CHAPTER 13

2227 Words
Chapter 13 EMERGENCY  Pagkatapos na kumalat ang tungkol sa amin ni Lucas,naging mas madalang siyang umimik pero hindi niya ako iniiwan,nasa tabi ko lang siya pero parang anlayo niya,akala ko nasa akin na pero hindi pa pala.mas naging madami ang mga pictures na kumalat sa amin kaya mas naging mainit ang pangalan naming dalawa sa School na mas ikinatuwa ko.   Absent si Lucas,Absent din si Zairen.i have an idea what's going on but I tried to apppeared strong even tho I'm completely broken inside.Caless is out of nowhere,Zach is missing in Action.hindi ko alam kung anong nangyayari sa dalawa,basta nalang hindi nagusap.I sighed,simula nang magkakasama na kaming apat nakalimutan ko na kung anong feeling ng mag isa.   Free time namin ngayon,nandito lang ako sa room namin,hindi na ako lumabas dahil wala naman akong gagawin.i scrolled on our school app.the issue about me and Lucas was still trending.sometimes people needs a slap on face.with chair. Masyadong mga pakialamera sa buhay ng iba!.   I was about to put my cellphone back on my bag,when I saw a familiar figure entering on my room.i just look at him while he's walking to me.when our eyes met,I rolled my eyes on him but he just leaned on me and smirk. "the devil is on my room,I thought devil is not allowed here?" I said to myself.he just laughed at me and pull me.i protested at him but he just so powerful.i felt in control.damn! I slapped this man once he let go of my hand.how dare him pull me!  "let go of me you ass!!" I yelled. Sa halip na pakawalan ay mas hinigpitan pa nito ang paghawak sa'kin.i can feel people looking at us with wide open eyes.damn! This man is creating a fuckin scene!! Nang maramdaman na kumalma ako ay agad na lumingon ito sa'kin at hinawakan ang kamay ko.bumaba ang paningin ko rito at akma na hihilahin ng higpitan niya ang paghawak dito. "damn,let go of my hands"bulong ko ng mariin rito.tumawa ito sa'kin at hinila ako palapit sa kanya.umakbay ito sa'kin para umangat dito ang paningin ko.siniko nga ito.   "Damn,if I know that we will get this so fuckin close,I would've done this on the very first day I met you"bulong nito sa'kin.ngumiti ito sa'kin at hinila ako.hindi na ako umimik dito at nagpaitod na lamang sa kanya.i sighed. I'm sure headline na naman kami bukas. ' what does he mean by that?' tanong ko sa isip ko.damn people,they're so fuckin strange,puro lamang sila kilos.bakit hindi sila magsalita hindi ba?para hindi naman maging mukhang tanga yung isa na kakakakapa ng sagot sa mga kinkilos nila.tsk.   "C mon my dear Fiancee,you're creating a fuckin scene,I'm sure we're going to be the talk of the town tomorrow or maybe later"asar na saad ko rito na tinawanan niya.tinignan ko ito ng masama.hinawakan nito ang kamay ko na nasa mga hita ko at tumingin sa'kin ng diretso. "I don’t care what people say when we're together,even tho they think that you and Lucas together,sorry love but I don’t really care," saad nito sa'kin at ngumisi.umiwas ako rito ng tingin at pasimpleng humagip ng hangin,.damn this man! Hindi na ako umimik dito.  "So,you like the idea of you and lucas dating huh?"saad nito.tumango ako rito at ngumisi.like is not the best word to describe on what I am feeling.its love. "even tho you know that lucas and zai-----" "if that’s how I will get Lucas then it ups to me,if you don’t like it then don’t talk to me" asar na saad ko rito.narinig ko ang pagbuntong hininga nito ko rito ang kamay ko na akma niyang hahawakan na naman.  "I'm just worried to you Angela,as your fiancee and a friend"mahinang saad nito.i felt my chest tightened when I heard his voice crack.damn! Did I hurt him?is he hurting? Why? I don’t neeed anyone! I'm used to it! I'm used to be invisible! I'm used in being alone! "I can handle myself" saad ko rito. "hindi porke nakasanayan mo na,kaya mo na.'wag mo naman kaming itulak na mga nagaalala sa'yo."saad niya sa'kin. Nagaaalala? Ha! Pinapatawa niya ba ako? Bakit no'ng mga panahon na kailangan ko sila,nasa'n sila?tapos ngayon na hindi ko sila kailangan,nandyan sila?hindi na…kaya ko na ang sarili ko. Sanay na ako.   I was about to say that I can handle myself,that I don’t need them when I saw a familiar figure.i should not be mistaken,I know him! I know his back!. "Klaus…stop the car!"saad ko rito habang nakatingin parin sa lalaki. We are in the middle of the road.hindi kami pwedeng mag u turn dahil pwedeng mag cause ng disgrasya pero hindi! Gusto ko lang kumpirmahin. "klaus stop the car!!"singhal ko rito ng hindi ito tumitigil sa pag da drive.napamura ito ng agawin ko sa kanya ang manibela.   "Damn Angela! Just wait the f**k up okay/! I cant just fuckin stop this fuckin car in the middle of this fuckin road!! Damn stay still!!"singhal sa'kin nito. Natahimik naman ako sa sinabi nito at agad na tumahimik. Nakatingin lamang ako sa maliit na eskinita na pinasukan ni Lucas,maliit labg pero sakto na para makapasok ang trycycle at mga kotse.   Nagulat ako ng biglaang mag u turn si Klaus at mabilis na umikot papasok sa eskinita,mabuti na lamang at unti lang ang mga sasakyan na nasa kalsada ng umikot kami.mabagal lang ang pag andar nito.we saw Lucas walking in the street.umakyat ito sa isang hagdanan at lumiko sa isang pinto na naroon lamang.   "f**k! Never imagined na ganito ka kapatay na patay sa kanya para sundan pa siya sa lugar kung saan siya nakatira,damn! Life is really full of drama"saad ni Klaus.i didn’t bother myself to answered at him. I just looked intently at Lucas who's knocking on the door,this time I know that he's not the only one on that house. Someone opened the door…and that someone is Zairen…. "f**k!!"mura ni Klaus at hinarang ang palad niya sa mata ko.he doesn’t need to cover my eyes.i know,I know.they kiss before he uttered a word,I get my phone and dial someone's number.i dialed his number.masisi niyo ba ako kung ganito na ako katanga?wala eh,mahal ko.   After 3 rings..he answered my call. I saw how his mouth opened ,tila nagdadalawang isip kung sasagot ba sa tawag ko o hindi.pinigilan ko na huwag humagulgl sa loob ng kotse ni Klaus,ansakit pala! Ansakit pala na makita kung gaano niya kamahal si Zairen.tangina ansakit! "koleen…why?"sagot niya sa tawag ko.i tried not to sound that I'm hurt.i tried my voice not to cracked.iminaintain ko na maayos ang boses ko.na masaya ako.na hindi ako nasasaktan.na wala akong nakita.kasi tangina! Sanay na mana akong magpanggap eh.sanay na sanay na ako…. "where are you?...you didn’t attend our class today…"   "May emergency kasi sa trabaho" Emergency?i looked at him,Zairen is hugging his waist while he was looking at Zairen with a pretty smile plastered on his face. I ended up the call and took a picture of them.thanks to the lense of the camera,malinaw kong nakuhaan ang postura nila. He lied! He lied! That’s what I am thinking that time,people always on tend to show how they care for you but in the end it was just all lie! f**k lies! f**k love for hurting me! Damn! Ansakit, para akong sinasaksak ng paulit ulit! Masakit parin pala kapag nakita mo na talaga ng harap harapan. Tangina!  While crying,I sent the photo to caless.i told her to make another account and send it to the admin of ma our school app,the journalism club.the one who made the article that is about me and Lucas.i'll make sure that Zairen where going to be ruined. They ruined me,I'll ruined them until they begged at me.i'm the queen no one dares to mess up with me.they cant broke me,they cant tear me up because I'm already broken..matagal na.matagal na akong sirang sira! Tapos sinira pa nila ulit?what a life!   "Angela…calm down! Don’t you think its too muc?" tanong sa'kin ni Klaus. I smiled sweetly at him while wiping my own tears. "there's no too much on someone who' been hurt so much"saad ko rito.kung tutuusin wala pa yan sa kalahati ng hirap at sakit na ipaparanas ko sa kanya.nagsisimula pa lang ako. " but Angela…."   "tell me Klaus,if your loveones is been taking away from you,what will you do?" "I'll do everything to get her back"   "that’s my point Klaus,now drive me home and let's watch how it will ruins their career" I said to him with my sharp eyes.wala na itong nagawa kundi bumuntong hininga na lamang at ipag drive ako papunta ng aming bahay. Ill take everything away from you…with you falling down to your own throne  -----------  Its already night and I just watch how people throw some words to Lucas and Zairen.kung dati ay puro mga papuri at puro magagandang salita ang natatanggap nila,ngayon ay puro masasakit at mga masasama.that's it people,throw 'em. Ganyan nga,sirain niyo,sirain niyo lang!..   'fucker Calling…….'   yes honey?'   "f**k,f**k ulit fuck.people throwing some below the belt words,don’t you think its too much?" tanong nito.nawala ang ngisi ko sa sinabi nito.sobra na?talaga? Wala pa nga 'yan sa kalahati tapos sobra na? mga patawa 'to. "are you kidding me?"may sarkastikong boses na tanong ko rito.tila nahulaan naman nito ang ibig kong sabihin kaya agad nitong binawa ang sinabi nito.that's it people,don’t let me be mad.you wont like it. "anong next mahal na reyna?pasusundan naba natin?"tanong nito sa'kin.umiling ako rito.masyado pang maaga para pasundan ito.titignan ko lang kung anong maging reaksyon ng mga 'to.hindi naman ako gano'n kasama para sirain ang career nila ng maaga. Masamang masama lang talaga.   "No,just let it split away…let just take a rest and let's see." saad ko rito.siya na mismo ang nagpatay ng tawag ng sabihin ko'yon.i looked at the stars and whispered. ' I'm sorry dad if I became a bad princess,I'm sorry'bulong ko sa hangin bago pumasok ng kwarto ko. 'in orderto get people to love you,you've got to get some people to hate you' that’s how life works,if you want people to love you,you will receive some hates from people.love and hate they are like twin.laging magkasama.magkasunod lang,syempre may magmamahal,may masasaktan,may magagalit.sa case ko,ako ang galit dahil ,ako rin ang nasasaktan,tangina diba? Tapos sila yung nagmamahal.   Im the antagonist in their own f*****g love story,as the antangonist,I wont let them have their fuckin happy ending,' love leads to hate,that was starts it all, primitive love. Pero bakit gano'n? bakit gano'n kahit nasasaktan ko siya,nasisisra ko sila.bakit parang hindi parin ako masaya? Bakit hindi ko parin magawang maging masaya? Bakit ansakit parin?  I acted like it wasn’t big deal,when really it breaking my heart. "the best way to not get your heart broken is pretending that you don’t have one" I said and lay to my bed with a terrible feeling.i felt like nothing.i don’t feel anything just so much pain inside my chest.i just cried with so much silence.i hug my pillow tight and cry out loud. I thank the darkness on my room so no one could hear or see me. How mess I am.how weak I am.   I woke up with a big swollen eyes, my hair was so messy,namumutla na mga pisngi,tuyo na mga labi.yes a big shit.in am so messy. I shook my head and enters my bathroom. Hinayaan ko lang na bumuhos sa akin ang mga tubig na galing sa shower,umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa wala na akong mailabas.wala na ngang mailabas pero mabigat parin ang pakiramdam.  Pagkatapos kong maligo ay mabilis na bumaba ako,hindi ako kumain sa halip ay lumabas na lamang ako ng bahay at mabilis na nagpahatid sa driver namin.kapansin pansin ang pamumutla ng katawan ko,pati ang pamamaga ng mata ko. I sighed.i am so mess.sira ang gusto kong sirain pero bakit parang ako mas nasisira? Pagdatin ko ng school ay sinalubong ako ng mga mata ng school,mabuti nga't naroon na si Caless at Zach,kasama si Klaus. Why is he here? I waved at them and smiled.pilit na ngiti ang binigay nila sa'kin na kinatawa ko.did they saw how broken I am?how messy I am? Poor me,kaawa awa.   "Hey,what's with the looks?parang kayo pa ang mas kaawa sa'kin ah?"natatawang sambit ko sa mga'to.yumakap sa'kin si Caless na mas ikinabagsak ng balikat ko.narinig ko ang pagsinghot nito kaya alam ko na umiiyak ito. Drama talaga nito kahit kailan. "I'm sorry Angela….i'm sorry wala ako no'ng oras na 'yon para alalayan ka"saad nito sa'kin ngumiti lamang ako rito at hinagod ang likod nito.nagtama ang paningin namin ni Klaus,ngumiti lamang ako rito at tumango.seryoso ito,kaya hindi ko magawang magbiro.   "I'm fine Caless"saad ko rito at hinawakan ang pisngi niya pra tuyuin ang mga luha niya.sumama ang mukha nito sa sinabi ko.mabilis na tumango na lamang ito at siya na mismo nagtuyo ng mga luha niya na tumulo kanina ng yakapin ako.nanguna ito sa paglalakad katabi nito si Zach na kanina pa tahimik.hindi nito inasar si Caless,nakakapanibago ang katahimikan ng mga 'to. "when will you stop saying that you're fine?when will you stop lying Angela?im so sick on seeing you fuckin hurting,fuckin lying,and fuckin crying" asar na boses ni Klaus  "I don’t know Klaus,I'm so tired on lying,crying,hurting, tell me Klaus? Tell me?" saad ko rito at tumigil sa paglalakad at humarap sa kanya.i can feel my tears is falling down so I wiped it..pero bukod sa luha ang napunasan ko iba….dugo…dugo!! May dugo!!  Nanlalaki ang mata na tumingin ako kay Klaus na nakatingin lang rin sa'kin. Before I could uttered a word…I felt my world spinning around and that’s the last time I remember until darkness eat me again.  
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD