One night Stand of Stranger

POV; Samantha Gonzales Bukas na agad ang luwas mo anak! gulat na tanong niya sa akin. opo ma! Bukas na daw kaylangan nang katulong sa pinag trbahohan nila Tita panya sabi ko sa kanya. Pero Samantha puwedi ka naman dito mag trabaho ah! sabi niya sa akin. Ma! alam mo naman na mag highschool na sina Ella at adel hindi naman puwedi na tumigil sila sayang naman ang taon ma! paliwanag ko dito. PERO! malungkot na sabi niya sa akin. Ma! hayaan muna ako. Para sa pamilya naman natin ito. Ako ang panganay mo kaya ako ang mga trabaho. Sabi ko sa kanya. Dahil kita ko sa mga mata niya ang lungkot at pag hihinayang. Bumontong hininga muna ito bago ulit mag salita. Napaka bait mo talaga anak. Suwerti ako dahil nag karoon ako nang mabuting anak. Simula nang namatay ang tatay mo. ikaw na ang nag trabaho sa atin. Nahihiya na nga ako dahil kahit ako ay hindi makapag bigay man lang sayo. ikaw pa ang nag bibigay sa akin.malungkot na sabi ko sa kanya. Ma! ano kaba! Tumgkulin ko pong bigyan kayu nang pera. Hindi purket anak ninyo po ako eh. Hindi na ako tutulong sa inyo. Wala na nga si tatay. Baka kayu naman ang sumonod dahil kaka trabaho ninyu. Malungkot na sabi ko din sa kanya. Kaylangan kung mag trabaho sa maynila bilang katulong dahil kung hindi wala na kaming kakainin. Hindi naman sapat ang kita ni mama sa pag lalaba lang. eh ako! Hindi naman ako matangap sa ibang trabaho dahil hindi naman ako nakapag tapos nang pag aaral kahit highschool Lang. Kahit tatlo kaming mag kakapatid ay kapos parin kami noon sa pera. Dahil kaylangan namin ipagamot si tatay may sakit kasi siya sa baga noon. Kaya yung dapat na pag aaral sa akin eh! Hindi na napunta inaalagaan ko nalang si tatay at yung Dalawa kung kapatid noon maliit pa sila dati! eh si mama naman ay may trabaho noon. Kaya hindi niya kami ayos na alagaan. kahit nga mag bantay nang bata noon ay hindi niya nagawa dahil ako nga ang nag bantay sa dalawa kung kapatid... Ayos lang naman sa akin yoon. Naiintindihan ko naman si mama noon. Kahit walang oras si mama samin noon ay hindi naman ako nagalit dahil kaylangan namin nang pera para sa pag gagamot ni tatay noon. Kaso namatay din si tatay hindi niya na kayanan pa dahil sa sakit niya kumalat na ito sa boung katawan niya hanggang sa namatay na siya. Salamat talaga anak! ha! Basta wag ka munang mag aasawa doon ha! Bata kapa para doon! Bilin na sabi niya sa akin. opo nay! nandoon naman si tita hindi naman niya ako papabayaan doon sa maynila ma! masayang sabi ko sa kanya.. Bakit parang masaya ka pang aalis? ayaw mo ba kaming kasama? Tampong sabi ni mama sa akin. Mama ano kaba! kahit kaylan hindi ko inisip na iwan kayo! Pero paano naman tayo? Hindi naman tayu kakaian kapag wala tayung pagkain. at tska ma! Bata pa yong dalawa matagal tagal pa bago pa sila maka pagtapos nang pag aaral. Kaya matagal pa akong makakasama ninyo! Sabi ko sa kanya. Pasensya kana ha! hindi lang ako sanay na aalis ka! Ma mimis kita lalo na yung dalawa mong kapatid. Matagal tagal ka pa doon diba? tanong ulit niya sa akin.. siguro po ma! Hindi ko masasabi na hanggang kaylan ako doon! Buntong hininga sabi ko sa kanya. Sige! Mag ayos kana nang damit mo! ako naman ay pupontang bayan para bumili