Patrick's Daddy

Chapter 5

"Bakit kanina ka pa tingin nang tingin?" paninita ko kay Valentin. Kanina pa pagpasok namin dito sa ice cream house na basta ko na lang itinuro nang tanungin niya kung saan ko gustong magmeryenda, wala na siyang ginawa kundi ang titigan ako pagkatapos naming kumuha ng ice cream sa counter. Para siyang pintor na pinag-aaralan ang bawat anggulo ng mukha ko. Pakiramdam ko tuloy mas mabilis akong matutunaw kesa sa ice cream na nasa harapan namin dahil sa ginagawa niyang pagtitig sa akin.

"I just find you cute... very cute, Patrick." Umikot ang mga mata ko. Ayan na naman yung malanding boses ni Valentin.

"For god's sake, Valentin! I'm not a girl para landiin mo nang ganyan!" paimpit kong sigaw sa kanya para hindi kami makakuha ng atensiyon nila sa ibang customer na nagmemeryenda sa ice cream house.

"Bakit? Babae lang ba ang pwedeng landiin?" Sinimangutan ko siya. Pilosopo.

"Do you like your ice cream flavor?" Nagulat ako nang yung ice cream ko ang sunod na napansin niya. I took some ice cream using my ice cream stick and put it in my mouth. Nang malunok ko na iyon ay saka ko siya sinagot.

"Yes. Gusto ko itong flavor na ito," matino kong sagot kasi matino naman yung tanong niya.

"Patikim."

Nagulat ako nang basta na lang niyang kunin iyong ice cream stick na gamit ko. Tapos kumuha siya sa ice cream ko at isinubo yun. Sinipsip pa niya yung stick kaya napapangiwi ako habang pinapanuod siya.

"Matamis. Masarap nga," nakangiti niyang sabi tapos ibinabalik niya sa akin yung stick pero hindi ko iyon inabot.

"Miss," tawag ko sa isang staff ng ice cream house. "Pahingi po ulit ng stick."

"Bakit hihingi ka pa? Ito oh. Binabalik ko naman itong sa'yo, di ba?"

"Itapon mo na. Ayaw ko nang gamitin yan."

Nagtataka siyang napatingin sa stick bago niya ibinalik ang tingin sa akin.

"Bakit nga? Malinis naman, ah? Walang natirang ice cream galing sa bibig ko."

"You're disgusting. Wala ngang natirang ice cream, puro laway mo naman ang natira." Bumuka ang bibig niya para magsalita pero bago pa niya masabi ang gusto niyang sabihin, inabutan na ako ng bagong stick ng staff.

"Thank you po," pasasalamat ko bago ako nag-scoop ulit ng ice cream at kinain ito.

"What's wrong if you taste my laway? Mabuti nga na masanay ka na sa lasa ng laway ko."

"Stop it, Valentin. Nawawalan na ako ng gana na ubusin itong ice cream ko dahil sa mga sinasabi mo," nakasimangot kong sabi sa kanya.

"Fine, fine. Then, pumunta na tayo sa seryosong usapan, Patrick."

Ako naman ang napatitig sa kanya. Sobrang seryoso kasi ng boses at mukha niya noong sinabi niya iyon. At habang tinititigan ko siya, nakadama ako ng hindi maipaliwanag na kaba.

"Since pumayag na akong tulungan ka, may mga kondisyon ako, Patrick."

Napakunot ang noo ko dala ng kuryosidad.

"Like what?"

"Like, hindi ka na maghahanap ng iba na tutulong sa'yo. Kung ako na, ako lang. Wala ng options kasi ako lang ang option. "

"Umm, okay." Hindi naman problema yun kasi wala namang nakahihigit pa kay Valentin sa mga options.

"Tapos, we will do it pagkatapos ng klase mo."

"Every day?"

"Yes, Patrick. Every day. Ayaw mo ba nun? Mabilis kang matututo. Mastery is the key, Patrick. Besides, makakapag-establish pa tayo ng relationship na siguradong makarating kay Papa. For sure, mako-curious siya sa pagiging close natin. Magtataka siya kung bakit nalilipat na sa akin yung atensiyon mo. We can trigger his jealousy."

Hindi ko mapigilang mapangiti sa sinabi niyang iyon. Napatango-tango rin ako. Nang sumulyap ako Kay Valentin, I found him staring at my mouth and swallowing. Kaagad kong inabot ang tissue at pinunasan ang bibig ko.

