SHE'S DATING THE MAFIA BOSS [SPG]

CHAPTER 7

FARRAH'S POV

---

MAAGA akong nagising. Tahimik ang buhay ko ngayon; hindi ako pinag-iinitan ng mga kapatid kong kupal.

Maging si Dad ay tahimik. Hindi ba siya hihingi ng tawad sa nagawa niya? Tsk, nakalimutan ko, si Freddy Fukuda pala ang isang 'yan. Kahit minsan ay hindi ko pa nakitang humingi ng tawad. Masyadong mataas ang tingin sa sarili, at pati pride niya ay hindi kayang masukat sa sobrang taas.

"Ayusin mo ang iyong pag-aaral, Farrah, dahil balang araw, ikaw lang ang aasahan ng kumpanya. Yang mga Kuya mo, wala silang ibang ginawa kundi bigyan ng problema ang **kumpanya** na binigay ko sa kanila," seryoso niyang sabi habang nakatingin sa apat na kupal.

"Edi lalo na silang nagalit, kung sa akin mo ibibigay ang kumpanyang matagal na nilang gustong makuha," nakangisi kong sabi habang nakatingin sa kanila.

"Hindi ko akalaing wala akong utak, pero mas may alam ako tungkol sa negosyo kesa sa inyo. Minsan, hindi masamang magpatulong kung nahihirapan na. Masyado kasing matataas ang pride niyo!" dagdag kong sabi bago sumubo. Tinaasan ko sila ng kilay habang nginunguya yung pagkain.

We could see the darkening of their faces. I smiled then. Whatever effort you make, everything would end up with me.

"Masyado ka na namang nagmamagaling, Farrah. Hindi mo nga magawang ipasa ang mga subjects mo sa school," sagot ni Frederick. Tumawa ako nang mahina.

"Ano sa tingin mo sa akin, bóbo? Hindi ba pwedeng ayoko lang yung kursong kinuha para sa akin? Ikaw, sa buong apat na taon mo sa kursong iyong kinuha, pumasa ka ba?" tanong ko sa kanya. Lalong dumilim ang kanyang mukha, hindi ko maiwasang matawa. Bakit ganito ang naging pamilya ko!?

"In just one year, Farrah will be in control of Fukuda's Corporation," Mr. Fukuda told his four sons in a very serious tone.

"But, Dad, how can someone like her handle a company as huge as that?" Ferdinand complained at once. I knew very well he'd be the first to complain.

"Kanino ko dapat ipapamana? Sa'yo? Ni maliit nga na negosyo hindi mo kayang hawakan." I leaned back on my chair and chuckled softly. Poor Ferdinand, masyado kasing kampante na isa sa kanilang apat mapupunta.

"Hindi ko nakikita sa inyong apat na mapapalago ang negosyong binigay ko. Ngayon pa lang, puro problema na ang natatanggap ko. Tapos umaasa pa kayong isa sa inyo ang makakakuha ng Fukuda's Corporation," seryoso niyang paliwanag sa kanila.

"Paano ba 'yan? Nakuha ko ang gusto niyong kumpanya nang walang kahirap-hirap. Sa ginagawa niyo sa akin, what if alisin ko ang shares ng Fukuda's Corporation sa mga kumpanyang hawak niyo?" Nakita ko ang pagputla ng kanilang mga mukha. Muli akong tumawa nang malakas.

"Mauna na ako. Well, tingnan natin kung hanggang saan ang kaya niyong gawin para sa inyong kagustuhan," paalam ko sa kanila bago tumayo. Tiningnan ko muna ang apat na kupal. Masama ang tingin nila sa akin.

Pamilya laban sa pamilya dahil sa yaman. Anong klaseng mga utak mayroon sila? Ang sarap nilang inisin, wala naman akong interest sa kumpanyang 'yon!

"Señorita, ito na po ang bag mo. Naayos ko na lahat ng iyong kailangan," nakangiti niyang sabi. Kinuha ko na ang aking bag at lumabas ng bahay.

