Habang lulan ng sasakyan pauwi ay nakatingin lang si Jeziel sa kawalan. Hindi niya pa rin matanggap na sa isang iglap lang ay bigla na lang nawala sa kanyang sinapupunan ang kanyang anak, napakasakit tanggapin, ni hindi man lang niya ito naprotektahan.
“May gusto ka bang kainin? Gusto mong dumaan muna tayo sa restaurant bago umuwi?” Dylan asked.
Nang marinig ang tanong ng asawa ay agad siyang napatingin dito na parang hindi makapaniwala. “Ah talaga? Naiisip mo pang kumain matapos ang nangyari? Ibang klase ka rin pala talaga, napakawalang kwenta mo namang ama!”
Natahimik naman si Dylan at napahigpit na lang ang hawak sa manibela ng sasakyan. Napabuntong hininga na lang ito at hindi na sumagot pa sa kanya, nag-focus na lang sa pagmamaneho.
Kaya naman hindi na napigilan ni Jeziel ang map
