Loving Ria

Chapter Seven

Zach

I can't stop myself from staring at her since she came here in my place. She is wearing a white dress and a white flat sandals. She looks like an angel descended from the heaven. Her long and wavy hair, her milky skin and her angelic face. She is my Ria. The way she dress today I can marry her in an instant.

I was taken aback when she told me that she will marry me. I didnt expect that she will have her decision too soon. Part of me is elated, finally she will be mine. But I know that she came up with this decision because of the farm. Nothing else.

But when I tasted her lips again and she returned my kisses, I saw a slight ray of hope for us. She tasted like a sweet apple and I can kiss her like forever. Her lips were meant for me, only for me. And she will be mine.

Pinakuha ko na ang kanyang mga gamit sa kanilang bahay. Kukunti lang ang mga iyon at yung iba ay nakaempake na. She is about to leave tomorrow to France but I already cancelled her flight. Hindi ko naman sya hahayaang umalis at hindi ko na sya hahayaang mahiwalay sakin. Kung sakali man na tumuloy sya, isang tawag ko lang kay Matthew Del Valle mahaharang na sya sa Airport. He owns the freaking airport anyway.

After malinis ng magiging kwarto ni Ria, sinamahan ko sya sa kanyang magiging kwarto.

"This will be your room. Kumpleto na ang mga gamit dyan pati ang mga kakailanganin mo. Don't worry kwarto ni Lola ang katabi mo hindi saken." I explained to her baka kung ano pa ang isipin nya.

"Ok. Thank you." Tipid nyang sagot saken. Tiningnan ko sya.

"Just call me if you need anything."

"Saan ang kwarto mo?"

"Dun sa may dulo." She just nodded. "Check your room and tell me if you need anything."

"Ok. I will. Yun mga gamit ko na pinakuha mo padating na ba?"

"Yeah, Rimuel is on his way back here in Hacienda. I'll call you once he arrives."

"That's good to hear. Merci." Nginitian lang sya ni Zach.

"De rien Mon Amour."

Nagulat yata sya sa pagsagot ko sa kanya ng French. I just knew a few words because Chivas is 1/4 French.  She is really pretty when she blushed. Gustong gusto ko ang expression ng kanyang mukha kapag namumula. She looks so innocent. Just like my Ria when we were kids.

Bumalik muna ako sa office para magtrabaho. I still have some office works to do. Kumusta na kaya ang mga kaibigan kong mga baliw. Nababaliw pa naman ang mga yun kapag wala ako. I'll call them later to check them out.

I'm planning to spent my remaining free time working my ass off with office works. Napahawak ako sa sintido ko dahil sa mga reports na binasa ko. Nang magring ang phone ko at nakita ko ang pangalan ni Rimuel.

"Sir Zach, iakyat ko na po yun mga gamit ng fiancee nyo?

"Sige Rim. Wait lang palabas ako. Ako na maghahatid sa kanya ng mga gamit nya."

"Roger Sir Zach. Nandito na ako sa baba."

Tumayo na ako para kunin ang mga gamit ni Ria. Agad kong nakita si Rim na nakatayo sa may labas.

"Hoy Rimuel! Bakit nandyan ka sa labas?"

"Naku Sir Zach, nakakahiyang pumasok. Madumi pa naman tong sapatos ko." Napakamot pa sya sa ulo nya.

"Wala akong pakialam, pumasok ka dito sa loob. Baka gusto mong patakbuhin kita mula dito sa hacienda hanggang sa may burol. Mamili ka sa dalawa."

"Mapagbiro ka talaga Sir Zach, eto papasok na."

Natawa nalang ako sa kanya. Madali talaga kausap tong si Rimuel. Mayaya nga to ng shot mamaya, yayain ko din pala si Atty. Hindi naman sya busy. Nakita ko ang mga gamit ni Ria na dala nya. 2 malalaking luggage at isang malaking Herschel na backpack ang dala ni Rimuel.

"Yan na yun lahat?" Tanong ko sa kanya.