nang ulam natin... paalam sa akin ni mama... Sige lang ma! Sabi ko dito. Tuloyan na umalis si mama ako naman ay nag simulang mag ayos nang gamit ko para sa pag luwas pa puntang maynila... Habang nag aayos ako ay bigla naman tumonog ang cellphone ko... Keypad lang naman ito. Hindi pa ako makabili nang cellphone na maayos dahil kapos pa ako sa pera ngyun. Good morning love; Tex sa akin ni Justin... Si Justin nga pala ay aking jowa Mag tree years na kami sa sususnod na buwan. kaso wala naman ako dito sa anniversary namin dalawa. At hindi pa din niya alam na aalis na ako pa puntang maynila... Ano kaya ang magiging reaction niya kung malaman niya na aalis na ako... Good morning din love; masayang bati ko dito. Love kita naman tayu ngyun! Maysasabihin lang ako sayo! Importante lang love; Tex ko ulit sa kanya... Sige love! Parang nakakaba naman ang sasabehin mo! HAHAHAH! reply niya sa akin.. Sige! Doon ba ulit sa may Kubo tayu mag kikita? tanong ko sa kanya... Oo love! liligo lang ako ha! paalam niya sa akin... Napapansin ko na din na parang nag iiba na din siya. Ewan kolang Feeling ko para may tinatago siya na ayaw niya lang sabihin sa akin... Hindi ko naman siya pinagbibintangan iba na Kasi ang kilos niya ngyun sa kilos niya noon sa akin. Pero hindi ko dapat isipin yon dahil may tiwala naman ako sa kanya. Sa Dalawang taon namin pag sasama ay kahit kaylan hindi siya nag luko sa akin kaya impossible naman yata ang iniisip ko.. Siguro dahil sa pagiging close niya lang sa kaibigan niya nasi Mitch! Nag ayos muna ako sa sarili bago ako pumonta sa tagpuan namin... Buti nalang wala si mama ngyun dahil Kung hindi mag sisinungaling naman ako sa kanya. Hindi alam ni mama na may boyfriend ako! Dahil ayaw pa daw niya mag karoon ako nang ganon! Kaso hindi niya alam na sinaway ko siya sa utos niya.... Siguro tamang panahon ko nalang sasabihin sa kanya na kami ni Justin.... Nakarating na ako sa may Kubo dito sa may tapat nang ilog... Nakita ko siya nakatalikod siya sa akin. Kaya dali-dali akong yumakap sa kanya... Mitch ano ba! galit na sabi niya sa akin. Ha! Nag taka naman ako dahil sa sinabi niya sa akin. Hindi man lang niya nalaman na ako ito? Love ako ito? galit na sabi ko sa kanya... Para naman siyang nagulat at unting unting humarap sa akin. Nagulat nga siya na makita ako. Sorry love! akala ko si Mitch! paliwanag niya sa akin.. Bakit nangaling ba siya ditu? tanong ko sakanya.. ah! napalunok muna siya bago siya mag salita ulit... Oo love! sumabay kasi siya sa akin. May pupontahan daw siya ditu! eh! akala ko pa naman eh bumalik siya""! Pasensya na love! Kung napagbintanagan Kita ha! sunod'sunod na sabi niya sa akin.. ah! AYOS lang love!!! Nakangiting sabi ko sa kanya. yumakap naman siya sa akin at hinalikan ang aking noo!! Tara sa loob love! Maraming akong dalang pagkain!? masayang sabi niya sa akin.. Tahimik na tumango ako at Sabay na kami pumonta sa loob nang Kubo.. Habang nakain kami ay nag salita na ako.. Gusto ko na mag pa alam sa kanya... Love may sasabehin pala ako sayo!! kinakabahan na sabi ko sa kanya... ay! oo nga may sasabehin kanga pala sa akin eh no! ano pala yoon? tanong niya sa akin... Love Puponta na ako sa maynila at bukas na ang alis ko!! Sabi ko rito. Parang hindi naman siya nagulat sa sinabi ko... Parang ang saya niya pa? Bukas agad love? tanong niya sa akin.. oo love! kaylangan ko nang mag trabaho dahil high school na ang dalawa kong kapatid. ayoko ko naman silang tumigil sa pag aaral sakin.. ayko matulad sila sa akin.. nakayukong Sabi ko sa kanya. Sigurado kana ba? Sabi niya sa akin.. oo kaylangan na eh!! Sabi ko sa kanya... sige! Hindi ako magagalit sayo dahil sa pamilya mo naman gagawin Yan! Pero pangako mo sa akin na ako Lang Ang mamahalin mo ha! wag Kang hahanap nang iba doon! Hindi purket na pinayagan kita eh! Hindi na kita mahal! MAHAL NA MAHAL KITA ikaw ang unang babaeng minahal ko at hinding hindi kita malilimutan!! Seryosong sabi niya sa akin... Bigla naman akong kinabahan dahil sa sinabi niya sakin. FEELING KO MAY GUSYO SIYANG SABIHIN SA AKIN PERO HINDI NIYA LANG NIYA KAYANG SABIHIN!! Kung ikaw ay ako mahahalata mo sa itsura niya ma may gusto siyang sabihin. Maraming Salamat love! Dahil pinayagan mo ako. akala ko panaman eh! Magagalit ka sakin dahil hindi ko agad sinabi sayo! nag kamali ako!! maraming thank you sayo ha!! Wag kang mag alala ikaw lang din naman ang lalaki sa buhay ko. Hindi ako mag hahanap nang iba sa maynila dahil sapat na ikaw para sa akin.. TANDAAAN MO MAHAL NA MAHAL KITA!! na iiyak na sabi ko sa kanya... Niyakap naman niya ako dahil ito na ang huling yakap na mararamdaman namin sa isat isa.... Shhhh"! tama na! wag kanang UMIYAK sulitin nalang natin dalawa ang huling araw mo ditu.. Pag katapos natin dalawa kumain ay mamashal tayu!!! masayang sabi niya sakin.. Sige! masayang sabi ko din sa kanya.. Siguro susulitin ko na ang araw na ito dahil baka sa sususnod ay hindi na ito maulit pa... Pag katapos namin kumain ay umalis na kami.. Sobrang saya naming dalawa dahil kung saan saan kami pumonta.. Hanggang sa mag gabi eh nanditu parin kami sa may Kubo mag ka yakapan.. Sayang hindi man lang kita ma iihatid bukas? malungkot na sabi sa akin ni Justin.. Hayaan mo uuwe na naman ako dito kada buwan.. Magkikita parin naman tayu diba? tingin na sabi ko sa kanya... Oo naman! Basta yung bilin ko sayo ha! wag mong kakalimutan! seryosong sabi niya sa akin.. Opo! masayang sabi ko.. Hinalikan niya lang ako sa may pisnge ko at tska yumakap ulit.. Maya Maya eh! Tumonog na ang cellphone ko at nakita ko doon si mama.. asan kana? umowe ka nadin ngyun?!! Tex ni mama sa akin.. Sige ma wait Lang! Tex na balik ko sa kanya.. Tiganan ko naman si Justin. Tumango lang ito at tumayo.. inaalalayan niya akong tumayo.. Paano ba Yan! ito na ang huling Mag kikita tayu!! natatawang sabi niya sa akin.. Hindi naman ako makapag salita dahil na iiyak na ulit ako.. ano ba wag kanga umiiyak! Sige ka! papanget ka!! na iiyak na natatawa siya.. Yumakap ulit ako sa kanya dahil parang hindi ko kayang mawala siya sakin.. Tahan na! wag kang mag alala magkikita parin naman tayo diba? tanong niya sa akin.. oo! na umiiyak na sabi ko.. Bigla naman niya akong hinalikan sa labi dahil doon ay tumugon din ako sa halik niya hanggang mag bitaw kami. Ma mimis kita love! Sabi niya sakin. ikaw din ma mimiss kita! Sobra!! umiiyak na sabi ko. ILove yuo love!! masayang sabi niya sakin ILove yuooo tooooo din love.. Masayang sabi ko sa kanya...