Dahil sa nangyari kahapon, lalo pa akong sumikrat dito sa pinapasukan kong paaralan. Wala na silang ginawa kundi pagtawanan at kung anu-ano ang kanilang sinasabi. Well, wala akong pakialam doon. Mamatay silang lahat kakatsismis d'yan!

Sinalubong nila ako, si Lillian at Maxima. Nakita ko ang pag-aalala sa kanilang mga mata.

"Huwag niyo nga akong tingnan ng ganyan, para namang kaawa-awa ako!" mataray kong sabi sa kanila. Biglang nagbago ang kanilang ekspresyon.

"Sabi ko kasi sa'yo, Lillian, okay lang siya. Tamo, ang sungit pa rin kahit trending na sa buong campus," sabi niya kay Lillian. Tiningnan ko naman sila nang masama.

"Anong pakialam ko kung sikat na ako sa buong campus? Ito na ang hinihintay ko. Kung toxic sila, mas toxic akong tao," I explained to them.

"Hindi naman 'yon ang inaalala namin. 'Di ba may nangyari sa bahay niyo? Sinampal ka ni Mr. Fukuda?" Inirapan ko si Lillian.

"Sampal lang 'yon, Tabitha. Hindi ko ikamamatay," I replied crossly.

"Samahan niyo akong kumain, nagugutom ako!" mataray kong sabi bago sila tinalikuran.

"Nakakairita yung girlfriend ni Merced. Masyado siyang pa-victim. Nakikita ko ang kaartehan niya kahapon!" kuwento ni Maxima habang naglalakad kami.

"Bakit, magkasama ba kayo ni Hermida?" tanong ko sa kanya. Umiwas naman siya ng tingin.

Habang naglalakad kami papunta sa cafeteria, may humarang sa aming grupo ng mga kababaihan. Hindi sila 'yung nagtangkang manggulo sa akin.

"May gana ka pang pumasok! Ang kapal talaga ng mukha mo, Fukuda, " mataray niyang sabi. Napataas ako ng kilay.

"Tanga ka ba, o sadyang wala ka lang utak? Malamang papasok pa rin ako, ano sa tingin mo, hindi na?" Malamig kong tanong sa kanya. Ngumisi naman siya. Napapikit ako nang bigla niyang binuhos sa akin yung hawak niya na juice.

'Kumalma ka, Farrah. Masyado pang maaga para makipag-away, ' pagpapakalma ko. Matatalim ang mga mata kong tumingin sa babaeng may gawa nito. Nakangisi siya habang nakatingin sa akin.

Buong lakas ko siyang sinampal sa mukha. Napaatras ang babae. Matutumba sana kung hindi sinalo ng kanyang kasama. Marami nang nanonood sa amin, hindi ko na hinintay na makatayo siya. I grabbed her long hair and gave her another slap in the face. Sobrang kapal ng mukha niyang buhusan ako ng juice! Sinasayang niya yung sabon na ginamit kong panligo!

"Huwag kayong makikialam dito! Kung ayaw niyong isunod ko kayo!" banta ko sa mga kasamahan niya. Nanatili silang nanonood sa amin. Maging sina Lillian at Maxima, mabuti naman at hindi sila nangialam.

"Bilisan mo na, Fukuda! Dapat binibigyan mo na 'yan ng magandang parusa!" naiinip na sabi ni Maxima.

"Shut the fvck up, Mangubat!" malamig kong sagot sa kanya, bago hinila yung babae. Sumisigaw siya ng tulong, dahilan para lalong dumami ang manood sa amin.

Napangisi ako nang makita ko yung fountain. Madumi pa yung tubig nito at puro lumot!

"Come on, you'll love it, I promise!" Again, she pulled me toward it.

"Bitawan mo ako, Fukuda!" sigaw niya sa akin habang pilit inaalis yung kamay kong nakahawak sa kanyang buhok.

