IKATATLONG KABANATA
ISHAN
I was typing on my laptop about the reports that I got from different kinds of cases when a knock interrupts me.
“Yes?come in!” pagpayag ko sa kanya na pumasok sa loob ng opisina ko ngunit hindi ko parin inaalis ang tingin ko sa screen ng computer.
“Dre, may extra t-shirt ka?” nakakunot noo akong tumingin sa taong kakapasok lang sa aking opisina.
Basang-basa ang buhok nito pati narin ang white t-shirt na suot niya. Para siyang nag swimming wala sa oras.
I rest my chin on my fingers and looked at him with disbelief. “Akala ko ba may iniimbistigahan ka lang bakit parang nag swimming kana sa resort?” pabiro kong tanong sa kanya.
Suminghap siya ng hangin at dali-daling binuksan ang aparador ko. “Pano banaman inulanan ako sa crime scene wala pa akong masilungan!” reklamo niya habang naghahanap ng extra t-shirt ko.
Lagi akong may dala na mga extra para sa emergency uses. Sabi nga nila it's better to be ready than sorry.
“Dapat kasi nagdala ka ng payong sabi ko naman sayo na uulan," pagsesermon ko sa kanya at bumalik sa aking ginagawa.
“Nakalimutan ko sensya naman, ito kasing si Chief the nagmamadali akong ipadala sa field,” sagot niya pabalik at nagsuot ng bagong t-shirt.
“Kasalanan mo na yun ang crime scene paba ang mag- aadjust sayo?" tanong ko ulit sa kanya. Minsan talaga kahit anong gali niya sa field may kulang talaga siya minsan sa common sense.
“Hep,hep,hep tama na nga ang tungkol sakin. Alas sais na ah hindi mo ba susundin yung kapatid mo?” tanong ni Nash at humiga sa sofa ko ng parang nasa bahay lang siya.
May opisina rin naman si Nash ang kaso lang para siyang multo na gustong magpagala-gala.
Napatingin ako sa aking wristwatch at tama nga siya. It's already 6:25 in the evening.
Nagpaalam ako kanina sa kanya habang nag-uumagahan kami na hindi ko siya muna susunduin dahil doon ako matutulog kina Ashleigh.
“Nope, nagpaalam ako kaninang Umaga sa kanya na hindi ko siya masusundo dahil bibisita ako kay Ashleigh at abaka doon narin ako matulog,” casual Kong sagot sa kanya kahit alam na alam ko na kung anong tumatakbo sa kanyang isip.
“Ah ganoon pala hindi pala masusundo ni kuya si bunso dahil sasakabilang bahay,” panununkso niya at tinaasan pa ako ng isang kilay.
Tinap ko ang save button at pinatay Ang computer ng matapos kona ang report. I laid my back on my swivel chair and answered his teasing gaze.
“Hindi ko naman pinapabayaan si Lia, nagkasakit si Ashleigh at walang magbabantay sa kanya. Nag text rin si Lia sa akin na maglalakwatsa siya kasama ang mga classmate niya,” seryoso kong sagot sa kanya.
Napaayos ng upo si Nash at napade-kwatro. “I just noticed that you're not a kind of strict brother, sa ganda panaman ng kapatid mo hindi mo naisip na baka makikipag date lang siya sa boyfriend,” I get his point as a detective you should look at every possible angle.
I shake my head and smirk. “May I remind you Nash that before I became a lover, I'am a brother and I trust her,” I answered proudly.
Matalino ang kapatid ko alam, minsan kapag nag-uusap kami ay para siyang matanda na ginagabayan ang apo niya.
Maybe I admit that she's also acting like her age and I knew she has a lot of suitors but she will think first thing first.
“Sa bagay mukhang ako mabait naman yung kapatid mo.” I raised my eyebrows in confusion. Anong mabait?
“SABI KO SA INYO KINAIN NG ASWANG ANG ANAK KO!” pareho kaming napalingon sa pinto ng aking opisina ng marinig namin ang sigawan sa labas.
“Ano yun?” tanong niya at dali-daling lumabas at sumunod naman ako.
Nang lumabas kami ng opisina ay mas dinig namin ang hagulhul at sigawan sa reception area.
Agad kaming pumunta doon at nakita namin ang isang lalaki na halos awayin na ang babaeng receptionist habang dinuro-duro pa ito.
“Sir kalma lang po kayo pag-usapan natin ito,” pagpakalma ng babaeng receptionist sa kanya. As far as I knew her name is Claire.
Hindi ko na hinintay ang iba at akmang pipigilan na ang lalaki ng biglang lumutang si Chief Morales at nilapitan ang lalaki.
“Sumama kapo muna sa assistant namin at magpakalma kayo kapag kumalma na po kayo ay sisiguraduhin ko pong iimbestigahan natin iyan," mahina at kalmanteng tugon sa kanya ni Chief.
May isang lalaking police assistant na kalmadong humawak sa braso ng nagsisigaw ng lalaki.
“Halina kayo sir pag-usapan natin ang nangyari.” Dahan-dahang niyang hinila ang lalaki papunta sa ikabilang department kung saan ang opisina ni Chief Morales na sumunod rin sa kanila.
Bumalik ang mga empleyado sa kanilang ginagawa ngunit wala hindi ko maiwasang maabog ng aking tenga ang kanilang mga usap-usapan tungkol sa mga aswang,dwende,bakunawa at kung ano-ano pa.
Napatingin ako sa aking wrist watch at ilang minuto na alang ay off ko na. Habang abala si Nash sa pag entertain ng mga kuno-kuno ay bumalik ako sa aking opisina upang mag ayos ng gamit.
