RBS 4: The Untold Promises (ON-GOING)

CHAPTER 4

CHAPTER 4

NAALIMUNGATAN ako ng marinig ko ang ilang hiyawan sa baba. When I looked at my watch, it’s almost seven in the evening. Isang oras at higit din pala ang tulog ko.

Bumaba ako sa sa kama at tinungo ang pinto pagkatapos ayusin ang aking sarili. Siguro naman ay dumating na si Tiyang. Did Greg forget to wake me up?

Sinilip ko ang baba at nakitang nagkakasiyahan sila Forrest at ang bago niyang barkada. Umismid ako ng makitang umangat ang tingin niya sa akin.

“Wala pa si Tita, Ate.” Saad niya.

Mabilis akong pumanaog pababa at tinungo ang pinto. Sinilip ko ang pinto namin mula dito. Hala! Anong oras na ba at wala pa si Tiyang? Ang paalam niya sa akin kanina ay uuwi siya hindi pa mag-aalasais. It’s almost seven now.

Pumunta kasi siya ng siyudad kanina at bibisita sa bahay namin doon. She usually do that every month to check the house. Mahirap na at baka lumaki at bayarin namin sa kuryente at tubig kahit wala namang tao doon.

I felt Forrest’s presence behind me.

“Why don’t you call her, Ate? Baka natagalan lang o maraming pasahero ngayon sa terminal kaya hindi nakauwi ng maaga.” He suggested.

Tumango ako at sabay naming tinungo ang sala.

Some familiar faces greeted me. I only smiled at them and check my phone. True to what Forrest said, marami ngang pasahero kaya nahuli si Tiyang. She messaged me that she’ll be home tomorrow. Iniwan lang niya sa kapitbahay namin na si Aling Roseta ang susi.

“Is she your brother’s girlfriend, Four?” Narinig kong tanong ng kaklase ni Forrest sa kanya.

I heard Forrest chuckled. Hindi siya sumagot. Tiningnan ko silang lahat. Nakita kong namula ang pisngi ng lalaking nagtanong kanina.

“Hindi ba ay kasali ka sa MTAP noong nakaraang taon?” Tanong ko sa kanya.

Namilog ang mata niya na parang hindi makapaniwalang nakilala ko siya.

He nodded shyly. Kinantiyawan naman siya ng mga kasama nila. Limang lalaki silang lahat na nandito kasama na si Forrest. Lahat naman sila ay may mga itsura pero namumukod tangi talaga ang pagkamestizo nitong si Forrest.  Akala atay parating nakalaklak ng kojic sa kakinisan at kaputian.

“What’s your name?” Nakangiti kong tanong sa kanya na mas lalong ikinapula ng tenga niya.

“I’m Rouge.”

Itinulak pa siya ng isang barkada nila habang tinutukso siya. Kumunot ang noo ko habang si Forrest ay natatawa.

“Crush ka kasi nito, Ate. Gusto nga manghingi ng number mo.”

Umingos ako. “I’m older than you.”

Naghiyawan ulit sila. I rolled my eyes.

“Age doesn’t really matter. Mas mataas naman ako sa iyo.” Sagot ni Rouge sa akin. I can sense the sincerity in his voice.

Imbes na mayabangan ako ay nawiwili akong tumingin sa kanya. Ang cute niya kasi dagdagan pang ang ganda ng mata niya. He’s definitely a shy boy but he’s bravery to ask me about my number makes him cuter in my eyes.

“Forrest has my number. You can take it from him.” I smiled and stand up.

Nangingiti niya akong tiningnan. The sala was surrounded again by their cheer and teasing. Si Forrest naman ay nakataas ang kilay na tiningnan ako.

“Saan ka pupunta?”

“Uuwi muna ako at magpapalit ng damit. Hindi makakauwi si Tiyang. Ako lang isa ang maiiwan sa bahay.”

“Dito ka nalang matulog. You can sleep beside Kuya.” He murmured and stand up.

