laman nito ay ipinatong ko ito sa table. Naupo silang pareho sa tabi ko at pinagitnaan pa nila ako. Natawa na lamang ako, para kasi silang mga aninong bigla na lang sumusulpot sa mga panahong gusto kong mapag-isa. Well, ganito talaga ang dalawa kong kaibigan.

Pero kahit na nasa tabi ko na sila, hindi ko pa rin sila pinapansin... wala akong balak makipagkwentuhan sa kanila. Hindi ngayon. Wala talaga ako sa mood dahil iniisip ko si Amy.

Lunod na lunod pa ako sa imahinasyon ko, sa alaala ng paghagod ng kamay ko sa hita ni Amy... at lunod na lunod ako sa kakaisip ko sa kurbada ng katawan niyang kahit sinong lalaki ay kayang ipagkanulo ang prinsipyo para lang maangkin siya. Damn, she’s mine. Walang makakapigil sa akin. Kung may sumubok man, they better come prepared to bleed.

"Dude, ang lalim ng iniisip mo. Tungkol ba ‘yan saan?" Tanong ni Lucio, humugot naman ako ng malalim na paghinga.

"Wait lang, saan ka ba laging nagpupunta at ilang araw ka na naming hindi mahagilap? Buti na lang at naisip namin ni Lucio na baka nagpunta ka dito. Tama naman kami, inabutan ka nga namin dito, pero umiinom namang mag-isa." Sabi naman ni Josh.

Ilang araw na rin kasi akong hindi nagpaparamdam sa kanila. Hindi ko rin sinasagot ang mga tawag nila sa akin. Not because I was hiding. I was just focused. Binabantayan ko si Amy. Sinusundan, pinagmamasdan mula sa malayo ng hindi niya namamalayan.

Ilang araw na lang... magiging akin na rin siya. At kapag nakuha ko na siya, uubusin ko ang lakas niya... bawat pag-hinga, bawat pag-galaw, bawat pag-ungol. Sa loob ng dalawang buwan ay pagsasawaan ko ang katawan niyang nais kong maangkin. Akin ka lang, Amy. Sa ayaw mo at sa gusto mo. Hindi ka makakatakas. Hindi mo rin kakayaning lumaban. Saan ka kukuha ng isang bilyon? Sa hangin? Kay Althea? Kaylanman ay hinding-hindi ka lalapit kay Althea para lang humiram ng isang bilyon. Kilala na kita Amy, I already know your limits. I’ve studied every inch of you... your habits, your fears, even your desperation.

"Mukhang may tinatarget kang babae. Ganyang-ganyan ka kapag natatahimik ka... tulala pero halimaw ang utak. Naglalaro ang hubad na katawan ng isang babae diyan sa isipan mo. Tama ba ako?" Sabi ni Josh, kaya mahina akong natawa.

Napatingin tuloy ako sa kanya. Tinaas ko ang kamau ko, at agad namang nilapitan kami ng waitress. Umorder ako ng dagdag pang beer para may mainom ang mga kaibigan ko. Wala na rin akong iniinom, kailangan ko ng pampainit ng dugo ko.

"Well... mayroon nga akong iniisip na babae. At sa pagkakataong ito, sisiguraduhin ko na titihaya siya sa kama ko... walang hinihinging kapalit. Wala siyang choice kung hindi ang bumukaka para sa akin. Akin lang siya, at sisiguraduhin ko na pagsasawaan ko muna siya bago ko siya bitawan."

Natawa naman sila sa tinuran ko. Hindi ko naman sila pinansin. Nagsindi lang ako ng sigarilyo at sunod-sunod ko itong hinitit. Hindi mawala sa isip ko ang malambot at makinis niyang hita. Nasasabik ako na maangkin siya ng buong-buo. Sisiguraduhin ko na bawat pag-ungol niya, pangalan ko ang bibigkasin niya. Hindi naman siya makakatanggi. Maliligayahan naman siya sa mga gagawin ko sa kanya.

Hindi niya ako matatakasan dahil kahit saan siya magpunta ngayon... may mga matang nakabantay sa kanya. Akin lang si Amt. I will mark her jn ways no man ever will.

