Somewhere In Between

KABANATA 5

Simula nang maka uwi ako sa Pinas ay hindi na rin nagsi alis si Ryen at Annaya sa condo ko. Ginawa na rin nilang tirahan kahit may sari-sarili naman silang bahay at condo.

“Wala ba kayong balak lumisan sa pamamahay ko?” Natatawa kong tanong sakanilang dalawa matapos kong abutan na nag hahanda sila ng umagahan para sa aming tatlo.

“Baka masanay akong inaalagaan ah.” Biro ko pa.

“Aba’y paano aalis ditto e tamo nga yang routine mo. Daig pa naming may anak ni Ryen kaka alaga sayo.” Biro naman ni Annaya.

“E kasi naninibago pa nga ako.” Depensa ko naman sakanilang dalawa which is totoo naaman, naninibaago pa rin ang katawan ko at nag aadjust pa rin ako dahil ibang iba ito sa nakasanayan ko sa Australia.

“Nga pala, nandyan na yung sasakyan na binili mo. Grabe ang mahal nakakalula.” Sambit ni Ryen at hinagis sa akin ang susi ng isang Pagani Utopia.

“For real? Wait hala!” Excited kong sambit at walang paa paalam na lumabas ako sa sala at dumiretso sa parking lot ng building.

Agad koi tong nilapitan at inisa isang tignan o i-inspect.

This car is one of the rarest and most luxurious hypercars in the world. It is made by an Italian Car Manifucturer at isa ito sa mga lastest version. Ang body style ng sasakyan ay isang 2 door couple hypercars na may kulay na metallic purple sa labas, my favorite color na super eye catching at girly type na dominant, habang sa loob naman ay pinag halong beige at black leather interior na.

Under the hood, meron itong 6.0 liter twin turbo V12 engine na gawa ng Mercedes-AMG. It produces about 852 horsepower and 1100 Nm torque. The transmission is a 7-speed automated manual gear box. RWD siya o Rear Wheel Drive kaya sobrang bilis at may pagka agresibo sa acceleration na talagang gusto ko. I like it fast. Kaya ng Pagani Utopia mag 0 to 100 km/h in just 2.5 seconds, bagay kapag pikon ako sa mga tarantádong tao. Ang top speed naman nito ay nasa 350= km/h, and it runs on gasoline and hindi siya fuel efficient which is good for me.

“Dámn, this car is fúcking fast and smooth.” Masayang sambit ko matapos i-test drive ang sasakyan sa BGC.

Pag dating naman sa technology, this car is full of high end features, latest din kasi. Meron itong digital driver’s display, high end infotainment system at sound system. Hindi siya super modern pero nakakasabay na rin naman siya sa mga electric cars since mas focused ito sa driver experience. May paddle shifters, cruise control, and advanced drive mode settings. Wala rin masyadong fancy screens di tulad ng iba kasi ang goal ng Utopia ay classing inspired yet futuristic na vibe.

Syempre, hindi mawawala ang safety features. Kahit naman supercar siya ay dapat may safety features pa rin. One thing I saw, may equipped na siyang airbags, traction control, ABS o Anti-lock Bracking System, at electronic Stability Control. Hindi tulad ng mga SUV na may lane assist or blind spot monitor, pero dahil gawa siya sa precision racing ay sobrang responsive ng handling at brakes niya. Built din siya sa carbon-titanium monocoque chassis na super lightweight and ultra strong.

Yung pinaka striking naman ng car is carbon fiber body, coated siya ng metallic purple finish. While yung front end naman ay very aggressive tignan, may quad LED headlamps, large front air vents, at sharp lines na parang spaceship. Kung tutuusin mukha siyang may face sa harap. May touch of gold accents din ang harap at gilid niya, and yung wheels ay 20-inch forged alloy fiber rims at meron din itong active rear wing.

“Hoy! Nawala ka bigla grabe.” Bungad ni Annaya habang napapailing.

“Test drive sa BGC.” Tumatawang sambit ko.

Ang seat ng Pagani Utopia ay gawa sa premium leather, fully handcrafted. May analogue-style gauges na mukhang vintage watch dials, pero functional lahat. The steering wheel is a carbon fiber with aluminum, may manula-style gear knob din na parang mechanical sculpture.