I glared at him. “I can take care of myself. Besides, I’ve done this many times before.”

Umiling siya. “It’s not a good idea, Ate. Isa pa, I don’t think you’ll win an argument with Kuya.”

Nang makalabas kami sa pinto ng mansiyon ay kaagad kong nakita sila Greg. Kumpara kanina ay dumami na ang bilang nila. Nadagdagan na rin sila ng babae. They even set up a barbecue stand. Kaya pala kanina pa ako nakakaamoy ng masarap.

There is a large table too in the middle of their circle. Mayroon ng mga alak at beer ang nakapatong doon. When I looked at Greg, I saw him talking with Susana. Dikit na dikit ang plastic na upuan nilang dalawa habang masinsinan silang nagbubulungan.

Umikot ang mata ko sa inis. Susana again!

Kaya siguro nakalimutan niya akong gisingin kanina.

“Tatawagin ko lang si Kuya, Ate.” Saad ni Forrest ng makitang nakabusangot ang mukha ko.

Akmang pipigilan ko siya pero tinungo na niya ang direksiyon na kinauupuan ni Greg. Wala sa sarili na lamang akong naglakad patungong gate.

Someone even called me. Hindi na ako nag-abala pang lumingon. Kinuha ko kaagad ang susi ng bahay kina Aling Roseta. Nang bumalik ako patungong bahay ay nagulat ako ng mamataan ko si Greg na nakayuko habang nakapamulsa sa harap ng pinto ng bahay.

Tapos na ba sila? I looked at their gate and still see his batch mates. Maingay na sila. Mabuti na lang at wala kaming halos kapitbahay dito.

“Hey…” I called him.

Tumaas ang ulo niya at tiningnan ako.

“Why did you leave?” He asked me coldly.

Tinungo ko ang lock at binuksan ang pinto habang siya ay nakatayo sa likod ko at naghihintay sa sagot ko.

“Uuwi ako?” Patanong kong sagot sa kanya.

Nang mabuksan ko ang pinto ay mabilis akong pumasok at kinapa ang switch ng ilaw sa dingding.

“Wala kang kasama dito. Sa mansiyon ka na matulog.”

Umiling ako at inilapag ang bag sa couch.

“Hindi na. Dito lang ako. You are busy anyway. Dagdag abala pa ako.” Tiningnan ko siya pagkatapos.

He chuckled. Namumungay na ang mata.

“Are you drunk already?”

He smirked. “What do you think?” He asked and sits beside me.

Umusog ako ng ipinatong niya ang kanyang kamay sa backrest ng couch. Bakit ba siya nandito? He was supposed to be there. Sa makalawa na ang kanilang alumni. And I heard they’ll have a float during the parade.

Kaya nga bago kami umuwi kanina ay pinatawag ang lahat ng mga CAT officers and cadet trainee. Our battalion commander announced our participation in the night and day event during Alumni. Sa gabi naman ay sa barangay gymnasium i-heheld ang night event. Kami ang naatasang magbantay sa gate upang walang makapasok na outsider.

Since I am a running as a battalion commander, hindi maaring hindi ako magpaparticipate. Kailangang kong magtiyaga para dagdag curricular activities din. I wanted to be the valedictorian next year. Nang sa gayon ay hindi mahihirapan si Tiyang sa pambayad ng tuition ko kung magkokoliheyo na ako. I’ll just apply for sponsorship and scholarship.

“Sa aking kwarto ka na lang matulog ngayong gabi.” He whispered.

I smell the scent of liquor in his breath. Hindi naman siya lasing tingnan pero namumungay na ang mata niya.

“Dito nga ako matutulog, Greg!”

Umigting ang panga niya. “You are so stubborn, sweetheart. Please, don’t argue with me anymore. Babalik pa ako doon.”

Sweetheart? Bakit parang uminit ang pisngi ko?

Paasa ito si Greg. I won’t believe this!

“I’m not stopping you, Greg. Eh di bumalik ka doon. I don’t care.”

