The Zodiac Sister - Gemini (The Pretty Genius)

Chapter-5

Gemini's POV



Ilang minuto pa lang ang lumipas nang bumukas ang pinto ng silid ni Daddy. Pumasok si Mommy, kasama ang isang doktor. Agad niya itong ipinakilala sa akin.

“Baby, ito nga pala si Doctor Ruiz,” sabi ni Mommy, “Siya ang doctor ng Daddy mo.”

Inabot ko ang aking kamay upang makipagkamay sa Doctor. Hindi na ako nag-aksaya ng oras at agad ko siyang tinanong:

“What is the condition of my dad, Doctor?”

“As of now, Miss Sullivan, he is still in a coma. But today, he showed some improvement. It may not be long before he wakes up,” sagot ng doktor.

“Please, do whatever it takes to help my dad. If I need to call a doctor from America to assist you, I will. I know some of the top surgeons in the US,” sabi ko nang buong seryoso.

Ngumiti lang siya at tumugon, “That won’t be necessary, Miss Gem. We are fully capable of doing our job as his doctors. I assure you of that.”

Pagkatapos ng pag-uusap namin, lumabas si Doctor Ruiz kasama si Mommy.

Maya-maya, bumukas muli ang pinto. Pumasok si Cassian nang tahimik. Hindi siya agad nagsalita, tiningnan lang niya ako. Pagkatapos ay lumapit siya at nagsalita.

“You should rest, Gem,” he said softly. “You’ve been through a lot today.”

“I can’t,” sagot ko, habang umiling.

Lumingon ako sa mga kapatid ko.

“Aries, I need to talk to Maxwell. Can you please tell him to come here?”

“Okay, Ate. By the way... are you hungry? It’s already lunchtime. What do you want to eat?” sagot ni Aries, sabay ngiti.

“Oh! I already called Carl to bring some food from his restaurant,” biglang sabat ni Cassian.

“Carl is a chef?” tanong ko sa kanya.

“Yeah! And he owns multiple fine-dining restaurants across the country,” pagmamalaki ni Cassian.

Habang nag-uusap kami, unti-unting pumasok sa silid ang masarap na amoy ng pagkaing dala ni Carl. Habang inaayos nila ang pananghalian—steaming pasta, sariwang salad, at iba’t ibang delicacies—napangiti ako sa samyo pa lang.

“Wow, Kuya Cassian, you really know how to pick the best,” ani Capri, kapatid ko.

Si Aries at Aqua ay abalang nag-aayos ng mga plato sa mesa.

“Ate, don’t forget—you need to talk to Maxwell after we eat,” paalala ni Aries habang inaayos ang kanyang upuan.

“Of course. I just need to get things organized… there’s too much going on right now,” sagot ko, sabay kuha ng plato at paglinga sa mga kapatid ko.

Ramdam ko ang kanilang suporta, at sa gitna ng unos, ang aming simpleng pagsasalo ng pagkain dito sa kwarto ni Daddy ay bahagyang naging parang isang party.

Tiningnan ko sila isa isa, sa kabila ng trahedya, ay may mga tao parin na handang umalalay sa aming pamilya.

Paglingon ko sa gawi ni Cassian, sinalubong ako ng kanyang mga mata—malalim, mahinahon, at puno ng pag-aalala. Ngumiti siya sa akin, at sa sandaling iyon, parang huminto ang oras. Bigla kong naramdaman ang mabilis na pagtibok ng aking dibdib, naramdaman ko ang init paakyat sa aking mukha, sa pagkakataong ito alam kung namumula ang aking mga pisngi. Hindi ko alam kung nahihiya lang ako… o dahil sa kakaibang pakiramdam na unti-unting sumisiklab sa loob ko.

Pinilit kong umiwas sa kanyang mga mata, ngunit naramdaman kong bahagyang ngumiti si Cassian—’yung mapang-asar na ngiti niya. At tila hindi pa siya nakontento, lumapit pa siya sa aking tabi, saka marahang bumulong.

“Are you okay?” mahina niyang sabi sa aking tainga.

Nagulat ako, kaya tumango na lang ako habang pilit pinapakalma ang sarili. “Yeah… I’m fine,” sagot ko, kahit alam kong hindi iyon ang buong katotohanan.

Pagkatapos naming kumain, dumating si Maxwell. Agad ko siyang pinaupo. Ramdam ko ang tensyon sa paligid.

“Hi Maxwell,” bati ko ng mahinahon, pinipilit kong panatilihing kontrolado ang aking boses. “How is everything? Are my people already in the Zodiac Tower?”

“Yes, Miss Gem,” sagot ni Maxwell, na puno ng kompyansa.

“And Daddy’s business? Who’s handling it now?” tanong ko, sabik na malaman ang sitwasyon.

“Capri is currently taking charge,” sagot niya.