Driving this car is a mix of raw power and precision. Mabilis siya pero super stable kahit sa high-speed corners. Yung suspension system niya ay adaptive, kaya kahit gaano ka bumpy ang daan ay smooth pa rin sa pag papatakbo. The steering is ultra responsive, kaya ramdam mo agad yung galaw ng gulong sa bawat ikot, lalo na kapag ikaw ang driver.

Hindi rin ito practical kaya ng mga SUV o sedan. Maliit ang trunt space, and the seats are for 2 people only. Walang cup holders o malaking storage sa loob. Ang fuel tank niya ay Malaki pero mabilis din naman maubos dahil sa perfor,ance ng sasakyan. Hindi siya talaga totally pang daily drives, pang porma lang talaga pero I like it to used in my daily lives since solo lang naman and kaya ko iprovide ang needs.

For it’s price, malulula ka talaga gaya ng sabi nila Ryen. It cost around 2.5 to 3 Million USD, kapag ni-convert sa PHP ay 143,637,500 to 172, 364,956 pesos. And honestly, this car is like a dream. Parang hindi lang siya sasakyan, para siyang moving sculpture. Kapag nakita mo siya sa harap mo ay parang hindi totoo. Llao na ‘tong kulay na napili ko, metallic purple with gold accents, grabe ang aura.

“Pwede na tayo pumunta sa company.” Tumatawa kong biro kila Ryen.

“Kumain ka muna at maligo. Halika na.” Sambit ni Ryen kaya sumunod na rin ako sakanila.

“Ilan seaters yun?” Tanong ni Annaya.

“Dalawa lang.” Sambit ko habang kumakain.

“Wala naman kasi siyang isasakay kaya ganyan hilig.” Pag paaprinig ni Ryen.

“Meron, isang tao nga lang.” Biro ko at mabilis na tumayo sa aking kinauupuan para dumiretso sa kwarto. Tapos naman na ako kumain kaya maliligo na ako at gagayak.

“Tara na!” Sigaw ni Annaya habang kinakatok ako sa aking kwwarto.

“Five more minutes!” Sigaw ko pabalik habang nakanguso.

Nauna naman ako sakanila maligo at gumayak pero mas nauna nanaman sila matapos huhu.

“Kahit kailan matagal ka.” Reklamo ni Ryen.

“Sorry na.” Natatawa kong sambit.

“Kanya kanya na tayo ha?” Sabi ko at excited ng gamitin ang aking Pagani Utopia.

Nang makarating kami sa company ay pinag titinginan ako, lalo na ang sasakyan ko. Tama ngang takas sa atensyon ito.

“Daig pa superstar sa dami ng lumilingon sayo.” Sambit ni Annaya.

“I love the attention.” Biro ko.

“I love the attention pero pinag lalaruan yung singsing.” Puna ni Ryen na hindi ko namalayan na nilalaro ko nga.

“Tara na nga, at may nag hihintay sayo sa loob.” Sambit ni Ryen na agad na nag pakaba sa aking dibdib.

“Sino naman yon?” Tanong ko habang nasa elevator kami.

“Basta, makikila mo rin.” Nakangiting sambit ni Annaya.

Hindi pa rin kumakalma ang aking Sistema hanggang sa makarating sa aking opisina.

“OH MY GOSH!!! NOAAAAAAAH!!! DAVIAN!!!!” Sigaw ko matapos mamukhaan ang dalawang lalaking nag kukwentuhan sa couch.

“f**k?” Gulat na sambit ni Noah habang si Davian naman ay tulala at hindi makagalaw.

“Kailan ka pa umuwi gagó?” Gulat na tanong ni Davian.

“Last month.” Nakangiti kong sambit.

“At hindi niyo man lang sinabi samin?” Sambit ni Davian at nag panggap pang nasasaktan.

“Nasa business trip kayo.” Sambit ni Ryen na nakasandal sa table ng opisina ko.

“It’s been a long time Saraiah.” Nakangiting sambit ni Noah at nag offer ng yakap na agad ko namang tinanggap.

“Namiss ka naming.” Makahulugang sambit niya.

“Paawat ka Noah.” Pigil ni Annaya.