The Zodiac Sister - Gemini (The Pretty Genius)

Chapter-8

Gemini's POV

Pagpasok ko sa aking silid, agad kong hinubad ang aking damit at dumiretso sa banyo para maligo. Pagkatapos kong maligo, nagtungo ako sa aking walk-in closet para kumuha ng pantulog. I usually sleep with just a thin pajama, and sometimes I even sleep naked—I love sleeping without anything kasi mas mahimbing ang tulog ko. But tonight, I decided to wear a thin top pajama that covers me down to my thighs.

Pagkatapos kong maglagay ng kung anu-anong pampaganda at essentials sa katawan, dumiretso ako sa aking study room. This is what I truly love about my room—talagang ipina-customize ko ito ayon sa gusto ko. Mayroon akong king-size bed, a spacious walk-in closet, at isang sofa set. At syempre, meron ding study room na nakakonekta mismo sa closet, where I can comfortably work whenever I want.

Before I sleep, I decided to check my emails. I thanked God kasi bago pa tumawag si Mommy, natapos ko na lahat ng pending work ko sa US. The only thing left now is the production and testing of our new cyber car. Habang inaasikaso pa nila ang production, I just have to wait until everything’s done at saka nila ako ipapatawag for the car testing.

While scrolling through my inbox, bigla kong naalala—I still need to call my three sisters. Medyo na-guilty ako kasi I’ve been so busy today, and I miss them. Just the thought of hearing their voices makes me feel a little lighter before I go to sleep.

I reached for my phone, ready to dial their number… The phone rang twice before I heard Aries’s familiar voice.

“Hello, Ate Gem?” Her tone was half-teasing, half sleepy.

“Hi! How are you guys? Gabi na kami natapos mag-meeting with Maxwell, Finlo, at Nola, kaya hindi agad ako nakatawag. Kung hindi pa nga kumatok si Cassian, hindi pa kami hihinto,” I said with a small laugh.

“Kumusta ka na naman diyan?” Capri’s voice joined from the background. “Dadalawin ka namin bukas sa penthouse mo!”

I felt my chest warm at their excitement. “Okay, sige, asahan ko ‘yan. Make sure you eat breakfast here, ha, pupunta rin dito si mommy.” I added.

“Ok, Ate Gem!” sagot ni Aries.

Aqua’s soft, almost whispering voice followed. “Ate… bakit di mo naman ako sinama diyan sa penthouse mo?” Pabebe ang bunso namin.

“Nasa school ka kanina ng pumunta ako dito, tsaka kailangan mo munang humingi ng permiso kay Mom,” I said gently.

“Okay, bukas magpapaalam ako sa kanya. Diyan na muna ako habang andito ka pa sa Pilipinas, ha?” singit niya.

Ngumiti ako, feeling my heart melt. Aqua is really a sweetheart. She’s always wanted to be close to me kahit nung nasa US ako lagi niyang sinasabi na gusto niyang tumira kasama ko but Daddy wont allow her.

“Okay, sige. Kailangan ko na rin magpahinga… Bukas na tayo mag-usap, inaantok na ako,” I said, letting out a soft yawn.

“Okay, Ate! See you tomorrow then!” sabay silang tatlo.

I put down my phone, feeling lighter and happier. Despite all the chaos and deadlines, moments like this reminded me why family always comes first.

Pagkatapos ko silang tawagan, tinapos ko na rin ang pag-check ng aking mga email. I decided to go to bed. Humiga ako habang iniisip kung ano ang dapat kong gawin bukas. Mom and I need to talk tomorrow, sabi niya kanina na mag-uusap kami kasama si Ninong Gino.

I wonder what it’s about… parang kinakabahan ako.

Habang patuloy akong nag-iisip nang malalim, hindi ko namalayan na pumikit na ang aking mga mata at nakatulog na ako.

Kinaumagahan, nagising ako sa katok sa akin silid. Agad akong bumangon at binuksan ang pinto… bumungad sa akin ang mukha ni Cassian. Bigla akong nataranta, tinakpan ko agad ang aking katawan, nakaramdam ako ng hiya at init na umayak sa mukha ko dahil sa kitang kita ang nakatayo kung u***g.

“Good morning…,” sabi niya, medyo napapailing at may kunting ngiti sa labi.

“Good morning… um, bakit?” halatang kinakabahan ang boses ko habang sinusubukan kong huminga ng normal.

“I just woke you up, kasi andito na ang mga kapatid mo. They asked me to wake you up,” sagot niya, tumitig sa akin pababa, at ramdam ko ang kaba sa dibdib ko.

“Cassian… don’t stare at me like that. I’ll just take a shower and get ready to go down…” sabi ko, halos tumalima ang boses ko sa awkwardness. Sabay talikod, at pabagsak na sinara ang pinto.

Habang nasa loob ako nag sho-shower, pinikit ko ang aking mga mata para ikalma ang aking sarili. Pero kahit pilitin kung kumalma, hindi ko maiwasang isipin si Cassian. Yung paraan ng pagtitig niya kanina… yung maliit na ngiti niya… ramdam ko pa rin ang init sa mukha ko.

