Sarang

Chapter 29

After what happened last night I didn't bother to open up a topic something similar to that because I'm afraid that I might say something very honest again for the second time.

Flashback...

"She pondered that decision for a long time," I told him. "You'll need to make a bigger decision to let go than to hold on."

A moment of silence wrapped around us. Walang ibang nagsalita pagkatapos kong sabihin 'yon at nanatili lamang ang tingin sa ginang na kasaulukuyan pa ring umiiyak, hindi matanggap ang pagkawala ng anak niya.

"Let's go home," I told him. I didn't wait for his answer because I had already walked away. I even texted Aeris to asked if the food already arrived pero mukhang tulog dahil hindi siya nag-rereply.

"Let me just check if the food is already inside or we'll just order something nalang," I told him but as soon as I get off of his car, he spoke.

"What about you?" he asked. I look at him with confusion on my face. "Would you rather... choose to make a bigger decision to let go or to hold on?"

"What?" I asked him. I didn't get his question right away but was also realized after a while. "Were you thinking about that since earlier? That's why you're quiet?" I asked him. He nodded while looking at me... he's waiting for my answer.

"I would rather... let go," I told him. I smiled a little but my answer made him stunned. "If the case is on me, I will always choose to let go. There is no way for me to hold on, Asher. You know that."

"What about Aeris and Ami?" he suddenly asked. "What about... me?" nagdadalawang-isip na tanong niya.

I smiled. "I am holding on for quite a while now."

"Paano naman kaming maiiwan mo na gustong sabihin na kumapit ka lang at huwag bumitaw?"

"Hindi sa lahat ng araw kaya kong kumapit," I honestly said. "May hangganan din ako."

He nodded as we ended our conversation. Ang sabi niya, uuwi nalang siya dahil pagod na rin siya kaya hinayaan ko nalang. I didn't say something bad? I answered him... honestly. And I think that's the best thing I could do than to lie.

End of Flashback...

"When is he coming here?" Aeris asked me as soon as she sat on the couch beside me. Maaga akong nagising ngayon to order some food for breakfast dahil wala namang marunong magluto sa aming dalawa.

"Who?"

"That guy. Uh, Asher."

"Why are you looking for him?" I curiously asked.

"Sabi niya kasi sa akin sasamahan niya akong kunin 'yong aso ko mamaya," she replied.

"Mamaya pa pala, eh. Maghintay ka."

"Sungit mo!" she shouted a little bago nagtungo sa dining. "Good morning, my love! Kain ka pa, okay?" he told Ami. I just shook my head before focusing sa movie na pinapanood ko.

"Ate," she called me. "Wala pa ba?"

"Wala pa."

"Tingnan mo nga kung may message. Baka hindi kami tuloy nagyon, eh. Baka may lakad siya?"

Inis kong kinuha ang cellpone ko to check. Sana nga meron 'di ba, pero wala eh. Mukhang nakita niya ang iritasyon sa mukha ko kaya bigla siyang lumapit sa akin.

"LQ?" she asked me.

"The hell are you asking?" kunot-noong tanong ko sa kaniya.

"Nag-away kayo kagabi 'no? Akala mo tulog na ako? Hindi. Hinintay ko kaya kayong makabalik after niyong umalis nalang bigla. Naktia ko kayong nag-uusap. Sobrang serious, tungkol saan?"

"It's none of your business," I told her.

"Sus! Inaway mo nanaman 'yon 'no! Pustahan may nasabi ka nanamang sobrang realidad kaya nasaktan siya."

"What do you mean? Nakakasakit ba ang pagsabi ng totoo?"

"Oo! Pwede mo namang sabihin ng sumesegwey. Palibahasa ikaw direct to the point ka kasi. Dere-deretso tsaka hindi pumepreno yang bibig mo kapag may sinasabi kang---"

"Aeris, wala akong maintindihan," sabi ko sa kaiya bago bumuntong-hininga. Isn't she aware na kahit ang tagal ko na rito sa Pilipinas ay may mga salita pa rin akong hindi maintindihan?

"Ang sabi k---"

Natigilan siya sa pagsasalita nang may marinig siyang busina ng kotse galing sa labas. Tumalon siya bago dali-daling pumunta sa labas. It's him.

"Pasok ka muna, ha! Magbibihis lang ako sagli tapos itatanong ko na rin kung pupunta na ba tayo. Thank you!" she told him bago nagmadaling umakyat sa taas hila-hila si Ami.

I didn't bother to look at him. Pinanatili ko ang paningin ko sa pinapanood kahit na nasa kaniya ang atensyon ko dahill ramdam kong naglalakad na siya palapit sa akin.

"Good morning," he greeted before sitting beside me. "Have you eaten?" he asked me.

"Yeah, I ordered food."

"Plans for today?"

"None," I quickly answered. Hindi pa rin ako tumitingin sa kaniya.

"How's your sleep?"

"Good."

