Kinabukasan ay maagang tumungo sa Miradel building si Kier.
Ang aga-aga pa pero may iilang mga paoeles na ang nasa itaad ng lamesa niya. Binasa niya lahat ng mga iyon, wala pa mang isang oras ay natapos niya ang mga ito basahin. Isa pala iyong papers for new contract, may bago nanamang project na sa kaniya ibinigay ng nakakatanda niyang pinsan na si Bryan. Napabuga si Kier. Sa susunod na taon na iyon sisimulan, habang ang kasalukuyan niya namang dalawang proyekto ay sa katapusan ng taon o di kaya ay sa unang buwan sa susunod ng taon matatapos.
Napabuga siya ng hangin. He took the coffee on his side and took a sip on it. Ninamnam niya ng masarap niyong lasa. Hindi katuld ng asawa ay mas gusto niya ang mga instant coffees. He licked his lower lip as he put the cup back on where he took it, half empty.
Matapos basahin ang mga papeles ay niligpit niya muna ang mga iyon sa isang tabi at ang binuksan naman ay ang kaniyang personal computer to check some emails.
There were a lot of emails that her received pero mas kumuha sa atensiyon niya ang isang email from an international firm. Nabuksan niya na iyon last week pero binuksan niya muli iyon para basahin ulit.
The international firm asked if he would like to work with them, last week pa lang iyon na in-email sa kaniya pero hanggang ngayon hindi niya pa rin iyon nire-replyan.
Kier sighed. One of his dreams before was to work abroad, be a popular engineer abroad. Though, he is known already sa ibang bansa pero isa talfaa sa pangarap niya ang mabuhay sa ibang bansa at doon magtrabaho and be a successful engineer there.
But their family business needs him, iilan lang sa kanila magkakapamilya ang naiwan na lang sa kompaniya, kapag unalis siya makukunan na naman ang mga ito and Fajrah, he don't want to leave her. Alam niya kasing isa sa mga gusto ng asawa ang mamuhay na malapit lamabg sa pamilya nito. Hindi niya naman magagawang pilitin ito dahil lang sa gusto niya.
He sighed again and clicked the exit button and read other emails instead. Nasa kalagitnaan siya sa pag t-tsek at pagtitipa na rin ng mensahe para sa asawa niya nang lumapit sa kaniya ang sekretarya ng pinsan niyang si Bryan.
"Excuse me engineer, pinapatawag po kayo ni Sir Bry," ani nito na siyang nagpahinto sa kaniya.
Maagang-maaga ay napakunot nito ang noo ni Kier.
“Is there a problem again with the materials?” bulong niya at binitawan muna ang hawak niyang cellphone. Hindi pa siya tapos sa gusto niya sanang sabihin sa asawa pero isinntabi niya muna iyon at tumungo na sa opisina ng pinsan at baka may ano na namang problema.
“Yes, sir?” pormal na tanong niya sa pinsan habang papasok na sa opisina nito nang mapatigil siya sa kalagitnaan ng kaniyang paglalakad nang makita ang isang pamilyar na pagmumukha sa loob ng opisina ng pinsan niyang si Bryan.
Muntik pa siyang mapamura dahil sa gulat lalo na dahil sa nakangisi itong nakatingin sa kaniya.
“What are you doing here, Dom?” tanong niya agad rito.
“Hinihiram ka,” ngumisi ito sa kaniya at pagkatapos ay ang pinsan naman ni Kier ang nilingon nito.
“Thank you, Kuya Bry ha. Ngayon lang talaga ‘to.” ani nito sa pinsan ni niya. Mas mataas ang posisyon nito kesa sa kaniya because he is one who's managing the company.
Tumayo na si Dom at ganoon din si Bryan. Nagkamayan pa ang dalawa sa harapan niya na para bang kakatapos lamang nila sa pag-uusap tungkol sa isang napakaimportanteng transaksiyon and that transaction includes him! He felt betrayed suddenly.
"What's going on?" naguguluhang tanong niya.
Hindi nagsalita ang tinawag niyang Dom, habang tinanguan naman siya ng kniyang pinsan bago ito muling umupo sa upuan nito.
The moment na tinalikuran ng lalaki ang pinsan niya at dumapo sa kaniya ang mga tingin nito ay itinaas baba nito ang mga kilay nito. Doon pa lang ay nararamdaman niya nang may balak na naman ang lalaking ito na hindi niya magugustuhan.