"Ingat lang bro, baka makarma ka." Sabi ni Lucio.

"You really think karma scares a man like me? I’ve killed for less. And for her? I will burn the world maging akin lang ang katawan niya." Sagot ko. Napapailing lang sila, pero kilala nila ako. Kung minsan palabiro ako, pero pagdating sa bagay na gustong-gusto ko. Seryoso ako. Hindi rin ako marunong umiyak. Hindi ako 'yung tipo ng isang lalaki na nagsasayang ng luha sa kahit na kanino. Hindi naman bato ang puso ko, pero ganito na talaga ako. Nalulungkot ako, sino ba ang hindi? Pero never akong magpapakita ng kahinaan kahit na kanino, lalong-lalo na sa mga babae.

Hindi na sila nagsalita pa. Binagalan ko na lang ang pag-inom ko habang sila ay nagkakatuwaan na at panay na ang tungga sa boteng hawak nila. They drink beers like it's nothing... one empty bottle, then another, just like that. Hinahayaan ko lang naman sila. Hindi pa ako lasing, at wala din akong balak na magpakalasing. May pupuntahan ako... bibisitahin ko ngayong gabi. Late na, but who the hell cares?

Lumipas pa ang mahigit na isang oras, lango na ang dalawa kong kaibigan. Tumayo ako at nagtungo ako sa bar counter. Tumingin ako sa paligid, pero hindi ko nakita ang hinahanap ko kaya hinarap ko ang bar tender. Ipinatawag ko ang kanyang amo, at hindi naman nagtagal ay papalapit na sa akin si George. Kasama pa niya si Isaac.

"Kapag nalasing ng husto ang dalawang 'yon. Pakidala na lang sa VIP room. Pakibantayan din, kapag nalalasing ang dalawang 'yan... naghahanap ng gulo. May importante lang akong lakad. Ako na ang bahala sa lahat." Wika ko. Tinapik naman ako sa balikat ni George at ang sabi niya... basta kaming mga Venum, wala kaming iintindihin na kahit na ano.

Binalikan ko ang mga kaibigan ko. Tinapik ko sila sa braso at sinabi ko na magkita na lang kami bukas. Mukhang maayos pa naman silang dalawa, pero baka mamaya-maya lang din ay lasing na lasing na sila.

Nagmamadali na akong umalis ng bar. Sumampa agad ako sa aking motor, binuhay ang makina at saka ko ito pinaingay. Kinuha ko ang helmet ko at isinuot ko ito. Kinapa ko ang baril sa loob ng jacket ko, at saka ko pinaharurot ang big bike ko.

Hindi nagtagal ay nakarating ako sa mini farm nila Amy. Sa sobrang bilis ng pagpapatakbo ko ng motor, para ka lang kumurap at nakarating na agad ako sa kanila.

Sumampa ako sa bakod. Wala naman silang aso kaya walang mag-iingay. Tumingin ako sa orasan kong pambisig, at mag-aalas onse na ng gabi. Mukhang gising pa si Amy dahil bukas ang ilaw ng kanyang silid. Umakyat ako sa puno, pagkatapos ay pumitas ako ng maliliit na bunga ng mangga at isa-isa ko itong ibinabato sa kanyang bintana.

Bumukas naman ang bintana at nakita ko siyang palinga-linga. Nakikita ko sa mukha niya ang matinding inis, pero hindi ako nagpapakita sa kanya.

"May mga pasaway na bata bang nakapasok dito?" Mahina niyang sabi pero nakikita ko ang gigil niya. Perhaps she was trying not to wake her parents. Good, ibig sabihin ay tulog na sila.

Bigla akong tumalon mula sa puno. Nagulat siya ng makita niya ako. Napatili pa nga ito, pero agad din naman niyang natakpan ang bibig niya.

Tumingin ako sa paligid. Wala namang tao, at ang mga iilang empleyado ng kanyang ama ay hindi naman dito natutulog sa farm nila. Naupo ako sa isang may kalakihang bato, nagsindi ako ng sigarilyo saka ko ito hinitit, pagkatapos ay tinitigan ko si Amy na nakatayo pa rin sa harapan ng bintana at nakadungaw sa akin.

