“Clara...” tawag ng isang mababang boses. Tunog pa lamang nito ay pamilyar na sa akin.
Kaya awtomatikong nanigas ang aking likuran at tuluyan nang nakalimutan ang proseso ng mga halamanan. Nang lingunin ko nga ang pinanggalingan ng boses ay tama ang aking hinala.
“Clara, pwede ba kitang makausap?” tanong ni Archie habang papalapit.
Hindi ako kaagad nakasagot. Bumagsak lamang ang aking tingin sa kaniyang suot. Iyan pa rin iyong pinang-uwi niya na damit kanina galing sa trabaho. Ibig sabihin, kahit anong oras na ay maaaring kalalabas pa lamang niya sa kaniyang study dahil... hindi pa siya umaakyat ng kwarto.
Dahil ba kahit sabay silang kumain ni Madame Sofia ay hindi pa rin sila ayos?
Pinilig ko ang ulo sa mga katan