“Okay, Gem, get a grip,” bulong ko sa sarili ko habang hinuhugasan ang buhok ko. Pero sa kabila ng paalala ko sa sarili, hindi ko maiwasang isipin na nasa iisang bubong lang kaming dalawa ni Cassian, na ano mang oras mangyayari at mangyayari ang eksena gaya ngayon.

Pagkatapos kong mag-shower at makapagbihis, bumaba na rin ako upang mag umagahan at makasama ang tatlo kung kapated. Habang nasa hagdanan pa lang ako sinalubong na ako ni Aqua at niyakap ng mahigpit, halatang nagtatampo at parang gustong umiyak.

“Ate, kausapin mo naman si Mommy na dumito na muna ako. Ayaw niya akong payagan kasi andito naman raw si Kuya Cassian,” panghihimutok niya, nakabusangot ang mukha.

“Ok, later after breakfast, let me try to call her,” hayag ko sa kanya habang nakangiti.

“Yehey! Thank you, Ate!” Tuwang-tuwa si Aqua.

“Hali na kayo dalawa, kumain na tayo ng breakfast,” sabay sabi ni Capri.

Habang papalapit kami sa hapag-kainan, nagkasalubong ang tingin naming dalawa ni Cassian. Bigla akong umiwas, ramdam ko ang pamumula ng aking mukha. Okay, Gem, calm down… huwag mahalata, bulong ko sa aking sarili, habang pinipilit huminga ng normal.

Maupo na sana ako sa tabi ni Aries, pero biglang hinila ni Aqua ang upoan.

“Ate, tabi na lang kayo ni Kuya Cas,” saad niya na may ngiti sa kanyang labi.

Sabay silang napatingin sa akin—si Aries at si Capri— Ramdam ko agad na parang pinagkakaisahan nila ako. Ano ba ‘to, talagang planado nila ha, sa isip isp ko.

“Fine!” nakabusangot kung sagot, sabay hila ng upuan sa tabi ni Cassian. Ramdam ko ang t***k ng puso ko habang naupo, at hindi ko maiwasang pansinin kung gaano siya ka-calm at composed.

Habang nagsimula na kaming kumain, kinuha ni Cassian ang aking pinggan at nilagyan ng pagkain. Napansin kong sobra ang nilagay niyang pagkain sa aking pingan. Hinawakan ko ang kanyang kamay at pinangdilatan ng mata.

"That's enough. I’m not into heavy breakfast," sabi ko, bahagyang naka diin ang tono.

Ngunit nakangiti lang siya, at habang inabot niya ang aking pingan, nagulat ako dahil bigla niyang hinawakan ang aking mga kamay. Hinila ko ito hindi dahil sa hindi ko nagustohan ang ginawa niya kundi dahil sa nararamdaman ko, biglang bumilis ang t***k ng aking puso. “Bakit ganito?” bulong ko sa isip ko. Parang bawat galaw niya, ang bahagyang pag-ikot ng kanyang daliri sa aking kamay, ang dahan-dahang pagtango habang nakangiti ay parang may kapangyarihang baguhin ang bawat emosyon ko.

Habang kumakain ako, napansin ng tatlo kong kapatid ang biglang kung pananahimik, kaya nagsalita si Capri.

"Ate, you don’t like the breakfast?"

Napatingin ako sa kanya at sabay na ngumiti.,

"I like it, it's good. Did my Chef cook it for us?"

"No, Ate, it's Kuya Cassian," singit ni Aqua habang ngumunguya ng pagkain.

Napatingin ako kay Cassian at nakangiti, pilit na itinatago ang ngiti sa kanyang mga labi.

"Thank you for the breakfast, Cassian," sabi ko, sabay ngiti sa kanya.

"Pwede ka nang mag-asawa," singit ko sa huli, bahagyang pabiro. Pero bigla siyang nagsalita may bahagyang ngiti sa mga labi: "Bakit, handa ka na bang pakasalan ako?"

I suddenly choked on my food and looked at him, rolling my eyes in annoyance. I caught my three siblings staring at me, and just like that, they started teasing us—mostly me.

"Ayee! Ate nagba-blush oh! Kinikilig yan!" pang-aasar ni Aqua.

Inirapan ko siya, dahil pakiramdam ko’y totoo nga—mainit ang pisngi ko at parang namumula ako sa sinabi ni Cassian. Hindi ako sanay na inaasar nila ako sa harap ng ibang tao. And truthfully, Cassian still felt like a stranger to me. Hindi ko pa siya lubos na kilala; ngayon lang kami nagkita at nagkasama. Hindi ko nga rin maalala ang sinabi ni Ninong Gino na naroon siya noong 18th birthday ko. Hindi ko naman naalala ang mukha niya, o napansin man lang na may kasamang hindi pamilyar si Ninong Gino noon.