CHAPTER 26
HASRA POV
“Talaga lang ha,” bulong ko sa sarili ko habang pababa ako ng hagdan, naka-cross arms, naka-roll eyes pa kahit wala namang kausap. “Kung hindi lang kita katulong dito, matagal na kitang pina-audit.”
Narinig ko na naman ang mahina pero OA na tawa sa may hallway.
At alam ko na agad kung sino.
Siya.
Si Aennaiah.
Ewan ko ba pero sa lahat ng tao sa mundo, siya lang ang may kakayahang magtunog plastik kahit mag-isa.
Sumilip ako sa gilid ng pader.
At ayun na nga.
Nakatayo siya sa may side table malapit sa family portraits namin.
Inaayos niya kuno ang vase, pero ang totoo, tinititigan niya ang litrato nina Mommy at Daddy sa kasal na parang gusto niyang palitan ang bride.
Napairap ako.
“Wow,” sabi ko, malakas enough para marinig niya. “May bago na pala kaming museu