"Dapat naliligo ka muna!" nakangising sabi ko bago siya itulak sa fountain. Natatawa ako habang tinitingnan siya. Halos sumigaw siya dahil sa inis.

"Know who you're messing with! That's not all that's going to happen to you, wait until you really cross me!" I said coolly to her before turning my back.

Imbes na sa Cafeteria ang punta namin, naging sa locker room. Agad akong naligo dahil sa sobrang lagkit ng binuhos sa aking juice. Natatawa na lamang ako dahil sa mga nangyayari.

Pagkatapos kong maligo at magpalit, agad na akong lumabas ng locker room. Hindi na kami makakakain dahil ilang minuto na lang ay magsisimula na ang aming klase.

"Mamaya na lang tayo kumain," malamig kong sabi bago naunang maglakad.

"Ang tagal mo kasing gumanti, ayan tuloy, wala nang oras," naiinis na sabi ni Maxima.

"Oh, dapat ikaw na lang ang gumawa!" sarkastiko kong sagot ko sa kanya bago ko inikutan ng mata. Nagpatuloy na kami sa paglalakad. Napangiti ako nang makita namin sina Augustus at mga kaibigan niya.

"Augustus!" I call out to him before running up to them. He looks at me coolly.

"Oh, Miss Fukuda. Anong nangyari d'yan sa pisngi mo?" tanong ni Hermida.

"Wala. Chismoso!" mataray kong sagot sa kanya.

"Hindi siya namatay dahil sa katigasan ng kanyang ulo," singit naman ni Maxima. Tiningnan ko siya nang masama.

"Uy, nandito rin pala kayo. Himala, magkakasama kayong tatlo," exitedly exclaimed Hermida. I felt uneasy.

"Saan kayo pupunta, sa Cafeteria?" tanong ko kay Augustus bago kumapit sa kanyang braso, pero agad niyang inalis.

"You still won't stop, and you're so annoying that I can't stand what you're doing anymore! Is it not obvious that I don't like you? You cling to me like a leech," malamig niyang sabi sa akin. Napangiti naman ako at akmang hahawakan siya, pero agad niya akong tinulak. Buti nasalo ako ni Maxima.

"Sinabihan na kita, Farrah. Huwag kang mag-aksaya ng oras sa lalaking 'yan. Huwag mo nang ipagsiksikan 'yang sarili mo sa kanya. Wala ka namang mapapala sa taong 'yan! Anong ipapakain sa'yo? Galing sa illegal nilang gawain!" pang-iinsulto ni Maxima sa kanya. Lalo akong nakaramdam ng galit.

"Mangubat, you need to stop because you can't relate to me because you're not in my situation! So shut the fvck up!" malamig at mariin kong sabi sa kanya habang nakayuko.

"Pagsabihan mo 'yang kaibigan mo, Maxima. Tumigil na siya sa kanyang kahibangan. Huwag niyang hintayin na maubos ang pasensya ko sa kanya. Wala nang ibang ginawa kundi dumikit sa akin, walang utak!" Naikuyom ko ang aking kamao dahil sa kanyang sinabi.

Tumingin ako sa kanya. Kita ko ang pagkagulat sa mga mata niya pero agad ding bumalik sa walang emosyon.

"You Fvcking asshole!" mariin kong sabi bago siya sinuntok sa mukha. Nagulat sila sa ginawa ko sa kanya. Muli akong napayuko. Darn it, umiiyak ako!?

Walang imik na tinalikuran ko sila. Ramdam kong sumunod sa akin sina Maxima. Naiinis ako, naiinis ako sa aking sarili! Bakit ganito?

------

3RD PERSON'S P.O.V.

SERYOSONG nakaupo si Mr. Fukuda sa kanyang opisina. Halos katatapos lang niyang pirmahan yung ibang documents. Napatingin siya sa kanyang sekretarya nang bigla itong tumayo sa kinauupuan niya.