"Sasamahan ko raw si aeris ngayon. Gusto mo bang sumama?"

"Ayoko," sabi ko, hindi pa rin tumitingin sa kaniya. I was shocked when he suddenly hold my chin and force me to look at him.

"Anong gusto mo?" he asked while looking directly into my eyes. I sighed before giving up.

"Why didn't you text me last night?" I asked. "Kahit man lang sabihing nakauwi ka na? Do I have to go there pa to check if you got home safe?" I told him. Totoong pumunta ako sa condo niya just to make sure pero umalis din ako kaagad.

"Pumunta ka sa condo?" gulat na tanong niya. "Hindi kita nakita."

"Kasi hindi naman ako nagpakita," inis na sabi ko bago tinanggal ang kamay niyang nakahawak sa chin ko.

"Let's go!" excited na sabi ni Aeris.

I look at her from head to toe. "Aren't you overdressed?" I asked her. "Sigurado ka bang 'yong aso lang 'yong gusto mong makita o pati 'yong magbaba---"

"Shut up!" mabilis na putol niya sa akin. "Of course! Ano pa ba? Alangan namang nakapambahay lang ako eh sa isang five star hotel kami mag---"

"What?" I cut her off. "Five Star Hotel just for a dog? That's sus, Aeris."

"Well, nandoon kasi---"

"Don't bring Asher with you," I said, trying to tease her.

"Ate! It's a guy, okay! It's not a girl!"

The side of my lips rosed up. Sinasabi ko na nga ba. "Okay, take care," I said before wiking at her.

"Ikaw talaga! Nakakainis ka!" nakasimangot na sabi niiya bago nagmadaling lumabas ng bahay. Asher look at me again before kneeling a little in front of me para magpantay ang mga mata namin. Kinuha niya ang cellphone niya at may pinindot. Pagkatapos no'n ay tumunog ang cellphone ko and saw his name on my screen.

"Don't end the call," he said before ruffling my hair.

"Okay."

Muling tumahimik sa bahay maliban nalang noong bumaba si Ami para maghanap ulit ng makakain. Inasikaso ko muna siya bago siya bumalik sa kwarto niya para maglaro. Nakipaglaro rin ako saglit sa kaniya sa taas hanggang sa maghapon na at hindi pa rin nakakauwi sila Asher.

Naka-call lang siya sa phone ko pero wala naman akong marinig dahil mukhang naka-mute siya. at isa pa, kahit hindi siya naka-mute ay hindi ko rin mapapakinggan dahil busy ako kay Ami.

Pagpatak ng alas sais ay nakatulog na rin si Ami dahil sa pagod. Niligpit ko muna ang mga kalat niya bago nagmadaling buamba dahil may katok ng katok sa pintuan.

"Hello!" Kaito greeted ne. "Long time no see!"

"Bakit nagpakita ka pa?" pambabara ko sa kaniya.

"Si Aeris?" he asked.

"Wala. Umalis. Kasama si ASher."

"Okay, I have something to tell you," biglang seryosong sabi niya. He motioned his hand, telling me to sit down at ginawa ko 'yon. Inabot ko muna 'yong phone ko to mute dahil baka may sabihin nanaman itong hindi maganda.

But as soon as I put my phone on the table, bigla siyang nagsalita mula sa kabilang linya.

"Who are you with? Why did you mute yourself?"

Nagkatinginan kaming dalawa ni Kaito dahil don.

"Sino 'yon? Pucha, may narinig ka ba?" gulat na tanong niya. Umiling lang ako bago muling kinuha ang phone ko.

"I'm with Kaito. I'll end this call. May pag-uusapan lang kami. Take care and drive safely," I said before ending the call.

"Ay gago. Akala ko may naririnig na akong hindi tama." Nakahinga siya ng maluwag. "Okay, sabi ko sa 'yo I'm resigning, right?" he started. He gave me his normal smile before handing me an envelope. Kahit na alam ko na ang laman non ay tinanggap ko pa rin.

"Buksan mo, ano ka ba?" inis na sabi niya nang makitang nilapag ko lang 'yon sa tabi ko. "Handwritten yan. Full of effort tapos hindi mo man lang babasahin?"

"For what? It's still the same na mag-reresign ka na."

"Kahit na. Basahin mo pa rin."

A part of me is expecting na sana it's a prank ang nakasulat sa papel pero hindi. It really is a resignation letter. It's a handwritten katulad nang sinabi niya. Mabilis kong binasa ang letter bago walang reaskyon na binitiwan ko 'yon.

"I'm sorry if I'm suddenly resigning," he apologized. "Believe me, I tried to stay. Pero talagang kailangan ni Mama ng kasama. Kailangan niya ng magbabanaty sa kaniya. At hindi ko magagawa 'yon kung may trabaho pa rin ako."