Sumipol siya at nawiwiling nakatingin sa akin. “Why are you so angry then?”

Padabog akong tumayo. These past few days, I don’t understand my mood anymore. Parati na lang akong nakabusangot at nagagalit sa hindi maipaliwanag na rason.

“Bakit naman ako magagalit?” I maneuvered my hand like I’m pushing him in the air. “Go! I’m not stopping you.”

He licked his lips and sighed. His T-shirt crumpled and his biceps were now on the show. Greg’s sexiness is pushing me to the edge. Simpleng galaw lang niya ay naghuhumerintado na ang puso ko.

“Bakit ka sumisigaw? Your words are contradicting from your voice. I highly doubt your decision. Do you have your period now?”

Namula ako sa sinabi niya.

“You are so moody these past few days.” Dugtong niya at tumayo rin siya.

Umatras ako ng kaunti ng makita siyang lumalapit sa akin.

“Kung hindi lang kita kilalang kilala, iisipin ko talagang ang suplada mo sa akin.” He tilted his head and put his hands on his pocket. “Then you called me Kuya earlier, you are really pushing me, Mhel.”

“B—bakit? Tama naman, ah!”

He chuckled and bites his lips. Damn! His eyes glowed in delight when he saw how much I trembled at his action.

“So where’s that bravery of yours now, huh?” He then advanced at me in one stride. “Bakit hindi mo ipakita sa akin ngayon? Matapang ka lang ata kapag nandiyan ang kapatid ko.”

Namilog ang mata ko ng hinapit niya ang beywang ko ng walang kahirap hirap. His breath touches my face immediately.

“G—greg!” Gulat kong tawag sa kanya.

He looked at me with a mockery on his face. “Uh-uh. That’s not what you called me earlier…” He whispered that sent shiver down to my spine.

Oh my! What the?

“G—greg, let go of me!” Bibigay ako kapag hindi niya ako bibitawan.

Marupok! Kastigo ng isip ko.

He looked down at me. “Call me Kuya first.”

“No.”

“Say it. Hindi kita papakawalan dito.”

Natawa ako sa kabila ng kabang nararamdaman. “Bakit anong gagawin mo sa akin?”

“You’ll see, sweetheart.”

“No, Greg. You are blackmailing me.”

Hamon ang tila namayani sa buo niyang mukha. His face darkens.

“I don’t like it when someone approaches you under my watch. I’m not really patient to those who are willing to kneel on their knees for you. Hindi pa nakakatulong na masiyado ka ring mabait sa kanila.” Saad niya sa isang seryosong boses.

Tiningala ko siya. “What are you talking about?”

Pumikit siya ng mariin bago ako binitawan. “How old are you again, Mhel?”

“F—fourteen…”

He sighed. “Damn! You are still f*****g off limits.” Binitawan niya ako kaagad pagkatapos niyang magmura.

“Greg, you are insulting me.” Namuo ang luha ko sa aking mga mata. Yes, I admit that I’m still a minor but does that mean he’ll remind me to stop my fascination to him?

Umawang ang labi niya nang makitang may tumulong luha sa mga mata ko.

“Damn it, Mhel! Why are you crying?” Hinuli niya kaagad ang pisngi ko at pinawi ang mga luhang tumakas sa mga mata ko.

“You said I’m still off limits.”`

“Totoo naman talaga. You are still a kid.”

Mas lalo akong umiyak sa harap na. I don’t care if I look so irrational right now.

Ngayon ay natatawa na siyang pinipigilan ang iyak ko.

“Ang pangit mo na.” Tuya niyang saad sa akin.

Tinampal ko ang dibdib niya pero hindi pa rin siya natinag. “You are so bad! I hate you!” Tumalikod ako sa kanya at tinulak siya.

“Mhel…” Hinabol niya ako pero nagmadali akong pumunta pataas.

He chuckled. Tuwang tuwa ang gago. “Sweetheart…” He called me sweetly again.

