Crashed On You

Kabanata 12

If he truly loves me, he can wait.

But if this plan went wrong, at least I will not regret anything. Bago pa lumalim ang pagsasama, kailangan ko ng putulin.

I already decided to cut my connections to Rad. Our love story was forbidden. I need to consider it that way, ayokong umasa.

Ayokong madamay pa siya, iyon ang dahilan kung bakit hindi ako pinatulog buong gabi. I need to give him up, for his safety. Saka na, kapag okay na lahat. Maybe we can start all over again?

Pero bakit iniisip ko palang ay nahihirapan na ako?

From Rad :

Goodmorning, Señorita.

Napapikit ako sa unang mensahe niya sa akin ngayong araw. Do I need to change my number?

Kailangan ko bang sabihin sa kanya na ayoko na? Napailing ako, hindi. I can't do it! Mas mahihirapan ako kung makikita ko siya, kaya mas maigi kung iiwas nalang ako.

Tama! Wala siyang magagawa, hindi niya ako kontrolado. I should not let him control my system, this time I needed to do this seriously.

" This time, I will not let you go anywhere you want. Aalis ka lang kapag gusto ko, o kapag si Esteban ang kasama mo. " Saad ni Mama habang sinusuklayan ako ni Katya, habang nakapangalumbaba lamang ako sa harapan ng salamin.

I am expecting this to happened, but earlier than I expected.

" Ayusin mo siya Katya, may hinandang dinner date para sa kanila si Don Herman." Dagdag pa nito.

" Opo, Donya Angelita." Sagot ni Katya na yumuko pa kay Mama bago nito isara ang pinto.

Tinext ko si Thalia, Angeline at Kat sa dinner date na sinasabi ni Mama. I am hoping na magpakita sila doon.

" Nandito na lahat ng pera na kailangan para sa mask na ipinagawa ko." Kinuha ko ang isang maliit na envelope sa aking bulsa.

" Sasabay ba ako sa pag alis sa inyo?" Bulong na tanong nito na sumulyap pa sa amba ng pinto.

" Hindi tayo maririnig Katya ano ba!" Natatawang suway ko. " Oo, magandang dahilan na may ibibili ka sa palengke. Hahanapin ka ni Mama, kung nandito ako at wala ka." Tumango tango ito.

" Wag mong hayaan na makita iyon nino man, kailangan maging sikreto." Tumango ito ng mabilis.

Alas singco na noong natapos akong nagbihis, sinulyapan ko ang aking cellphone at wala na itong nasundan pang mensahe.

Napahinto ako sa paghakbang palabas ng mansyon ng mapansin ko si Rad na nakasuot ng uniporme. Kumabog bigla ang dibdib ko sa gulat, oo nga pala siya nga pala ang driver ko.

Umiwas ako ng tingin at kinakabahang humakbang.

" Abella..." tawag ni Mama bago pa ako tuluyang bumaba ng mansyon.

Huminto ako sa paghakbang at napahinto ang tingin ko muli kay Rad na seryosong nakatingin sa akin. Malalim ang iniisip nito kaya napakunot ang noo ko. Lumunok ako upang ibsan ang nanunuyong lalamunan.

" Wag mo akong bibigyan ng sakit ng ulo! Behave like a fine lady, Esteban will be there any minute." Nagbuntong hininga ako sa sinabi ni Mama at hindi inalis ang tingin kay Rad na sinusukat ang emosyon ko.

" Yes, Mama!" Sagot ko kay Mama at walang emosyong pumasok sa kotse.

Tumikhim ito pagpasok sa driver seat kaya umiwas ako ng tingin. Pinipigilan ko ang sarili ko na magsalita. Maaaring ngayon alam na niya na nandito na si Esteban.

I felt him glancing at me, kaya ang buong tingin ko ay nasa labas lamang. Ayoko siyang tignan.

Maaaring ngayon ay nakaalis na rin si Katya, tama kailangan kong magisip ng ibang bagay para mawala siya sa isipan ko. Buong biyahe ay nakatingin lamang ako sa labas, panaka naka ay nilalaro ang mga daliri.

