Chapter 14
1996 Words
(Larry’s POV)
Kumakanta si Tyler. Talagang ang galing kumanta ng isang to.
“tol, anong title ng kanta mo?”, tanong ni Brian
“Pagsuko.”, sagot ni Tyler
“Bakit pre nakipagbreak na naman ba sayo ang girlfriend mo?”, tanong ko
“No, para to sa mga heartbroken.”, sagot ni Tyler
Oo nga pala nandito kami ngayon sa apartment ni Sherwin.
Nang pumasok si Kurt.
“And speaking of heartbroken”, sabi ko
“Kurt, basa ka?, naligo ka ba sa ulan?”, tanong ni Michael
Hindi sya sumagot
Ang laki ng problema ni Kurt ah.
Pero nagulat kami ng bumalik sya
“What’s the title of that song?”, tanong nya
May plano na sya agad?
“Kailan ka susuko Kurt?” tanong ko
“I never surrender at anything Larry, remember that if I do it, I will do it. And if I will get my wife back, I’ll do everything just to bring her back, I will get her back whatever what happens.”, sabi nya
Yan ang kilala kong Kurt, hindi sumusuko basta-basta.
Sa kahit anong bagay, kahit ilang beses na syangmareject.
(KJ’s POV)
Gabi na , at umuulan parin
Nakauwi na kaya si Kurt?
Sana nga, kasi baka magkasakit sya
“Anak.”, tawag ni nanay
“Hindi mo ba namimiss ang asawa mo?”, tanong nya
Hindi ako sumagot, hindi ko alam kung anong isasagot ko eh
“hindi ko po alam.”, sabi ko
“anak sa tingin ko kailangan mo nang bumalik sa asawa mo.”, sabi nya
Kaya ko na ba?
Ewan ko
*KINABUKASAN*
Naglalakad ako papunta sa paradahan.
Nang may makaagaw ng pansin ko.
May lalaking nagbigay sa kin ng papel.
Anong ginagawa nya dito?
At umalis sya.
“Larry?”
To my Beloved Wife,
KJ, I’m sorry, please come back to me. Please.
From: your Husband
“Kurt.”bulong ko
*BAHAY*
“Nay tulungan ko na po kayo.”, sabi ko
“Sige nak.”, payag ni nanay
Tinulungan ko si nanay na maghanda ng hapunan naming dalawa
Nang.
“KJ, may naghahanap sayo sa labas.”, sabi ng kapatid ni mama.
Sino naman kaya yun?
Gabi na ah
Pagkadating ko sa bintana.
O____O
“Anong ginagawa nya dito?”
May hawak syang gitara.
Kakanta yata sya.
[Pagsuko : by Jireh Lim]
Maari ba muna natin tong pagusapan
Sa dami-rami na ng ating pinag daanan
Ngayon mo pa ba maiisipang isuko
Ang lahat ng ating pinag samahan
Masikip sa damdamin hinigop ng hangin
Ang lakas, pinag hihinaan ng wagas
Pwede bang pag isipan wag ka munang lumiban
Baka sakali na ito ay masalba pa
Lumalamig ang gabi
Hindi na tulad ng dati
May pagasa pa ba kung susuko ka na
Larawan mo ba ay lulukutin ko na
Sa hirap at ginhawa tayo ay nagsama
Damdamin mo tila ay napagod na
Ikaw at ako ay alaala na lang
Kung susuko ka na
Bawat pangarap na ating pinagusapan
Pupunta na lang ba ito sa wala
Hayaan mong ituwid ang pagkakamali
Sa mga oras na to alam kong ika'y lito
Lumalamig ang gabi
Hindi na tulad ng dati
May pagasa pa ba kung susuko ka na
Larawan mo ba ay lulukutin ko na
Sa hirap at ginhawa tayo ay nagsama
Damdamin mo tila ay napagod na
Ikaw at ako ay alaala na lang
Kung susuko ka na
nung natapos nya yung kanta, may narinig akong bulubulungan.
“Sus, ang ganda ng boses nya nakakainlove naman.”, sabi ng isang babae.
“Oo nga eh.”, sagot ng isa
“Hinaharanahan nya ba yung panget na yun?”, tanong ng isa pa
‘Ang panget naman, di sila bagay, dapat kaming dalawa , mas maganda pa kaya ako sa kanya.”, sabi ng isa
Totoo naman yung mga sinabi nila eh
(Kurt’s POV)
Akala ko papayag na sya
Akala ko magiging maayos na kami.