He almost sighed in there, wala naman kasing magandang mga plano itong kaibigan niya. He will bet his life kung sa isang club, casino o sa isang racing tournament or anything that looks cool with Dom sila pupunta. Mga gawain na salungat sa mga gusto niya at ginagawa niya.
Dom slowly walked to his way and said “Let’s go?”
"But what about the-"
Pinutol siya ng kaniyang pinsan "Go Kier habng hindi pa nagbabago ang isip ko," ani nito kaya agad na naalarma ang katabi niya at agad na hinawakan siya sa braso. At ito pa mismo ang nagpaalam para sa kaniya sa pinsan niya.
He looked on the way to his cousin pero hindi man lang siya binigyan nito ng isang tingin habang napapailing na nakatingin pababa sa sinusulatang papel.
"Lets go," sabi ulit ng kasama niya. It isn't a question anymore, it more like he was commanding him.
Nang magpaalam muli rito si Dom ay doon pa lamang muli na lumingon sa gawi nila ang pinsan niya. He knows his cousin, kung propesyonal siya sa kaniyang trabaho ay mas propesyonal ito sa kaniya. Ayaw nito ang umaabsent ng hindi naman valid ang dahilan kaya nagtataka siya ngayon kung bakit napa-oo ito ni Dom. Tuloy ay na curious siya kung ano ang palusot or kung hindi man palusot ang sinabi nito eh, ano kaya iyon?
“Go, Kier. Don't worry, Theo will do your job for today.” ani nito at pagkatapos niyon ay hinigit na siya ng tuluyan ni Do palabas ng opisina ng Kuya niya.
“Whoa, that was new…” komento niya patungkol sa pinsan, pagkatapos ay si Dom naman ngayon ang kaniyang nilingon.
“Anong ginagawa mo dito?” pinanliitan niya ito ng mga mata.
"Wow, welcome back to me! Is that how you welcome your friends Kier?" ani nito na inilingan lamang ng kausap niya. Wala talagang point minsan na kausap 'to.
Samantalang sa isip ni Kier ay kung ano-ano na ang pumapasok na dahilan kung bakit naroon ang kaobigan. Is he hitting someone from our company? Is he here para idamay na naman ako sa mga kalokohan niya? tanong niya at wala na ring maisip din na iba except sa dadamayin din siya nito sa mga gala nito sa buhay. Wala na siyang maisip na iba pang dahilan kung bakit naroon ang kaibigan, nagmamadali at hinihila siya.
He is Kier’s friend, Dominic. Nag-aaral pa lang sila nang magkakilala hanggang sa nagkatrabaho na ay magkaibigan pa rin silang dalawa. But at this moment Kier is at work, kaya kailangan niyang maging propesyonal.
“Oh. C’mmon Kier. Nakausap ko na ang Kuya Bry mo um-oo na siyang isasama kita.” sabi nito sa kaniya na siya namang nagpakunot at halos magpatagpo sa dalawang mga kilay ni Kier.
Umiling si Kier. Ramdam niyang hindi talaga maganda ang kung ano mang pinaplano ng kaibigan niyang gawin. Kung saan niya man ito nais dalhin, ngayon pa lang umaayaw na siya!
Huminto si Kier sa kaniyang paglalakad kaya napahinto din ang kaibigan niya .
“Hindi ako sasama,” ani niya at nilagpasan ito, tumungo siya pabalik sa kaniyang opisina roon at umupo as kaniyang swivel chair.
“Com'on Kier. Nandito naman si Theo, he’ll do your job.”
“No,” tipid niyang sagot. Hindi talaga sang-ayon sa gustong mangyari ng kaibigan.
“Why? Hindi mo pa nga alam kung saan tayo pupunta eh,”
Napabuga ng hangin si Kier. “Okay, so saan ba tayo pupunta?” tanong niya rito who’s expecting a usual answer from his friend.
Umupo ito sa kaniyang lamesa. “We are having a reunion party with our batch, Kier.”
“What?” hindi niya inaasahang sagot iyon. He doesn’t even know na may komunikasyon pa ang mga ito. Why didn’t he knew?