Ano kaya ang iniisip ni Rad? Napapikit ako ng maalala iyong ginawa namin sa kubo. Uminit bigla ang pakiramdam ko, mabilis akong nagbuntong hininga at pagbukas ko sa aking mata ay nahuli ko ang tingin nito sa akin sa salamin kaya mabilis kong iniwas ang tingin ko.

Nakarating kami sa bayan na pinakikiramdaman ang bawat isa. Hindi na ako nagpaalam sa kanya at mabilis na akong lumabas ng sasakyan. Alas sais na ng nakarating kami, at kinakain na ng dilim ang liwanag.

Isa itong ekslusibong restaurant dito sa bayan. Nanagseserve ng mamahaling dinner course.

" Goodevening Señorita, do you have any reservation?" Salubong ng isang babae na nakauniporme sa akin.

" Don Herman reservation please..." napaawang pa ang labi nito sa gulat at tumango.

" Señorita Abella?" Tanong nito na may binasa pa kaya tumango ako. Tipid itong ngumiti at marahang tumango. " Señorito Esteban is waiting for you." Anito kaya tumango tango ako.

Sumulyap ako kay Rad na umiwas ng tingin ng sulyapan ko habang nakasandal ito sa kotse. Nagbuntong hininga ako at sumunod sa waitress na iginiya ako papasok ng restaurant.

Sa isang mas pribadong upuan kami pumunta.

Nakita ko si Esteban na nakakunot noong umiinom ng wine, napangisi nalamang ako at papalapit palang kami ay kinikilabutan na ako sa inis sa kanya.

" Thank you." Sabi ko sa waitress.

Hindi nito napansin ang pagupo ko at mukhang malalim ang iniisip nito. Tumikhim ako upang makuha ang atensiyon niya. Binaba nito ang wine glass niya at tumingin sa wrist watch nito.

Five thirty and usapan, and I am thirty minutes late. But it's okay, hindi naman din ako interesado sa date na ito.

Ilang minuto ay dumating iyong main course na iniorder na para sa amin.

" Do we really need to see each other more often?!" Inis na tanong nito pagkaalis noong waiter.

" Do you think I am happy about it?" Naiinis din na tanong ko.

Napangisi ito lalo at umiling. I hissed and eat our delicious food.

" Bella?" Napahinto ako sa pamilyar na boses ni Katarina.

I smiled at the back of my head. Nagkatinginan kami ni Esteban bago ko tinignan si Kat.

" Katarina!" Gulat na saad ko.

" Oh, I never expect to see you here..." anito at inilipat ang tingin kay Esteban na seryoso lamang nakatingin sa kanyang plato. " ...with Esteban." dugtong pa nito.

Itinago ko ang aking ngiti. " Yeah, I never expect too see you too. Anyway, Esteban this is Katarina one of my close friend."

Makahulugan ko siyang tinignan at hindi napigilang mapangisi. Seriously, I never expect them to come. Habang si Esteban ay wala man lang sinabi sa kanya.

" Uhm, can I join you? Though, I am still waiting for my order." Muntik na akong mabulunan sa sinabi nito.

Kumunot ang noo ni Esteban na tumingin sa akin.

" We are on a date." Matigas na saad nito at nagpatuloy sa pagkain.

Napaawang ang labi ni Kat and I saw her dissapointment. Tumikhim ako at ngumiti sa kanya.

" We don't mind Kat, you can join us." Sagot ko at matamis na ngumiti sa kanya.

Nagpaadd kami ng single table and chair para sa kanya. Magkatabi kaming dalawa habang nasa harapan naman namin si Esteban.

" How are you Esteban? How's Spain?" Nangingiting tanong nito habang nagniningning ang kanyang mga mata.

Tipid itong tumango. " Good." Tipid din nitong sagot.

Napangiwi si Kat sa sagot nito. " Ikaw Kat ano pinagkakaabalahan mo ngayon?" balik na tanong ko.

Sumulyap muli ito sa harapan namin bago ngumiti sa akin. " I've been actually planning to study abroad. But do you think Spain would be a great choice?" Tanong nito na nakanguso at humarap kay Esteban na hindi naman nakikinig sa amin.