Pero lumayo sya sa bintana at nagsarado.
Lahat ng akala ko nawalang parang bula
Sumuko na sya
Maybe she’s tired
Kundi man lang ako tanga, edi sana hindi ganito.
Siguro ayaw nya na
Siguro hindi talaga kami para sa isa’t-isa.
Siguro hindi kami meant to be.
Siguro kailangan ko na syang pakawalan
Siguro, dapat nga
Pagod na rin ako
I tried my best but I FAILED.
(Kurt’s POV)
Naglalakad ako papunta sa condo ni Sherwin, and I saw a couple
Magkaholding hands sila, and they’re very happy.
And I remember her, hindi ko man lang nahawakan ang kamay nya, di ko man lang sya nayakap, ni hindi ko nagawang sabihin sa kanya ang ‘I love you’.
Pano eh puro galit ang pinaramdam ko sa kanya, it’s because I’m stupid.
Hindi ko man lang naparamdam na espesyal sya, hindi nagging maganda ang pagtrato ko sa kanya.
Sino ba namang hindi masasaktan sa lahat ng mga sinabi ko sa kanya?
Maybe
I did my best just to bring her back
But
Did I really try my best? Or did I surrender already?
I think that’s not enough
Pero alam kong kahit anong gawin ko, hinding-hindi ko na sya mababalik,
I can’t get her back, sa loob ng 2 months nagawa nya akong tiisin pero siguro sumuko na sya
Its because of me, siguro kung nagging mabuting asawa ako, edi sana ngayon masaya kami.
Siguro hindi sya umiiyak, sana hindi sya nalungkot, sana hindi sya nahihirapan.
Sana
Pero hindi ko na maibabalik ang lahat.
Past is past and no need to discuss.
Palagi kong sinasabi sa kanya na asawa ko lang sya sa papel, tanga ko no?
But I don’t want to force her , dapat gawin ko nang dapat kong gawin.
I have decided.
‘I will let her go if that’s the only way to make her happy.’
[Calling…]
“Hello, give me the….. annulment papers right away.”.
[Call ended]
Papakawalan na kita KJ
Maybe I don’t deserve you.
Maybe there’s someone else there waiting for you.
(KJ’s POV)
*KINABUKASAN*
Bago ako pumunta sa trabaho
“Kayo po ba si Mrs. KJ Marasigan?”, tanong ng lalaki
“Ah,oo bakit po?”, tanong ko
“May nagpapabigay po.”, sagot nya
May binigay syang envelope sakin, at umalis sya.
Bumalik muna ako sa loob, baka importante to eh.
Pero
Nagulat ako kaya nalaglag ko ang basong hinahawakan ko.
“A-a-ano to?”
Hindi ko napansin na tumutulo na ang mga luha ko.
“An-anu-annulment papers?”
Kurt?
Sabi ko na ng aba eh.
Naghahanap lang sya ng tamang panahon para ibigay to saken..
Ngayon naiinitindihan ko na hindi kami para sa isa’t-isa.
Gagawin ko to para maging masaya sya.
Kaya pinirmahan ko, at pinunasan ang luha ko.
Hindi kami para sa isa’t-isa.
(Larry’s POV)
Kahapon pa balisa tong si Kurt,
Ang tahimik, at di ako sanay, kasi madaldal yan eh.
Takte baka nakasinghot tong si Kurt?
“Kurt, may problema ba?”, tanong ko
“I gave her the annulment papers.”. sagot nya
Dahilan para mabulunan ako sa iniinom kong soda.
“Anong sinabi mo?”, tanong ko
“papakawalan ko na sya. Dahil alam kong magiging masaya sya.”, sagot nya
“Tao ka ba Kurt?takte naman o, ano bang natira mo?”, tanong ko
“alam ko pinirmahan nya na, don’t worry kapag na-annul kami ,pwede mo na syang ligawan.”, sabi nya
Di ko na mapigilan, nasuntok ko sya, dahil sa sobrang inis, kung pwede pa lang dispatyahin to kanina ko pa ginawa, kaso hindi pwede.
Pero hindi sya gumanti, ibang Kurt to ah, kasi hindi basta-basta nagpapasuntok to eh.