“Yes, gumawa ka na kasi ng faceb**k account para ma add ka na sa group chat.” napasulyap si Dom sa phone niya, “Mamahalin nga ang cellphone mo wala ka namang alam, tss! walang pakinabang, Kier.” bulong na ani nito pero rinig na rinig naman ni Kier iyon.
“I am not coming,” isa na namang tipid na sagot ang natanggap ni Dom mula rito.
”Comm’on, Dom. Why are you so Kj? Engineer ka na’t lahat, hindi ka pa rin nakakagraduate diyan sa pagiging kj mo.” walang prenong ani nito sa kaibigan, thou sanay naman na rito si Kier at ito lang din ang kakilala niyang lalaki na prangka at hindi talaga marunong magsinungaling, he likes him that way, actually.
“Loosen up, man! Have some fun! Com'on Kier, have some fun! That’s why you look so grumpy kasi you are too serious. Alam mo, I really don’t know kung bakit nagtagal yung asawa mo sayo,” napapa-iling na ani nito at imbes na busy sana sa pag s-scan si Kier sa mga papel na hawak niya ay natigilan naman siya at napatingin agad kay Dominic ng marinig niya ang pangalan ng asawa.
"Do I?"
"Do you? what? That you are KJ?"
"No, grumpy,"
Dom made face, hindi makapaniwala sa kaibigan.
“Comm’on, Kier. Have some fun, masyadong boring ang buhay mo let’s fill it with colorful memories,” with feelings na ani ng kaibigan niya na inilalapit pa ang mukha sa kaniya.
“My world is already colorful with Fajrah, Dom.” sagot ni Kier at muling ibinalik ang mga tingin sa hawak na mga papel.
“That’s the point, how will you be able to have a colorful life if sooner or later ay iiwan ka ng asawa mo cause you are too serious with your life? Comm’on, Kier. That’s too boring. Try to have some fun sometimes too,” ani ng kaibigan niya na naiintindihan niya naman at some point kasi naiisip niya rin iyon minsan.
Alam niyang may mga araw kung saan gustong lumabas ni Fajrah. Do the things like how her friends with the same age does, pero dahil maaga itong natali sa kaniya ay hindi na nito iyon nagawa pa. But it's not actually a big deal to him if she goes to clubs as long as she knows her limitation and he trust her. It's just that, Fajrah doesn't want him to think about things.
Alam niyang one of the things that she sacrificed noong ikasal sila ay iyong freedom niya, she wasn’t able to enjoy life like other woman with her age.
Pinasadahan niya ang kaniyang buhok gamit ang kaniyang kaliwang kamay. Ilang besses niya nang naisip ang tungkol riyon noon and that’s one of the things that is scaring him, na baka paggising niya kinabukasan ay wala na sa tabi niya ang pinakamamahal niyang asawa, dahil kasi nagsawa na ito sa kaniya.
Napabuga ng isang malalim na hininga si Kier. He's now overthinking!
But actually, napag-usapan naman na nila ang tungkol roon. Hindi talaga siya mahigpit sa asawa pero dahil alam ni Fajrah na that isn’t Kier’s thing ay ito na lang ang kusang lumalayo sa mga bagay na iyon, nag-aadjust nag l-lie-low na hindi naman niya talaga kailangang gawin dahil what will make her happy will also make Kier happy. Happiness nito ang happiness niya.
Kier sighed again.
“What? Sasama ka ba o hindi?” tanong ni Dominic sa kaniya sa panghuling besses na hindi niya napansing nakalayo na pala sa lamesa niya at halos nasa likuran niya na.
Bumuga ng hangin si Kier at inilagay muna ang mga papel sa taas ng lamesa.
“Saan ba?” tanong niya na nagpangisi kaagad kay Dominic. Isang mission accomplish iyon para sa lalaki lalo na dahil halos lahat ng mga kababaaehang classmates nila noon ay si Kier ang gustong makitamakita ngayon.
“The same club, ” sagot nito na tinanguan naman agad ni Kier at tinalikuran upang ayusin muna ang mga gamit niya roon.
Nauna nang umalis si Dom sa kaniya, dahil pupuntahan din daw nito ang ilan pang kakilala, bago tuluyang umalis ay humingi muna siya ng paumanhin sa kaibigang si Theo na siyang pansamantalang gagawa ng trabaho niya sa pag che-check ng construction sa araw na iyon.
"Thanks Theo,"
"No problem, Kier".