Nagulat kami ng tumayo ito bigla sa kanyang upuan at sabay namin siyang pinagmasdan.

" Hey..." tawag ni Kat.

Sumulyap ito sa akin.

" I have to go..." paalam nito sa akin. " Have some time with your close friend."

Napaawang ang labi ni Kat at kunot noong tumingin sa akin ng magsimula na itong maglakad palayo sa amin.

" Ugh! Even though his rude! He still look so handsome and hot!" Kinikilig na saad nito. " Susundan ko lang Bella!" Tili nito at napailing ako ng tumakbo ito para habulin siya. Narinig ko pa ang pagtawag niya dito.

Nagbuntong hininga nalamang ako, sa nakikita ko mukhang wala itong interes sa ibang babae. Mahihirapan yata ako nito! Seryoso ba talaga siya? Gusto niyang makasal sa akin?

I almost p**e just thinking about it.

I stopped when I saw Rad staring at me while his back was leaning on the car. Umiwas nanaman ako ng tingin at naglakad patungo sa back seat, hindi ko na nakita si Kat o si Esteban.

Sumasakit ang ulo ko sa isipan na iyon

Tahimik kami buong biyahe pauwi, gabi na hindi ko inaasahan na magtatapos ng ganito kaaga ang date. Napangisi nalamang ako at napailing.

Nabigla ako ng bigla kaming huminto, luminga ako sa bintana at hindi pamilyar ang lugar na ito. Huminto ito sa mga maraming puno. Bigla tuloy akong kinabahan dahil gabi na. Sumulyap ako sa kanya na walang kibo.

" What happened?" Nagtatakang tanong ko.

I heard him hissed. " What's with the silent treatment?" Matigas na tanong nito.

Napaawang ang labi ko sa gulat. " Huh?" Umiwas ako ng tingin.

Bumaba ito ng sasakyan, at napabuntong hininga ako ng sumandal ito at mukhang wala itong balak na paandarin ang sasakyan.

I took a deep breathe and left with no choice, but to end this thing between me and him. I opened the car door and leaned my back too at the door. I can't face him.

" Can we stop this?" Kabadong tanong ko.

" Stop what?" Naiinis na tanong nito na mas lalong nagpakaba sa akin. " I'm sorry, I messed up... I just didn't control myself!"

Napapikit ako sa sinabi niya, was he referring to what happened to us in the kubo?

I sighed and bit my lower lip gaining some courage to tell him.

" N-No, I-I mean..." ugh! Bakit ba ako kinakabahan. " Esteban is here."

I am waiting for his answer, pero hindi siya sumagot nagulat nalamang ako ng nasa harapan ko na ito. His brows furrowed, and his eyes was so angry.

He leaned close to me, while his left arm was on the car.

" That is why I am so mad right now!" Kumabog ang dibdib ko sa mapanganib nitong boses.

Hindi niya pinatay ang sasakyan kaya ang ilaw na nanggagaling sa sasakyan ay tama lang para masilayan ko siya.

Lumalim ang paghinga ko ng mas lalo nitong nilapit ang kanyang mukha.

" Kaya mo ako iniiwasan dahil sa lalaking iyon?!" Muling tanong nito, dumilim ang mukha nito. He was clenching his jaw and I felt his madness.

Umiwas ako ng tingin dahil hindi ko makayanan ang mga titig niya, at mas lalo pa itong lumapit sa akin.

" Answer me, Abella!" Nabigla ako sa maawtoridad na tono nito, mapanganib at nakakatakot.

" Yeah..." sagot ko at marahang tumango habang kabado.

He smirked and shook his head. " You want us to stop?"

We need to stop! My heart was aching thinking we will end this thing about us. But I have no choice, we need to cut our relationship before it will grow. Mas masakit iyon, at mas malalim ang sugat.

I looked at him. " Rad, hindi tama ito. I am engage, I am getting married--"

I stopped when he suddenly kissed me cutting me off. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat, sobrang lalim ng halik nito. Nangatog ang aking mga tuhod at mas lalo akong napasandal sa kotse.