Masama ang loob kung pumasok ng banyo para magbihis. I locked the door and I heard him knocked twice.

“Sweetheart, hurry up. Mag-uusap tayo.”

Hindi ako sumagot. I can’t believe I cried earlier. I’m just too upset when he called me a kid. My inner self revolted at his remark and I was too hard headed to neglect his own thought.

Matapos akong nakapagbihis ay inayos ko muna ang aking sarili. I dried my tears and washed my face. Nang lumabas ako ay nakita ko siyang nakaupo na sa kama ko.

“Mhelanie.” He called me.

I stared down to the floor. “Just leave, Greg. Matutulog na ako.”

He sighed. “You didn’t get me earlier. Please, will you listen to me?”

Tinapik niya kaagad ang tabi niya. He wanted me to sit there.

“What is it that I don’t get? I am a kid. So what? I’ll grow up anyway.” At ipapakita ko iyon sa kanya. Makikita niya!

Naniningkit ang mata niya sa sinabi ko. “Kung liligawan kita ngayon, akala mo ba ay hahayaan ko ang sarili kong malunod sa ganiyang temptasiyon?”

Namilog ang mata ko sa sinabi niya.

Greg smirked and held my hand. His body towered over me. “Hindi magandang masiyado ka pang bata para ligawan ko. Maghihintay ako hanggang sa pwede na tayo. We have a six years gap and I don’t think it is very good to look at if I’ll court you at this young age. Magkakasala ako.”

Umawang mas lalo ang labi ko. My heart is about to explode. Greg likes me too! Oh my God!

“Do you get me now, sweetheart?”

 Natahimik ako ng pinatakan niya ako ng halik sa aking noo. “Kahit halik sa labi ay dapat bawal pa din ako. I will only kiss this lip till you turn eighteen.”

“You can kiss me, Greg. I’ll give you a full credit on that!” Walang hiya kong saad.

He pinched my nose. “You are so naughty. Will you please cooperate with me?” Paos niyang tanong sa akin na mas lalong nakadagdag ng init sa katawan ko.

“Why don’t we seal our promise with a kiss?”

Matalim niya akong tinitigan pabalik. He groaned. “I said stop it.”

Oh my! Greg really likes me. His face was so flushed when I tried to kiss him but he just holds my lips away.

“Kapag hindi ako nakatiis, itatali kitang bata ka.” Banta niya.

Humagalpak ako ng tawa. He just looked at me.

“Tayo na sa mansiyon niyo. Hinahanap ka na yata  ng mga ka-batch mo.” Tumango siya sa akin at mabilis na inabot ang kamay ko.

I smiled. Hindi pa rin ako makapaniwala. The fact that Greg confessed to me makes me more giddy to hold him now.

Pero bago ko pa ini-lock ulit ang pinto ng bahay ay dinuro ko siya.

“Huwag na huwag ka na ulit lalapit kay Susana. I’m watching you, Greg. I don’t like it when another woman touches you.”

Hinapit niya ako sa beywang. “Masusunod, kamahalan.” He playfully added before kissing my cheeks.

Hinampas ko siya.

“Sa cheeks, pwede. Sa lips, bawal.” Bulong niya.

Muli niya akong hinapit at sabay na kaming naglakad patungo sa gate nila. Nang makapasok kami ay agad nag-angat ng tingin ang mga ka-batch niya.

“Kaya ka pala nawala kanina, Greg. May nilalambing ka pa pala.” A man from their circle shouted.

Umiling ako habang natatawa sa kanila. I just waved my hand at them.

Ang ilang mga babae naman na nandoon ay halos kilala ko na. I saw May Ann waved at me. I just only waved back at her. Kasama ko siya palagi kapag may mga volleyball tournament dito sa lungsod kaya nagkakasundo kami.

Naghiyawan sila ng mas hinapit ako ni Greg sa kanya. I looked mature than my own age but not to the point that I looked really old.

