Tatlong linggo mula nang huling makita ni Alorna si Valerian. Tatlong linggong puro effort si Jefferson sa kanya. Puro mga pa-dinner, pa-surprise flowers at mga paalaga. Ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, hindi pa rin mapigilan ng isip niya ang maghanap ng isang tao.
At ngayong gabi habang papalabas siya ng opisina hindi niya inasahan na sa mismong hallway, doon muling susulpot ang isang presensyang akala niya’y pinilit nang burahin ng panahon.
Nakasandal si Valerian Denvers sa pader. Nakasuot ng dark tailored suit habang ang isang kamay ay nasa bulsa. Parang walang pakialam sa mga dumadaang empleyado na palihim na napapatingin sa kanya. Ang presensya niya gaya ng dati ay punung-puno ng yabang at awtoridad.
At sa mismong sandaling iyon parang huminto ang mundo kay Alorna.
“Val…” halos