"May mga naiwan pa dun Sir pero hindi na pinadala ni Mam Camille, sya na ang nagayos ng mga yan. Yan daw yung mga important eh." Ngumisi pa sya saken.

"Ah, sige iakyat na natin ang mga yan. Sundan mo nalang ako."

"Sir sigurado ka bang isasama mo ako sa taas ng Mansion?"

"Sige mamili ka, aakyat ka kasama ko o patatakbuhin kita mula dito hanggang sa burol?"

"Inulit mo lang yun kanina Sir Zach. Linisin ko nalang mamaya yun duming maiiwan ko."

Hindi na sya nagsalita ng tiningnan ko sya ng masama. Napakamot nalang sya ng ulo at binuhat ang dalawang luggage, naiwan ang backpack na ako na ang nagbuhat.

Pagkaakyat namin sa taas dumiretso na kami sa kwarto ni Ria. Agad akong kumatok sa pintuan nya. Pagkabukas nya ng pinto, sumalubong sa ilong ko ang amoy ng kanyang kwarto. It must be her perfume and her scent.

"f**k! I felt something stirred deep inside my body because of her smell."

"Hello Mam Ganda. Nandito na po itong mga gamit mo. Pinapasabi po ni Mam Camille na important things lang ang inempake nya." Paliwanag ni Rimuel kay Ria. Pero nagpantig ang tenga ko ng tinawag nyang Mam Ganda si Ria.

"Pwede ba akong pumasok para ilagay tong mga gamit mo?" Tanong ko sa kanya.

"Sige, pasok kayo." Pumayag naman sya. Agad kong nilingon si Rimuel na aktong papasok nga.

"Ako na."

Binigyan ko sya ng seryoso at matalim na tingin. Kitang kita ko ang paglunok nya at pagkamot sa kanyang ulo. Agad kong ipinasok ang mga gamit nya sa loob. Nakita ko din ang color peach na kulay ng bed sheet, kumot at mga pillowcase. Tiningnan ko si Ria at nakapagpalit na sya ng kanyang damit. She is now wearing a yellow sweatpants and a white tshirt with Carebears printed on her shirt. "Cute." And her scent assaulted my nose. Gustong gusto kong sipain ang pinto para sumara kasama si Rimuel at ikulong sya sa mga bisig ko.

I shook my head discarding the thought that came thru my mind. Baka magalit pa sya lalo saken kapag ginawa ko yun. She hates me nga daw diba? But she returned my kisses. It means she liked it. I smirked the idea on my mind.

"Hindi ka ba bababa? Nakahanda yung dala mong cake, hinihintay ka na ni Lola sa dining room."

"Huh? Bakit kasali pa ako? Dinala ko yung cake para sa inyo."

"Ok. Baba ka nalang if you feel so." She just nodded. 

"Thank you sa pagdala ng mga gamit ko. Thank you din sayo." She is pertaining to Rimuel.

"Naku walang anuman Mam Ganda! Basta ikaw!"

Lumabas na ako ng kwarto ni Ria at agad agad kong sinikmuraan si Rimuel. Mahina lang naman yun.

"Aww. Sir! Para san yun?" Nagtataka nyang tanong, hindi naman yun masakit pero kung magreact tong si   Rimuel kala mo injured.

"Let's go. Baka patakbuhin kita papunta sa burol habang hinahabol ni Flash." Nanlaki ang kanyang mga mata.

"Sir!!! Ano bang kasalanan ko sayo? Bakit kasama na si Flash? Pinaparusahan mo ba ako Sir Zach?" Takang taka sya sa mga pinagsasabi ko. "Sir Zach? Anong problema mo sakin?"

Napangisi nalang ako sa reaction nya. Hindi nya talaga alam ang ginawa nya. Hinila ko na sya paalis at palayo kay Ria. Sinasampal kasi talaga ako ng mabango nyang amoy. Nawawala ako sa katinuan kapag naaamoy ko sya.