"Ano ang ginagawa mo dito?" May galit sa tinig niya.

"Gusto mong mamasyal? Dala ko ang motor ko, nasa labas. Pwede tayong mag foodtripping." Sabi ko. Tumaas ang isang kilay niya, then 'yung isa pa, pagkatapos ay inirapan niya ako at tumalikod. Natawa ako ng isinara niya ang bintana... tapos pinatay ang ilaw ng kanyang silid. Nagpapakipot ang babaeng ito sa akin. Akala niya ay hindi ko alam na hanggang ngayon ay mahal pa rin niya ako.

Binitawan ko ang sigarilyo ko. Tinapakan ko at saka ako tumayo upang umalis na, pero nagulat ako at napahinto ng biglang umingit ang pintuan ng bahay nila.

Ang laki ng pagkakangiti ko ng makita ko siyang naka-hoodie, rubber shoes at naka-skinny jeans. Tumayo ako ng tuwid, pagkatapos ay inilahad ko ang kamay ko sa kanya. Ngumiti siya sa akin. Napangiti din ako. Lalo siyang gumaganda kapag ngumingiti siya. Tinanggap niya ang kamay ko kaya pinisil ko ito.

"Sa plaza, may night market duon. Medyo malayo lang 'yon dito." Sabi niya. Ipinagsalikop ko ang mga palad namin. Napatingin siya sa akin... nakikita ko sa gilid ng mga mata ko na titig na titig siya sa akin. Nagsimula akong maglakad, hawak pa rin ang kamay njya hanggang sa makarating kami ng gate.

Maingat niyang binuksan ang gate at nakalabas kami ng kanilang bakuran ng walang nakakakita sa amin. Hinila ko siya sa may malaking puno dahil nanduon ang sasakyan ko. Nang makarating kami ay binuhat ko siya at pinaupo sa big bike ko, isinuot ko sa kanya ang helmet ko at saka pa lang ako sumampa. Pagkatapos ay binuhay ko ang makina ng motor ko.

Kinuha ko ang dalawa niyang kamay at saka ko iniyakap sa katawan ko. Ramdam na ramdam ko ang lambot ng kanyang dibdib na nakadikit sa likuran ko.

"Better hang on, Amy. Once I hit the throttle, there’s no turning back. Are tou ready for the fastest ride of your life?" Wika ko. Pagkasagot niya sa akin ng yes ay bigla kong pinaharurot ang motor ko. Mas humigpit ang yakap niya sa akin, mas lalo kong naramdaman ang lambot ng dibdib niya. Napapangiti ako, gustong-gusto ko ang nararamdaman ko.

Umuugong na parang whistle ang motor ko at lahat ng madaanan kong sasakyan ay mabilis na naglalaho sa aming paningin. Wala akong helmet na suot, but when it comes to riding a big bike... no one does it better than me.

Tahimik lang si Amy. Mahigpit na nakayakap sa akin. Kahit naman magsalita siya o sumigaw pa ay hindi ko siya maririnig. Sa lakas ng ingay ng ugong ng motor ko, plus the wind? Hindi so siya maririnig, pero ramdam na ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng kanyang puso.

Paghinto namin sa tinutukoy niyang night market ay tuwang-tuwa ito. Nauna akong bumaba, pagkatapos ay pabuhat ko siyang ibinaba mula sa motor. Tinanggal ko ang suot niyang helmet, napatitig ako sa kanya. Unti-unting lumalapit ang labi ko sa labi niya, pero bigla siyang umiwas at nagsalita.

"I can’t believe this... this is seriously the best night ever!"

Natawa na lang ako. Bahagya kong iwinasiwas ang helmet ko, pagkatapos ay tumingin ako sa mga nagtitinda. Muli akong natawa ng mahina. Mukhang pakakainin niya ako ng mga pagkaing hindi ko kinakain. Kung si Collin siguro ang kasama niya, baka sakali... pero ako? Street food? Damn, I don’t know, I’ve never really tried it. Guess it’s about time, huh?

Magsasalita sana ako, pero bigla siyang tumakbo palapit sa mga nagtitinda. Humugot ako ng malalim na paghinga. Nilapitan ko ang motor ko at saka ko kinuha ang susi. Then, the alarm. Pagkatapos ay hinanap ko na si Amy, pero hindi ko siya makita. Sa dami ng tao, hindi ko agad siya makita. Damn, nasaan na ba siya?