Halos hindi ko namalayan ang oras dahil sa aking ginagawa. Inayos ko ang mga folders pati narin ang lamesa ko.
I'm a kind of person who's very meticulous. Kaya palagi kong sinisigurado na nasaayos ang lahat bago iwan ako. Siguro kasi lumaki ako kina lola Biya kaya nakuha ko ang ilan sa mga gawi niya.
Nang matapos ko na ang lahat ay sinuot ko na ang brow coat at brown na french ng cap.
Binuksan ko ang pinto at nagulat ako ng makita mismo si Chief Morales sa harapan ko. “Yes, sir is there anything I can do?” tanong ko sa kanya.
Napakamot siya ng kanyang balbas at may binigay sa akin na envelope. Binuksan ko kaagad iyon at binasa ang nakasulat. Napataas agad ang kilay ko ng mabasa ng buo ang sulat.
“Please think of it very carefully Mr. Rivera,” pursigidong saad niya at nagsimulang maglakad.
For heaven's sake, what the hell is going on?!
The ideas of what if the chief of police lost his mind was hunting me. I dropped on the nearest coffee shop to shake it off or else I'll be getting a bad blood about it.
I take out two cappuccino and a box of donuts for Ashleigh. After I ordered everything I drove to her house.
Minutes had passed and I reached her house, I step out on my car which I parked beside a post.
I pick the key on my pocket and use it to open the gates and the door.
Inside a cool breeze and cozy scent welcomes me. Ashleigh's interior design was inspired by hawaiian beach house that makes it more relaxing.
“Ishaaaaaaan~” before I knew she rushed up behind me and gave me a back hug.
I broke the hug and went straight on the dining area so we can eat the things that I brought.
“Akala ko nga hindi ka na dadating,” mahina niyang saad at umupo sa Isa sa mga upuan.
I opened the coffee for her and raised my eyebrow. “How could you say that?” tanong ko sa kanya at pumwesto sa kanyang likuran and rest my palms on her shoulders.
“Gabi na kasi usually kasi five o’ clock off mo na," sagot niya at kumain ng donut. Umupo ako sa upuan na katabi at uminom ng cappuccino.
“Nag extend ako kasi an daming reports na kailangan kong gawin, ikaw may lagnat kapa ba?” I pressed my palm on her forehead but I didn't expected thay she'll heal so fast.
“Miracously still alive and kicking kaya nga nag request na ako sa department na bigyan agad ako ng field na ihahandle,” casual niyang sagot at isinubo sa akin ang bagong kuha niyang donut. I opened my mouth and ate it.
Nilunok ko muna ang aking kinakain at uminom ulit ng cappuccino. “Why did you request it? alam mo naman na kakagaling mo lang," Irritation was visible in my voice.
Alam kong matatakot siya sa tono ng boses ko lalo't na kapag galit ako pero hindi ko maiwasang maiinis dahil sa katigasan ng kanyang ulo.
She kisses her fingers that has chocolates and drink her cup. “Mas magakaka-sakit ako kapag na stuck lang ako na walang ginagawa and besides nakak bored rin kayang mag isa ka dito!” reklamo niya and the her mouth formed into a puot.
I leaned closer to her and kisses her cheek. “Sorry I just carried away, anyway sithat you're now recovered, perhaps would you like to go outside?” tanong ko sa kanya and predictably her face lits up.
“Yes makakalabas na rin ako!” she clasped her hand and gave me a quick kiss before standing up.
“In that case I should get ready!” dali-dali siyang tumakbo sa hagdanan para mag bihis. While I stand up and went on the refrigerator to get some treats and sat on the sofa while watching the tv.
Ilang sandali lang ay may narinig akong mga yabag na mabibilis lumingon ako nga at nakita ko si Ashleigh na nakabihis na at may dalang laptop.
“Oh ba’t ka may dalang laptop?” tanong ko sa kanya ngunit umupo lamang siya sa sofa sa tabi ko at nilagay ang laptop sa maliit na crystal na mesa sa harapan at may plinay na video.
“The team sent it on my email and watch this.” She resumed the video and I watched intently.
"Nag-iinuman kami nang mga kumpare ko noong gabi iyon.Binyag kasi nang anak ko pero,nagpaalam akong babalik muna ako sa bahay namin at kukuha pa ng kaha ng alak at dadalhin pabalik sa bahay ni Tonyo kung saan kami nag-iinuman.Hindi naman kalayuan ang bahay namin sa kanila kaya habang nasa bahay ako at kumuha ng kaha ay may narinig akong parang tunog ng tiktik.Pero binalewala ko iyon dahil hindi naman ako takot doon,pero noong papunta na ako sa bahay nina Tonyo may nakita akong isang malaking hayop at doon nakita ko ang katawan ni Tonyo at nang iba pa na halos punit-punit na."
Napahinga ako ng makita malalim sa video na pinakita niya sa akin. She looked at me with forehead creased.
“I'm not that into kababalaghan things but what can you say about the video?” she asked and leaned on the sofa with arms crossed waiting for my response.
I frowned."I won't believe it unless I saw it with my own eyes,base sa statement niya pwedeng tao talaga ang gumawa nito.Gabi nangyari ang krimen at dagdagan pa na walang ilaw sa kanila kaya there's a possibility that he mistaken the man as a beast," sagot ko sa kanya.
She shrugged her shoulders and adverted her gaze. “Is that so?then we need to prove it!”
My lump when dry and I bit my lower lip. Suddenly I remember the content of the letter that Chief Morales handed me.
Prove it...