Umakyat ako ulit pagkatapos kong ihatid si Rimuel sa labas. He keeps on asking if he had done anything wrong. Pinaparusahan ko daw ba sya at talagang idadamay ko pa si Flash. Si Flash ay isang white Stallion, he came from New Zealand. May isa syang kapatid si Storm, reddish brown naman ang kulay nya. At ang black stallion na si Hurricane. Si Lola Zenaida ang nagpangalan sa tatlo namin na Stallion.

Naligo na ako at nagpalit ng damit. I just wore my usual pambahay clothes, gray shirt and black board shorts. Tamang tama lang ang pagbaba ko dahil magdidinner na. Mukhang madaming niluto si Manang Elvie para kay Ria. Nagkita kaya silang dalawa ni Camille kanina. Paglabas ko ng kwarto sakto din ang pagbukas ng pinto ng kwarto ni Ria. Napatingin sya saken pero hindi sya nagsalita. She doesn't really want to talk to me or initiate a conversation with me. I guess she really hates me.

"Hey!" Nauna kong bati sa kanya. She just looked me with her stoic face.

"P-pababa na ko kasi tumawag si Lola Z. Magdidinner na daw."

"Yeah. Let's go. Naghihintay na sila." Nauna na akong maglakad at nararamdaman ko naman na nakasunod sya sakin.

Pagdating namin sa dinning room, nakaupo na si Mama at Lola Zenaida. Nakita ko din si Manang Elvie na naghahain ng mga pagkain kasama si Peter.

"Nasan si Parker, Peter?" Tanong ko sa kanya.

"Susunod na daw po Sir Zach. Pinakain pa si Hurricane eh. Mas mahal pa nun si Hurricane kesa saken eh." May himig yata ng pagtatampo si Peter pero nakangiti naman.

"Si Mang Tommie? Nasan sya?"

"Naku Sir Zach, wag mo nang hanapin ang matandang yun. Nasa kumpare nya at nakikipaginuman." Sagot naman saken ni Manang Elvie.

"Hindi man lang nagyaya! Isusumbong ko sya kay Red."

"Zach Alexander!" Tawag sakin ni Lola Zenaida. Nginisian ko lamang sya. Napasulyap ako kay Ria na tahimik lang na nakatingin sa mga pagkaing nakahain sa harapan nya.

"Ria, kumain ka ng madami. Magpakabusog ka." Wika ni Lola sa kanya.

"Opo Lola Z. Mapapakain po talaga ng madami kasi si Manang Elvie po ang nagluto. Wala padin pong kupas ang galing nyo sa pagluluto. Namiss ko din po ito." Sagot naman ni Ria sa kanya.

"Namiss din kita Juri. Ang ganda ganda mo talaga at ang kinis kinis. Hala damihan mo ang kain mo." Natutuwang pahayag ni Manang Elvie.

They keep on calling her Juri. I prefer Ria. Ako lang ang tumatawag sa kanya nun. Dapat ako lang. Pero kapag naririnig ko na tinatawag syang Juri ng mga taong malalapit sa kanya, nakakaramdam ako ng kalungkutan. Hindi ko padin alam kung bakit sya nagalit saken. Kung bakit pinutol nya ang lahat ng meron samin noon. Hindi ba nya alam na sya ang lahat sakin simula noon. Since we were kids. I promised myself that i will make her my bride when I grow up. We even promised to each other that we will end up together. But I guess, like a cliche, promises are always meant to be broken.

After dinner I went straight to my office to finish some things before I go to bed. And I need to call my asshole friends to check if they are still breathing. I yanked my phone and I'm about to call Keith's number when Matthew's name appeared on the screen.

"911 Zach. Keith's on fire."

"I'll be there."

He hang up. Kahit hindi ko pa alam ang nangyari kapag sinabi ni Matthew na 911 it means one of them is in trouble. And it's Keith. What happened to that asshole? Is he being a bad ass again? Did something happened between him and Alex? What about his proposal? I need to hurry.

Nagmamadali akong lumabas ng office ko. Nakita ko si Mama, Lola, Manang Elvie at Ria na naguusap or nagkukuwentuhan sa may sala.

"Ma, La, I need to go back to Manila. I'll use The chopper."