Tumalikod ako upang tingnan si Capri. Matatag siyang nakatayo, at ang mga mata niya’y punô ng determinasyon—hindi na siya ang batang kapatid ko na dumadalaw sa akin noon sa America, nangungulit habang abala ako sa study room.

“Daddy trained me, Ate. Don’t worry,” Capri said confidently. “If I ever need help, I’ll ask Maxwell—and you. But if I face problems, I’ll handle them. I can take on any challenge, Ate.”

Tahimik ko siyang tinitigan, puno ng paghanga.

“I’m proud of you, sissy,” sabi ko. “I know you have so much potential.”

Bahagya akong huminga nang malalim bago ibulalas ang susunod na salita.

“By the way, Max… I want to stay at my penthouse from now on.”

Pero napansin kong nagkatinginan sina Mommy Amele at ang tatlo kong kapatid, halatang may pag-aalala.

“But, Ate?” tanong ni Aqua. Kita sa mga mata niya ang takot.

Napangiti ako ng marahan, sinusubukang pakalmahin ang tensyon sa paligid.

“Don’t worry,” sabi ko, kalmado ngunit matatag. “I have my people with me. I built that building with Daddy—it’s equipped with a high-tech security system, just like my mansion in the USA. Remember… I am Gemini Sullivan.”

Sandaling natahimik ang buong silid. Parang bumigat ang hangin. Ramdam ang katahimikan at respeto. Maging si Maxwell ay tila napaisip sa sinabi ko. Si Aries, na kanina’y nag-aalala, ay tila namangha.

Biglang nagsalita si Ninong Gino.

“Okay, kung ‘yan ang gusto mo, baby. You can stay there. Since your daddy is not here, I’m in charge of your family’s safety. You know that, right?”

“Yes, Ninong,” sagot ko.

“I know that building was built with a high-tech system,” patuloy niya.

“And I know you brought your well-trained people and bodyguards,” dagdag ni Ninong Geller.

“But I have one condition,” balik ni Ninong Gino.

“Cassian will be living with you while you’re in your penthouse,” ma-otoridad niyang pahayag.

Natigilan ako at tumingin kay Cassian. Nagtanong ako sa sarili—paano kaya siya magrereact? Pero wala man lang siyang ipinakitang pagtutol sa sinabi ng kanyang Daddy.

“Okay, Ninong… but Cassian will be okay with it?” tanong ko habang nakatingin sa kanya.

“Yes, it’s perfectly okay with me,” mabilis niyang sagot, hindi na nagpatumpik-tumpik pa.

Pagkatapos ng meeting namin ni Maxwell, nahiga ako sa kama ni Mommy. Malambot at preskong-presko ito, kaya agad akong nakaramdaman ng bigat sa katawan. Hindi ko na namalayan, nakatulog na pala ako. Siguro dahil sa jetlag at sa dami ng nangyari ngayong araw.

Cassian’s POV

Habang nakatitig ako kay Gemini na mahimbing ang tulog, bahagya akong napangiti. Bawat hinga niya ay parang musika sa katahimikan ng silid. Bigla akong napaisip—paano na kaya kung magkasama kami sa iisang bubong? May kilig sa dibdib ko, may halong tuwa at pananabik.

Habang narito siya sa Pilipinas, gagawin ko ang lahat para maprotektahan si Gemini. Alam kong hindi biro ang nangyari kay Tito Zeus, pero ang presensya ni Gemini ay tila liwanag sa gitna ng dilim. Sa kabila ng lahat, nagpapasalamat ako na nandito siya ngayon sa Pilipinas.

Mahigit isang oras na siyang nakatulog, nang bigla akung lapitan ni Tita Amele.

“Cassian, wake her up. Maxwell is waiting for her at her penthouse,” sabi niya.

Kaya Lumapit ako sa kama at marahang tinapik ang balikat ni Gemini.

“Gemini, wake up. It’s time to go,” mahinahon kong sabi.

Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata. Sa sandaling iyon, parang tumigil ang oras. Hindi ko maiwasang mapako ang tingin sa kanyang mapupulang labi. Ang sarap nitong halikan. Alam kong wala pa siyang naging boyfriend. At kung sakali... baka ako ang maging una—kung liligawan ko siya.

Napangiti ako sa naisip kong iyon.

Her lashes fluttered as her eyes slowly adjusted to the light. For a moment, she just blinked up at me, her expression dazed—caught somewhere between sleep and waking. Then, with a soft exhale, her lips parted slightly.

“Cassian?” Her voice was faint, almost a whisper, as if unsure if she was still dreaming.

Dahan-dahan siyang bumangon at inayos ang mga hibla ng buhok sa mukha niya. Nanatili ang tingin niya sa akin.

“What time is it, Cassian? Did I sleep too long?” tanong niya, may bahid ng pag-aalala.

“I don’t think so,” sagot ko.

“Maxwell is waiting for me in my penthouse—we need to leave.”

Inabot ko sa kanya ang baso ng tubig upang tuluyan siyang magising.