“Ang bata niya pa para kay Greg.” I heard someone said it.

When I looked at them, I immediately saw Susana in their group. Malalim ang titig sa akin pero hindi naman masama ang tingin niya sa akin.

Sinuway niya ang mga babaeng nagsabi niyon bago muli akong nginitian.

“Gusto mo bang dito muna o pupunta ka na sa kwarto ko?” Bulong ni Greg sa akin.

“I’ll just go.” It’s there reunion. Ayaw kong makaabala. Baka talaga ano na naman ang sasabihin ng mga babaeng ka-batch niya.

Sumulyap siya ulit sa mga ka-batch niya.

“Ihahatid ko muna.” Paalam ni Greg sa kanila.

I saw the boys cheered except for Blaze. Nakaupo lang siya doon habang umiinom ng beer sa mismong bote nito. He glanced at my way and smirk.

Hinigit ako ni Greg at namataan naming ulit sila Forrest sa sala. Hindi pa rin sila natatapos sa ginagawa nila.

“Oh, kuya?” Tawag niya kay Greg ng mapansin niya kami. He looked at me then to Greg. “Buti napapayag mo?”

Greg smirked. “She can’t say no.”

Naramdaman kong tumingin ang mga kaklase ni Forrest sa amin. I saw Rouge glance at me. Umawang ang labi niya ng makitang hawak ako ni Greg sa beywang.

Bago pa man ako makabati sa kanila ay hinigit ako ulit ni Greg sa kwarto ko.

“Ang sabi mo ay hindi sila ng Kuya mo?” Narinig kong tanong ni Rouge kay Forrest.

Humalakhak ang kapatid ni Greg. “Ang sabi ko hindi pa, hindi ko sinabing hindi sila. She’s really off limit, brad. Wala kang pamana kay Kuya. Malakas makabakod iyon. Humanap ka na lang ng iba.”

Narinig ata ni Greg ang sinabi ng kapatid niya dahil narinig ko siyang natawa habang umaakyat kami pataas.

“You’ll wait here. Tatapusin ko lang ang inuman namin sa baba at aakyat na ako pagkatapos.” Then he looked at his wristwatch. “f**k! You haven’t had your dinner yet.”

Umiling ako. “No! Busog ako. Kumain ako sa canteen bago umuwi dito.”

He surveyed me before he nodded twice.

“Babalik din ako. If you are not yet sleepy, you can use my laptop and watch some movies in there.”

Umiling ako. I glanced at his balcony.

“I’ll watch you over there.” Saad ko at tinungo ang balcony. Sumunod siya sa akin.

Nang nilingon ko siya ay kita ko ang sinusupil niyang ngiti.

“I like this behavior of yours. It really gets me addicted to you.”

I rolled my eyes. “Bumaba ka na. Kanina ka pa nila hinihintay.”

Nakita ko kung paano dumungaw mula sa baba si May Ann sa posisiyon namin.

“Bumaba ka na dito, Engineer! Wala nang kukuha kay Mhel, binakuran mo na hanggang ulo at paa!” Natatawa niyang sigaw. “Hindi tayo matatapos nito kung hindi ka baba dito!”

Nagsigawan ng tukso ang mga lalaking ka-batch niya kaya sa huli ay wala na ngang nagawa si Greg kundi ang bumaba at hinarap ang mga bisita niyang hanggang sa pumanaog siya ay tinutukso pa rin siya.

He glanced at my way.

“Sleep now.” He mouthed and drinks his beer.

Nakita yata siya ni Hector, isa sa mga ka-batch niya, kaya mas lalong nag-ingay sila sa baba. Uminit nang mas lalo ang pisngi ko ng napuno ng kantiyaw ulit ang mesa nila.

“s**t! Sana all may Engineer!”

“Mhel, matulog ka na! Peste, nilalanggam na kami dito!” May Ann shouted from the ground.

Natawa ako ng tuluyan.

I sighed.

Ang sarap itigil ng oras.