"Gabi na Zach. Is it important?" Tanong ni Mama. Nakita kong nakatingin si Ria saken at naghihintay ng sagot.

"It's Keith. Something happened."

At nagmamadali akong umakyat para magbihis sa kwarto. Hindi ko na narinig ang sinabi ni Lola dahil sa pagmamadali ko. They knew that when it comes to my friends kahit nasan pa sila kapag kelangan nila ng tulong darating ako. Nagpalit lang ako ng pants saka nagsuot ng jacket. Hindi na ako nagabalang magsuot ng sapatos.

Habang nagmamadali akong maglakad palabas ng mansion, nakareceived ako ng text mula kay Chivas. Nasa Bar lang daw sila. And something terrible happened. Ngayon palang kinakabahan na ako. Nakita ko si Ria na parang naghihintay saken.

"San ka pupunta?" Bahagya pa akong nagulat sa tanong nya.

"Manila. It's an emergency. I need to hurry."

"Ahm. Ok, magingat ka. Kaw lang sasakay sa chopper?" Dagdag na tanong nya. Kahit nagmamadali ako hindi ko naman magawang kumilos agad habang kausap sya.

"Yeah, I'm an expert on flying that thing."

"Ok. Take care then."

"Yeah. Hindi ko alam kung kelan ako makakabalik. I'll call you."

She nodded while staring at me. Bakit pakiramdam ko gusto nya akong pigilan or is it just my imagination? Tiningnan ko nalang sya at nginitian.

"I have to go. See you soonest Love." And I stormed out of the Mansion.

I landed my chopper on Montereal Building helipad. This is the closest to our Bar. Nagmamadali akong pumara ng taxi papunta sa Legend Bar. Pagkababa ko ng taxi tinakbo ko na ang daan papasok dito. Nagsalute pa sakin ang mga bouncer namin na nakasalubong ko.

And then, I was astounded by the sight infront of me. What the f**k had happened to our bar? It's a complete mess. Parang dinaanan ng bagyo ang loob ng bar. Kaagad kong nilapitan si Matthew na nakaupo sa may counter. Nandun din si Chivas na nakikita kong pailing-iling nalang, si Luke naman may kausap sa phone.

"What happened? It's a complete chaos here. Ilang araw palang akong nawawala."

"He happened." Nginuso ni Matthew si Keith. At pagtingin ko sa kanya. Napailing nalang din ako at napakamot sa sintido ko. He is wasted and lying on the floor unconscious.

"Care to tell me what happened?"

"Lorraine happened too. She ruined his proposal, Alex ran away and now she is nowhere to be found."

"What the f**k?!!!"

"Yeah. He is completely f****d up. Look at him, he's a mess. Naaawa na nga kami sa kanya kasi wala syang ginawa kundi maglasing at magwala. Hindi din kasi namin makita si Alex. We already used our connections but she's gone. No traces of her."

"How about her family?" Umiling si Matthew.

"No luck at all." Lumapit samen si Luke at tinapik ako sa braso.

"Still no traces. How could she vanished without leaving any trace? Where the hell is she?" Wika nito habang nagtytype sa kanyang phone.

"Malapit ko na ding masapak tong kaibigan natin. Ilang alak na ang nauubos dahil sa pagwawala nya." Lumapit nadin si Chivas, kumuha pa ng baso at nagsalin ng alak. "Kapag nakita ko yan si Lorraine baka hindi ako makapagpigil. Baka masaktan ko din sya."

"Kelan ka pa nanakit ng babae Chivas?" Tanong sa kanya ni Luke na nakataas ang kilay.

"Baka ngayon lang kapag nakita ko si Lorraine." Binato sya ng bottled water ni Luke.

"Asshole."

"What are we going to do with him. Any plans?" Matthew asked. Tiningnan ko si Keith na mukhang kawawa. Napabuntong hininga na lamang ako.

"I'll take him. Ihatid nyo kami sa Chopper ko. Dadalhin ko sya sa San Nicolas."

"Deal." Sabay-sabay pang sumagot ang tatlong ugok.