"May dumi ba?" Mukhang nagulat siya sa tanong ko. Naistorbo ko yata sa ginagawa niyang pagtitig sa bibig ko.

"Ah, wala! I'm just imagining my c**k inside of it," pabulong niyang sabi sa huling pangungusap.

"Ha? What are you whispering about?" dikit ang mga kilay ba tanong ko sa kanya.

"Wala. Maliit ang bibig mo kako."

Nagdududang tinitigan ko siya.

"Huwag mo akong titigan ng ganyan, Patrick. Baka din ako makapagpigil.

"Makapagpigil? Sa ano?"

"Sa gagawin kong pagpapaluwang ng bibig mo."

"Ha?!"

"Wala. Let's continue. Lahat ng sasabihin ko ay susundin mo. Lahat, Patrick," pagdidiin niya.

"Gaya ng?"

"Kapag tinuruan kita ng tricks."

"Tricks?"

Inilapit niya ang mukha niya sa akin saka bumulong.

"Tricks sa pagpapaligaya ng isang lalaki."

Ako naman ang napalunok sa sinabi niyang iyon. Naatras ako palayo sa mukha niya. Mabilis na gumana ang isipan ko.

"K--kissing?" Tumango siya.

"P--petting?" Tumango ulit siya.

"How about... bbb--blowj---..." Hindi ko maituloy-tuloy ang gusto kong sabihin lalo na nang ngumisi si Valentin.

"Yes," casual niyang sagot. Pakiramdam ko sa mga sandaling iyon ay nasusunog ang mukha ko sa hiya.

Napapikit ako nang mariin.

"Will you stop if I ask you to stop?" lakas-loob kong tanong.

Tumitig muna siya ulit sa akin bago tumango.

"I won't force you, Patrick. Iyon ang maipapangako ko sa'yo. But once we succeed and you give your body to my father, you have to give it to me too."

"Valentin!"

"What? I can teach you more if I have full access, Patrick. Besides, kung ano man ang matututunan mo sa akin ay magagawa mo naman kay Papa. Let me tell you, Patrick, nagtatagal ang relasyon kapag marunong magpaligaya ang partner mo. I bet na gusto mong nagtagal ang magiging relasyon n'yo ng Papa ko, di ba? Hindi lang siya pang-one night stand?"

Tumango ako sa kanya.

"But isn't it risky? Di ba dapat stop na tayo kapag kami na?"

Tumawa siya nang pagak.

"What do you take me for, Patrick? Na pagkatapos mong gamitin, basta-basta mo na lang idi-dispose kapag nakuha mo na yung gusto mo?"

Natahimik ako. It's too dangerous to continue our arrangement kung kami ni Manuel. Ayokong magkagulo kapag nagkaalaman na.

"Valentin, wag na lang kaya nating ituloy? Ayokong...malaman niya na..."

Matagal akong tinitigan ni Valentin. Kitang-kita ko rin ang pagkuyom ng kamao niya. Pumikit siya nang mariin bago nagsalita.

"Fine. We will stop kapag kayo na talaga. Kapag ipinakilala ka na niya sa amin bilang lover niya, then we will stop."

Nabuhayan ako ng loob sa sinabi niyang iyon.

"Really?"

Tumango siya. Hindi ko napigilang hawakan ang nakakuyom pa ring kamao niya na nasa ibabaw ng mesa.

"Thank you, Valentin. I promise to be a good student to you." Sa unang pagkakataon mula nang magkakilala kami, nginitian ko siya ng sobrang tamis.

Napaungol siya bago nakangiting nagsalita.

"What magic do you have, Patrick, that I can't resist you?"

"Cuteness," pagbibiro ko sa kanya. Nagagawa ko na siyang biruin dahil tuwang-tuwa ako sa resulta ng pag-uusap naming dalawa.

"Kailan ba natin uumpisahan, Valentin?" excited kong tanong sa kanya.

"Ngayon na, Patrick."

"Now? As in now?"

"Now as in now. C'mon, it's time for your first lesson."

Tumayo na si Valentin at iniabot sa akin ang palad niya. Napasulyap ako roon at saka ko siya tinignan. Ngumiti siya sa akin at tumango. Lumunok muna ako para pababain ang kaba ko na umaakyat na sa lalamunan ko bago ko inabot ang palad niya.

...

My eyes are roaming around his place. Spacious bahay ni Valentin. Simple lang ang desenyo but it has a touch of class to it. Simpleng mayaman ang dating contrary to his mayabang personality.