Nagsimula akong maglakad, pero hindi pa ako tuluyang nakakalapit sa maraming nagtitinda ay naririnig ko na si Amy na tila ba nakikipag-away.

"Sabi ko bitawan mo ako kung ayaw mong mabasag 'yang pagmumukha mo." Sabi niya sa lalaking nakahawak sa palapulsuhan niya. May kasama pa itong tatlong lalaki. Mukhang mga adik. Lalapitan ko sana siya... pero tumigil ako. Gusto kong makita ang galing niya.

"Ohh nakakatakot ang payatot na babaeng ito." Sabi ng isa. Mahina akong natawa. Hindi naman payatot si Amy. Actually, napakaganda ng hubog ng kanyang katawan kaya siguro nabangenge ang utak ng mga tarantadong ito.

"Gusto ka nga namin, at paiinitin mo ang gabi namin." Sabi ng isang pangit na lalaki. Nagtatagis ang bagang ko. Pero kailangan kong makita kung paano niya ipagtanggol ang kanyang sarili.

Without warning, Amy twisted the guy’s arm... fast, deadly. Then she spun like a damn whirlwind. His grip broke. She was free. And him? Still frozen. Because damn... that was hot.

Isang malakas na sipa sa dibdib ng lalaking adik ang ginawa niya kaya sumadsad ito sa sahig. Nagkagulo ang mga tao, pero hindi sila inaawat. I watched, ready tp jump in only if things got ugly.

Sabay na kumilos ang tatlo pang lalaki. Pero nag-spin kick si Amy kaya pare-parehong tinamaan ang tatlo. Pero hindi ko inaasahan ang dalawa pang lalaki na biglang sumulpot sa likuran niya. Niyakap siya ng isa mula sa likuran kaya hindi na siya nakagalaw pa. That’s it. Nobody’s touching her. Paglapit ko sa lalaki na nakayakap kay Amy ay matigas na siko ko agad ang pinadapo ko sa kanyang batok. Nawalan agad ito ng malay, pagkatapos ay hinarap ko ang isa pa. Isang tadyak sa digdib niya ang ginawa ko. Malayo ang narating niya. Sinundan ko ng magkasunod na suntok sa tatlo pang lalaki kaya isa-isa silang bumagsak sa semento, pero ang isang lalaki ay tumayo at naglabas ng patalim. I rolled my eyes and shook my head, like, seriously? Inundayan niya ako ng saksak, pero simple lang akong umilag, pagkatapos ay hinablot ko ang suot niyang damit, at pagharap niya sa akin... isang malakas na suntok sa mukha ang ginawa ko sa kanya. Sumurumpit ang dugo mula sa kanyang ilong at bumagsak ito sa semento. Knocked out.

Galit na galit ako. Walang pwedeng yumakap kay Amy. Baagsak na silang lahat, kaya nagsisigawan at nagtitilian ang mga nanunuod.

"Are you ok..." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil wala na si Amy. Hinanap siya ng paningin ko, at napapailing ako ng ulo ng makita ko siyang kumakain na ng bbq on a stick.

"Tikman mo ito... ang sarap. Sabi ni manong free lang daw dahil pinabagsak mo ang mga salot sa lugar na ito." Sabi ni Amy. Natawa na lang ako ng mahina at pinagmasdan ko kung paano siya kumain.

"Tikman mo sabi ito. Masarap nga." Sabi niya ng nilapitan niya ako. Itinapat niya sa bibig ko ang bbq, pero hindi ko binubuksan ang bibig ko. Ngumuso siya, tila naiinis, pero sa halip na kagatin ko ang bbq, bigla ko siyang hinalikan sa labi. Mas pinalalim ko pa at lalong sumarap ang halik dahil may nginunguya siyang bbq. Hindi ko na pinansin pa ang pagmulagat ng kanyang mga mata. Wala din akong pqkialam sa mga taong nakatingin sa amin. Ang mahalaga ngayon sa akin ay magkalapat ang aming mga labi.