We stop, gasping for some air.

" I wanted to punch that bastard, you know I don't wanna see my woman with another man." Saad nito na dinidiin ang bawat salita.

I felt goosebumps. Bakit ba siya ganito, mas mahihirapan akong pakawalan siya.

This is for you Rad, we need to stop. I don't want to hurt you. Please, understand.

Tinatagan ko ang loob ko at ng buong lakas ay itinulak ko siya at naiinis na tumingin sa kanya. He looked confused but I have to do this. Dahil baka hindi ko na siya mabitawan.

" I don't like you, you are just a driver! Compare to Esteban, you are just nothing." Inis kong saad, nakita ko ang galit sa kanyang mga mata kaya mabilis kong binuksan ang pinto ng kotse.

He stopped me from doing it. I felt his gripped on my wrist. " Bawiin mo ang sinabi mo?" Nanikip ang dibdib ko sa kanyang tanong.

" I don't love Esteban, yes. But he has everything, I might learn to love him!" Agap ko. " Let's forget what we have before. Umuwi na tayo!" Matigas kong utos.

I saw how mad he is in his eyes, hindi ito makapaniwalang tumingin sakin. Dumilim ang mukha nito at nararamdaman ko ang galit nito.

Tama iyan Rad, just hate me. At least, hindi ako mahihirapan.

Kinabukasan buong araw akong nagmukmok sa kwarto. I am not feeling okay. My heart was aching, it's not my intention to hurt him. I needed to do that, just for the sake of his safety. Pag nalaman ni Katya ang tungkol sa aming dalawa alam ko ganito din ang gagawin niya.

I took a deep breathe and stared at the ceiling. Parang may malaking bagay na nakadangan sa dibdib ko.

I stared at the mask, kuhang kuha nga nila iyong ipinagawa ko. I have to choose between them kung kanino ko ibibigay ito, pero hindi ako makapagisip ng mabuti dahil ginugulo ni Rad ang isipan ko.

I decided to went out of my room and breathe some fresh air. Napahinto ako sa paglalakad ng makita itong binubuhat ang malaking paso sa veranda. Umiwas ako ng tingin at dalawang beses na pinagpapalo ang aking ulo, kanina lang ay naiisip ko siya ngayon at nakikita ko naman siya.

Napailing muli ako at nagpatuloy sa pagbaba.

" Rad, meron pa sa baba!" Napangiwi ako ng marinig ang pamilyar na boses ni Perla, at gulat ng marinig ang pangalan niya.

Am I not dreaming? Siya ba talaga ang nakita ko? Kumabog bigla ang dibdib ko at pinipigilan ang sarili na lumingon.

Akmang bababa ako ng hagdan ng makita ko ang lapit nito sa akin, nanlalaki ang mga mata kong tumingin sa kanya na blanko ang mga mata at dumaan lamang sa tabi ko.

Bumilis bigla ang t***k ng dibdib ko at nakaramdam ng lungkot habang pinagmamasdan ang malapad at pawis nitong damit. Masyado ko nga yata siyang binigla, gusto ko tuloy humingi ng tawad sa kanya sa sinabi ko but I need to stand on my decision.

" Mabuti naman at naisipan mong lumabas sa silid mo." Salubong ni Mama ng bumaba ako ng hagdan at nadatnan siyang inaayos ang sala namin kasama ang mga kasambahay.

" How's your date with him? Did he notice that the woman she date before was different from now?" Tanong nito na hindi man lang ako tinapunan ng tingin.

Napangisi ako, Esteban looks aware of it. He's a good observer though.

" The food was good, and yeah he's fine." Ngiti ko ng maalala na maaga itong umalis dahil kay Kat.

I wonder if they ended up dating.

" That's good."

Inilibot ko ang aking mga mata sa mga fresh na mga halaman na inilalagay nito sa aming sala.

" I've been too busy this past few months, but now I need to give time for our mansion." Ani Mama na tumayo sa tabi ko.

Marahan akong tumango, she glanced at me and shook her head.