Parang wala lang sa kanya,napansin kong lungkot sa mga mata nya,
“Nagpaubaya ako Kurt , dahil alam kong ikaw ang mahal nya, tapos ano?, ibibigay mo sya sakin?, Kurt nagpaubaya, ako dahil kaibigan kita, dahil ayokong masira ang pagkakaibigan natin, oo sabihin nating gusto ko si Kj, pero ikaw nag mahal nya Kurt, at hindi ako, ba’t ba parang ang hirap intindihin, non, ba’t baa ng tanga mo?” sabi ko
“Yes, I’m stupid, foolish, but I’m serious.”, sabi nya
“Sigurado ka. Sige walang bawian pag na-annul na kayo hindi ako magdadalawang-isip na ligawan sya. Kurt, basta wag mo lang akong sisisihin na pinakawalan mo ang nagiisang taong nagmahal sayo ng totoo.”, sabi ko
At nag-walk out ako pag sinabi ko gagawin ko pero sinabi ko lang yun para matauhan sya.
(KJ’s POV)
*KINABUKASAN*
Nandito ako sa park ngayon. Ibibigay ko sya kanya ang gusto nya.
Wala akong magagawa eh
“KJ.”
Pagkalingon ko nakita ko sya , pero parang may kakaiba sa kanya
Hindi sya ang galit na Kurt, kundi malungkot na Kurt, walang pag-asa at parang pinagbagsakan ng lahat ng problema sa mundo.
Binigay ko sa kanya ang annulment papers.
“Malaya ka na. sana maging masaya, hanapin mo yung taong magpapasaya sayo. Yung taong mahal mo at mahal ka, magingat ka palagi ha. Wag kang magpapaulan baka magkasakit ka. A-at.”, nauutal ako kasi eto na tumutulo na naman ang mga luha ko, pero pinupunasan ko lang.
“Kumain ka palagi ha, Kurt, sana pagtalikod ko makalimutan mo na ako, makalimutan mo na yung itsura ko boses ko, ang lahat-lahat tungkol sakin. Kasi alam sa simula pa lang pinagsisihan mo na pinakasalan mo ako . sorry ha, sorry sa panggugulo ko. Sige mauna na ako, may trabaho pa ako.”, sabi ko
Pinunasan ko ang luha ko. Kakainis naman o, tumalikod ako at humakbang .
Nakakailang hakbang palang ako nang.
(Kurt’s POV)
Nang tumalikod sya alam kong hindi ko na sya makikita pa, kaya nakakailang hakbang pa lang sya ay kinuha ko na ang envelope at
Pinunit ko.
At lumingon sya sakin. Hindi
Hindi ko kaya
I cant let her go, I can’t lose her
I come to her and hugged her very tight.
“KJ, hindi, hindi ko kayang mawala ka. I can’t just, let you go like that. You’re still my wife. I will never let you go I promise Kj, because I already found the girl that makes me happy, and she’s right here in front of me, and I’m hugging her right now. I can’t just forget you, I will never forget your face, your voice, your all, because your in my mind , and in my heart. At first I don’t wanted you tobe a part of my life , but now I understand that you’re already a part of my life.KJ, please come back home. Babawi ako sa 2 months na nasayang , I will do everything to make you happy. Sorry for all what I’ve done. But you dare to understand me. Nung nawala ka dun ko na-realize na mamimiss pala kita, its because I love you KJ. I love you.”, sabi ko
Bahala na kung anong maging reaksyon nya basta nasabi ko na ang dapat kong sabihin.
(KJ’s POV)
Hindi na ako makasagot sa dami ng sinabi ni Kurt
Pero sumaya ang puso ko
Nang marinig ko ang sinabi nya, kay tagal kong hinintay na sabihin nya yang mga yan,
Mahal ko rin sya, kaya pagbibigyan ko sya,
Gusto ko nang bumalik sa kanya, kahit papaano namiss ko rin sya.
Kaya niyakap ko rin sya.
“Thank you.”, sabi nya
First time nya akong niyakap, masaya ako ngayon dahil okay na kami, sana hindi na kami ulit magaway, sana
Kasi pagod na akong umiyak eh.
“Ang galing mo palang maggitara.”, asar ko.
“So what ‘s your point ?”, tanong nya
“turuan mo naman ako.”, sabi ko.
“Fine anytime you want.”, sagot nya
At nagpunta kami sa bahay ni nanay, nagusap sila ni Kurt at pumayag si nanay na bumalik ako kay Kurt.
--
Papunta kami sa kotse nya at
Hinawakan nya ang kamay ko,
Kaya napangiti ako ng palihim.
- Writer