Hinila niya ang kamay ko dahil napatigil ako sa paglalakad nang makita ko ang family portrait nila na nasa living room ng bahay niya. Napakaguwapo ni Manuel roon. But I felt a pinch of jealousy nang makitang masaya ring nakangiti ang asawa nito sa portrait. Nakapaikot pa sa bewang nito ang braso ni Manuel.

Nakadama ako ng panlalamig. Alam ko na sa status ni Manuel sa probinsiya namin, it's quite impossible na mapapalitan ko ang asawa niya. I might just be a kept lover someday. Pero hindi naman importante iyon, di ba? Ang importante, mamahalin ako ni Manuel kahit patago.

"Patrick, c'mon. Ayaw mong gabihin ka ng uwi, di ba?"

Napatingala ako sa kanya. Nasa ilang steps na siya ng hagdan samantalang ako ay nananatili sa baba.

"Hindi pa pala ako nakakapagpaalam," bigla kong sabi sa kanya. Sa sobrang kaba ko kaninang nasa sasakyan kami, hindi ko man lang naalala na mag-text kay Mommy. Kunsabagay, busy naman iyon lagi sa pag-aalaga sa mga kapatid ko. She wouldn't even take notice kung nakauwi na ba ako o hindi pa. Ganon din naman si Dad. Mas busy pa ito kay Mommy.

"Nagpaalam naman na kita sa driver kanina. Siguradong sasabihin niyon sa parents mo na sinundo kita. They trust me so you do not need to worry."

Sa sinabi niyang iyon kahit papano ay nabawasan ang kaba ko.

Nang makaakyat na kami sa second floor, may nadaanan Muna kaming dalawang pinto bago kami pumasok sa Master's bedroom. Maluwang din sa loob at gaya sa baba, hindi rin maraming gamit doon. There was just a big couch, a mini bar, a fridge, a glass table, his bed, and a large tv screen on the wall. He has a walk in closet though and a study table.

"Welcome to my bedroom, Patrick. Make your self comfortable." Ngumiti siya sa akin nang lingunin ko siya.

"You have a nice bedroom, Valentin," sabi ko habang iginagala ulit ang mga mata ko. Napatango-tango ako kasi kapareho ko pala siyang minimalist.

"Di ba ganito rin ang bedroom mo, Patrick? Simple lang at walang masyadong gamit?"

Gulat na bumalik ang tingin ko sa kanya.

"How... did you know?" tanong ko.

Naglakad siya papalapit sa akin.

"Of course, I asked some people, Patrick. I want you to be at ease when you're with me. At paano ko gagawin iyon? Simply by fixing things according to your taste. Now, let's not waste anymore time, Little Prince. Let's now start your training."

Inabot ni Valentin ang isang kamay ko at hinila niya ako papunta sa couch. Naupo siya at akmang uupo ako sa tabi niya nang bigla niyang batakin ang kamay ko dahilan para napaupo ako sa kandungan niya.

"Valentin!" gulat kong sambit. Sinubukan kong tumayo pero umikot ang mga braso niya sa katawan ko.

"Shh. Relax. Ganito ba ang magiging reaksiyon mo kung sa kandungan ka ni Papa uupo?"

Matagal akong nawalan ng imik bago umiling sa kanya.

"See?"

"But you're not him, Valentin..."

Humigpit ang pagkakaikot ng braso niya sa katawan ko.

"Valentin, napipisa ako!" pagrereklamo ko sa kanya. Nagulat na lang ako nang kumilos siya nang mabilis and the next thing I know, nakalapat na ang likod ko sa couch at nasa ibabaw ko na siya.

Umangat ang isang kamay niya at hinaplos-haplos niya ang pisngi ko. Naaasar namang iniwas ko ang mukha ko sa kanya.

Natawa siya sa ginawa ko.

"Bakit ka umiiwas? Inuumpisahan ko na nga ang lesson natin ngayon?" natatawa pa rin niyang tanong.

"Paghaplos? Yun ba ang first lesson natin?" paninita ko sa kanya.

"Of course, kasi pagkatapos ng haplos, yung paghahalikan na ang kasunod. Tell me, Patrick. Naranasan mo na ba ang sinasabi nilang first kiss?"

Umiling ako sa kanya.

Tumaas ang isang bahagi ng bibig niya.

"It's really your lucky day today, Patrick. You will have your first kiss." Pagkatapos sabihin iyon ay unti-unting bumaba ang mukha niya sa akin.

Napapikit ako at naghintay sa pagdidikit ng mga labi niya sa mga labi ko.