" Kindly put that on the side of the sofa." Utos ni Mama, napahinto ako ng makita si Rad na iniligay doon ang isang malaking paso. Nabalik ako sa ulirat ko ng magsalita muli si Mama sa tabi ko.

" Prepare yourself for tomorrow night, Don Herman invited us for small gathering. Dahil umuwi na lahat ng mga anak niya galing Espanya." Hindi maalis ang tingin ko kay Rad, na mukhang nakikinig din sa sinasabi ni Mama.

" Opo Mama." Marahan na tugon ko, at tinitimbang ang mga kilos nito.

I want you to realize that this is my life Rad, I wasn't free from doing the things that I wanted. Kahit gustuhin ko man, pero malabo.

" I already prepared everything, all I need is you to be prepared. I'm sure Don Herman invited some families to join us, act as a lady Bella!" Giit ni Mama. " At least, be good to Esteban. He is giving an effort reaching you out." Dugtong nito.

Naninikip ang dibdib ko, while thinking at the tiny chances that we have. All I can say we don't even have a single chance to be together. I took a deep breathe, gaining for some strength.

I nodded slowly as an answer, while my eyes still locked on him clenching his jaw while doing his work.

Maybe I should stop thinking about us, dahil kahit na anong gawin ko. Matatalo pa rin ako sa laban. Siguro, nakilala ko lang talaga siya para maranasan kong maramdaman ang tunay na kaligayahan bago ako matali sa habang buhay na parusa.

Pero bakit naninikip ang puso ko?

Sa sobrang sakit, hindi ako makahinga.

" Napapansin ko ang madalas mong pagkatulala Bella." Komento ni Katya habang binibihisan ako nito.

" Ta-Talaga?" Gulat na tanong ko habang nakatayo sa up down mirror sa aking walk in closet. Inayos nito ang suot kong silky long dress na may c**t sa kaliwang legs ko na kulay rosas.

Nagkibit balikat ito at umayos ng tayo.

" Wag mong masyadong isipin si Esteban." Nagaalalang wika nito.

I took a breath and looked at myself at the mirror. Sana nga, si Esteban nalang. Wala naman sanang problema kung siya ang gusto ko.

I can't glanced at Rad who was silently driving. Hindi ko inaasahan na siya ang magdadrive sa amin patungo sa mansyon nila Don Herman.

" Bella, entertain Esteban make sure you get all his attention." Paalala ni Mama na katabi ko.

" Angelita, let Abella enjoy the night." Singit ni Papa na kaharapan namin. We used one of our limousine.

Mom's sighed and shook her head.

" I know your daughter too well, Cristobal!" Anas ni Mama na nakataas ang kilay na sumulyap kay Papa.

I rolled my eyes and looked away, don't tell me pati ba naman dito. Naririnig pa ni Rad?

Hindi na ako nagulat ng makita ang pamilya nila Angeline at Katarina. The venue was arrange perfectly, as always.

" Bella..." salubong nila sa akin na nakangiti habang sina Mama naman ay nakisalamuha sa mga kumare nila, kahit na nagiiwasan.

The event was so simple but still look elegant. Siguro isa na doon ay lahat ay nakaayos at maganda ang suot.

" How's your date with Esteban?" Pasimpleng bulong ko kay Kat ng nauna sa amin si Angeline.

" Psh. Hard to get, but don't worry Bella. I can easily seduce him." She giggled.

" Where is Thalia?" Tanong ko sa kanila na nakisama sa pagupo sa table nila.

Ngumiti ako sa bunsong kapatid ni Angeline na babae na kasama namin sa table with some of her friends na kumaway pa sa akin kahit na hindi ko naman kilala. Ngumiti nalamang ako sa kanila.

" Thalia?!" Takang tanong ni Kat sa akin.

" Yeah..." tango ko at ininom ang bigay na juice sa amin.

Bahagyang natawa si Angeline. " She never heard the news about it, " anito kay Kat kahit na mataray ang pagkasalita dahil pakiramdam ko ay may namumuong hidwaan pa rin sakanila, bago tumingin sa akin.