"You won't change your decision, right?" I asked him. Dahan-dahan siyang tumango. "You know I can help you," mahinang sabi ko. "Marami akong pwedeng maitulong sa 'yo. You know I can lessen your job as a manager. Or pwede namang mag-leave ka lang tapos babalik kapag magaling na ang Mama mo. Can't you... can't you just say you're taking a break and then babalik ka kapag okay na? Iisipin ko nalang na magbabakasyon ka or---

"Sia," he called my name. "Aeris can handle it. Mas mabuting kapatid mo muna ang tumulong sa 'yo. She's good, actually. Mas marami siyang matutulong sa kompanya mo kumpara sa akin. Katulad ng sabi ko, aalis lang naman ako bilang manager, secretay, pa o kahit ano pa mang tawag sa akin. Kaibigan mo pa rin ako kahit na anog mangyari."

"That will be different now," I said. "Totally different."

"Walang magbabago, Sia. Hindi mo lang ako magiging empleyado. Iyon lang, wala ng iba."

"I guess matagal mo ng pinag-isipan ang bagay na ito. It's okay. I'm accepting this letter. Thanks for your hard work. I hope your mom gets better." I told him. Eksaktong pagkatapos kong sabihin 'yon ay ang pagbukas ng pinto at pagpasok nila Asher at Aeris.

"Una na ako. I can't stay longer," sabi ni Kaito. "You're my greatest Boss, Sia. You have to know that," nakangiting sabi niya. Nakipagkamayan muna siya kay Asher at bumati kay Aeris bago tuluyang umalis.

"I'm going upstairs," sabi ni Aeris habang mahigpit na nakayakap sa aso niya. Nanatili akong nakatayo at tulala hanggang sa makaramam ako ng yakap.

"It's fine. It's okay," he told me. Nakapagat ako sa ibabang labi ko at hindi na napigilan ang paghikbi.

"I tried to give him a better option just for him to stay pero ayaw niya. Asher, he's the only friend I have. Tapos iiwan din niya ako. I thought he'll stay."

"He have his reasons. Babalik siya, Sia. He'll come back for you."

Hindi ko alam kung ilang oras akong umiyak sa kaniya hanggang sa sinabihan niya akong umakyat na sa kwarto ko at magpahinga na.

"Good morning, I'll be going to AM Company today to settle your office. Susubukan ko ring ipaayos 'yong sa iba para may opisina ka kaagad kapag gusto mong bumisita," Aeris told me early in the morning.

"You'll bring Ami with you?" I asked her dahil bihis na bihis silang dalawa.

"Yes, I'll give him a tour sa company mo. Do you want to come with us na?"

"No. Just take care of him. Use my car."

"Which one?" excited bigla na tanong niya.

I shrugged. "Bahala ka."

"Okay! We'll use the BMW! Thanks!"

"Bye, Ate!" Ami gave me a kiss. I took out my phone to call Asher, madaling araw na noong umuwi siya dahil may tumawag sa phone niya at hanggang ngayon hindi niya pa rin ako tinetext. Ang tanging message niya lang pala sa akin ay noong nakarating na siya sa condo niya. I tried calling him pero nag-riring lang siya kaya hinayaan ko na muan dahil baka busy lang.

I busied myself the whole day to pack all the things that I'll be bringing in the company, gano'n na rin ang mga damit na susuotin ko. Hanggang sa makauwi na sila Aeris at lahat pero wala pa ring message si Asher.

"Problem?" Aeris asked me as soon as she saw me. "sSher? He's not texting? Dumaan kami sa Restaurant niya kanina kasi may sasabihin sana ako about sa company mo but he's not there kaya hindi ko na rin tinanong sa mga nagtatrabaho ron."

Kinagat ko ang ibabang labi ko before trying to contact him but this time, hindi na nag-riring ang phone niya.

"Hindi kay may nangyari ng hindi maganda sa kaniya?" she asked me.

"No. That's impossible. Malalaman ko kaagad kung sakali," I told her "Take care of Ami, hahanapin ko lang siya."

Dumeretso kaagad ako sa condo niya pero wala siya ron. There's no hint of him there kaya naisipan kong pumunta sa restaurant niya para magtanong kila Mashi.

"Hannah," I called her. Kasalukuyan na silang naghahanda para magsara.

"Hello po! Si Sir po ba kasama niyo? May naghahanap po kasi sa kaniya kanina kaso wala po siya, eh."

"Huh?" gulat na tanong ko. "I actually came here to ask if he's here," sagot ko.

"Ay wala po siya rito. Hoy Vince, wala si Sir 'di ba?"

"Hi Ma'am Ganda! Opo, akala nga po namin kasama niyo, eh."

"Okay, uh, thank you," sabi ko bago dali-daling umalis. Where is he then? Saan ba siya pwedeng pumunta sa mga ganitong oras. I tried to think of any places na pwede niyang puntahan not until I realized something.

"f**k," I cursed before going there. I am really expecting to see him at hindi nga ako nagkamali. "I found you."