"Mr. Fukuda, 'di ba ang pangalan ng anak niyong babae ay Farrah?" tanong ng dalaga sa kanyang boss. Tumango naman ang ginoo. Agad siyang lumapit at pinakita ang viral video sa Faceb0ok.

"Isn't this your daughter, Mr. Fukuda?" muli niyang tanong. Nagdilim ang mukha ng ginoo matapos mapanood ang video. Kitang-kita niya kung paano makipagsabunutan si Farrah sa kaaway nito. Lalong nagdilim yung mukha niya nang makita ang lalaking umawat sa dalawa.

"Augustus Merced!" sabi niya sa mahina. Umigting ang kanyang panga.

"Ogame!" galit niyang tawag sa kanyang butler. Agad namang pumasok ang ginoo.

"Hanapin mo ang nag-upload ng video at dalhin dito sa harapan ko! Ngayon na!" malamig niyang utos. Pinakita ng sekretarya niya yung nag-upload ng video. "Kailangang mabura din 'yan. Ayokong lalong kumalat pa! Lahat ng mga taong magtatangkang mag-upload ulit, patayin niyo!" malamig niyang sabi habang nakakuyom ang kanyang palad.

'Wala ka na talagang matinong ginawa, Farrah! Kahihiyan ng Fukuda ang ginagawa mo! Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa'yong bata ka!' mariin niyang sabi sa kanyang isipan.

Kumilos na si Mr. Ogame kasama ang mga tauhan ni Mr. Fukuda. Pumunta sila sa paaralang pinapasukan ni Farrah. Maraming estudyanteng nakatingin sa kanila, nagtataka kung bakit nandito sila.

"Di ba tauhan 'yan ng ama ni Farrah?"

"Anong ginagawa nila dito?"

"Baka hinahanap nila si Farrah."

"I think what happened yesterday was that maybe they're looking for Shella and Merced. Poor them, tsk!"

Marami pang bulung-bulungan ang naririnig ni Mr. Ogame. Napapatikhim na lamang siya dahil puro kasamaan ni Farrah yung naririnig niya.

They went to the department of the girl who had uploaded the video. The present teacher was shocked to see them there.

"Ano po ang kailangan nila?" tanong ng guro.

"Dito ba ang klase ni Samantha Ruiz?" malamig na tanong ng ginoo. Napatingin sa kanya ang lahat ng kaklase ng dalaga.

"Maaari ba namin siyang makausap? Nagpaalam na ako sa Admin." Tumango naman ang guro. Nakaramdam naman ng takot si Samantha.

"Miss Ruiz, join us," said Mr. Ogame seriously. The girl stood up in fear.

Nakasunod lamang siya sa ginoo, while there were men in black at her back. The students became further shocked when they saw her with the people of Mr. Fukuda.

Binukasan ito ni Mr. Ogame at sumenyas na sumakay.

"Saan niyo po ako dadalhin?" tanong ng dalaga.

"Gusto ka lang kausapin ni Mr. Fukuda." Lalong nakaramdam ng takot ang dalaga. Tahimik lang siya sa buong biyahe. Huminto ang sasakyan sa kumpanya ng Fukuda.

Pagpasok nila sa loob ay sumakay na agad sila sa elevator. "Just give him the right answers to the questions he poses because you presumably already know why you're here. Nothing bad will happen to anyone," the gentleman explained coolly. The young woman nodded.

Paglabas nila sa elevator, huminto sila sa isang itim na pinto. Kumatok muna si Mr. Ogame bago binuksan.

Delightfully, the fine hair on the young lady's body rose when she saw Mr. Fukuda.

"Lumabas ka na, Ogame. Ako na ang bahala dito," malamig niyang utos.

Sumunod naman si Mr. Ogame. Lalong nakaramdam ng takot ang dalaga.

"Maaari mo bang sabihin sa akin kung ano ang nangyari sa video na iyong na-upload?" malamig na tanong ng ginoo sa dalaga.

Sunod-sunod na napalunok si Samantha.

~ITUTULOY