" The Tiongson family was never in good terms to Don Herman, so don't expect them to come." Sagot nito na tatango tango.

Napangiwi ako doon, kailan pa?

Napaigtad ako sa gulat ng may magserve sa aming pag kain.

" Alyas.." bulong ko na lumapit ito sa akin upang ibigay ang petit four sa amin para sa appetizer.

" Magandang gabi, Senyorita." Pabalik na bulong nito sa akin.

Hindi ko alam na nagtatrabaho din pala siya dito, napangiti nalamang ako at umiwas na ng tingin.

" Until now wala pa din lumalabas sa mga Hernandez, it seems that they planned this very well." Manghang pahayag ni Angeline while looking at the small stage.

" What do you expect? They are not Hernandez for nothing." Tudyo ni Kat at nagkibit balikat.

May iilan akong namumukhaan na mga kabatch mate namin noon. Pero dahil sobrang tagal ko din hindi nagaattend ng mga gatherings ay parang hindi na ako sanay makisalamuha.

The way how they dressed, and socialize with people. No doubt, I am really in Valencia. It was so sarcastic how they get along in each other while pulling them down just to get on top.

" Oh my gosh, the Sarmiento family is also here. " Gulat na saad ni Angeline na napatingin ako sa tinitignan nila.

They were also a famous family here in Valencia, with their growing wood furniture businesses all over the Asia. May kaisa isa silang anak na babae, and she's a very elegant and fine woman.

Katarina hissed. " I can't believe it, there was a rumor that Don Herman wanted their daughter to be one of his grandson's wife."

Tatlo ang anak ni Don Herman, at lahat ng iyon ay lalake. Ang panganay lamang ang may dalawang anak, lalake at babae. Habang ang natitirang dalawa ay tigiisang lalake ang kanilang mga anak at isa na doon si Esteban.

" Who are you referring to?" Kunot noong tanong ko.

Nagkibit balikat ito. " It was still a rumor, and they didn't mention any names. It wasn't Esteban though."

" I'm sorry for inconvenience." Natahimik ang buong hall ng dahil sa malaking boses na nanggagaling sa stage. It was Don Herman still looking good on his black suit.

" Thank you for joining as here, as we celebrate our family gathering for a long time. It was a pleasure to have you all here. " kumislap ang ngiti nito kasabay ng pagakyat sa stage ng kanyang tatlong mga anak.

Kamukhang kamukha niya ang mga ito, they look more dangerous and ruthless in their mid fifties.

" As the oldest son of Don Herman, I wanna give our gratitude to all who came here. Let's have a toast!" Ani ni Don Heraldo na itinaas ang baso ng wine na hawak nito, ganoon din ang mga bisita.

Nakita ko ng lumabas si Esteban kasama ang kanyang mga pinsan. They all grown up into a good looking man and beautiful lady. They were gone for almost three years, si Esteban ang huling sumunod sa kanila. While others was started studying abroad.

I can't believe how this family was so powerful. Nagsimula ng may lumabas na mga waiter dala ang main dish.

" Please, enjoy the event." Dagdag pa nito na bumaba na at nakipag kamay sa iilang mga bisita.

Naging busy na sila dahil sa mga sumalubong na matatandang businessman.

Kumunot ang noo ko ng makita ang pamilyar na mukha ni Rad na nagseserve sa ibang table, iba na ang suot nito at katulad na ng mga waiter.

Seriously anong ginagawa niya dito?

Tumingin ako kina Kat na baka napansin siya ngunit they were busy updating their social media.

Muli itong bumalik at ngayon ay may isang kasama, patungo ito ngayon sa table namin. Nauna ito sa kapatid ni Angeline bago nagtungo sa akin. Habang nakaawang pa rin ang labi ko sa gulat.

" What are you doing here?" Mariing bulong ko ng ibinababa niya ang main course, habang ang kasama niya naman ay sina Kat ang pinagserve.

" I'm working hard to have you." Napapaos na sagot nito na nagpakabog ng dibdib ko.

He smirked when he saw my reaction, bago siya tuluyang umalis.