“Avi, ano darating ka pa ba?” Tanong sa akin ni Andrea na nasa kabilang linya. Tiningnan ko naman yung relo ko kung anong oras na.
“Oo nga, palalampasin ko ba naman ang mga event na ganito. Malapit na ako.” Sagot ko nalang.
“Dapat kasi sinundo mo nalang Rayven eh” Sabi naman ni Andrea kausap niya yata si Rayven.
“Ayaw niya eh alangan naman na pilitin natin yung tao.” Narinig ko na sagot ni Rayven kay Andrea.
“Eto na pababa na ako” Sabi ko kahit na hindi pa ako nakakapagpark, saka ko binaba ang tawag. Agad naman akong naghanap ng mapaparadahan at dali daling bumaba sa sasakyan.
“Aba hindi ka naman late masyado.” Panunuya ni Christine ,10 am kasi ang kasal tapos nakarating ako 10:05 na.
Christine is the type of person na kapag sinabi ang call time o napag-usapan na oras ay darating yan ng 10 minutes earlier. Hindi naman ako parating late, sadyang nagkataon lang na late ako ngayon kasi naman may ipinasa pa ako kanina.
“Pasensya na talaga”
“Buti nalang at medyo na delay ng kaonti, halika na.” Pampalubag loob na saad ni Rayven.
Irita pa rin sa akin si Christine kaya nauna siya, na naguilty naman tuloy ako. Kinalabit ko ang balikat ni Rayven.
“Ako na lang ba talaga ang kulang?” Nahihiyang tanong ko.
“Oo. The others are ready, pero don’t worry hindi ikaw ang dahilan kung bakit delay ang kasal, it’s because of some technical errors.” Nakahingna naman ako ng maluwag. Hinintay niya naman ako kahit hindi ako ang magiging partner niya sa entourage na ito. Yes, I’m part of the entourage at na late pa ako nakakahiya hindi ba? Inilibot ko naman ang mata ko. May nakita ako na nakaparada na sasakyan na may bulaklak sa harapan probably the bride is inside that car.
“Everyone get ready magsisimula na “. Sabi ng isang babae na organizer yata.
“Avi don’t make that sad face hayaan mo na si Christine alam mo naman na talagang maldita yun” Sabi ni Andrea.
“That’s fine” Sabi ni Rayven sabay tapik sa balikat ko at saka siya pumunta sa pinka unang linya dahil siya ang unang maglalakad dahil siya ang best man. Nang naging maayos na ang linya ay saka tumugtog ang kanta na “Simula” isang hudyat na magsisimula na ang panibagong chapter ng ikakasal.
Nauna si Rayven at sunod naman ang parents ng groom, tapos ang groom na si Brandon, then the principal sponsors, secondary sponsors, the cute ring bearer, coin bearer, bible bearer then the cute flower girls, tapos kaming mga bridesmaids and groomsmen na ang susunod.
Unang naglakad si Christine at ang partner niya na si Jericho. Christine is wearing an off-shoulder long dress with colors of silver and black. She partnered it with a silver stiletto, and her hair is done a bun while Jericho, Christine’s partner is wearing his black tux.
Next in line are Andrea and her partner Glen, Andrea is wearing an off-shoulder dress with colors of black and silver. She partnered it with a silver wedge while Glen is wearing a black tux.
Next is me and my partner. Nang sumenyas na ang organizer na pumasok ay inilahad na ni Vince ang braso niya. He was wearing a black tux while I am wearing an off-shoulder long dress but it has see-through sleeves up to my wrists. It also has colors of black and silver and I partnered it with a silver stiletto, and I just let my hair down.
Naglakad na kami papasok at na amaze ako kasi ngayon ko lang nakita nag kabuoan ng simbahalan. Malaki pala talaga at maganda ang decorations. May mga nakahelerang mga bulaklak na hindi ko malaman kung ano ang mga panagalan but the sure thing is the flowers are fresh. Nakahelera ito at para ka talagang iginigiya papunta sa harap ng altar. Ang lalakaran naman ay isang silver carpet. Marami din ang mga bisita ilan doon ay kakilala ko ilan naman ay hindi.
Nang tingnan ko ang nasa harap ay naka-Antay doon si Brandon para sa kanyang bride. He is so handsome and I can see a mixture of happiness and excitement on his face. On his left side is his bestman s***h best friend Rayven, he smiled at me so I smiled back. He is wearing a mixture of black and white tux making his aura different from what we usually know. As I look around I also find my gay friends. Nang igiya ko ang aking paningin sa gawi nila Christine and Andrea ay makangiti sila sa akin, maybe they already forgiven me for being late. At nang natapos na ang parte namin ni Vince ay naghiwalay kami since the bridemaids and grooms men don’t sit together.
Now it’s the maid of Honor's turn to walk and that is Trish sister, Beverly. She looks so pretty she was wearing a body-hugging gown with a mixture of colors black and white with a headdress. She partnered it with a white wedge.
Christine, Andrea, and I stare at each other as if may pag-uusap na nagaganap at sabay na tinitigan si Rayven. As I look at our gay friends they are also smirking at Rayven. The brute look at our way and he just shook his head as if he knows what we are thinking.
“It’s been years na yata since their relationship eneded ah” biglaang sabi ni Andrea
“Oh did they really had a label pala? I thought they are in a relationship without a label you know just M.U.” Sabat naman ni Christine.
“Is that even possible? Be in a relationship minus the label? They are like so sweet, they hold hands and do things that normal couple do, maybe they just want it private.” Sabi ko naman curious about the relationship Rayven and Beverly had. Do not get me wrong we are friends with Rayven but he doesn’t share that much about his love life at us.
“Yeah it is possible palibhasa kasi wala kang experience sa ganyan” Sabi naman ni Andrea. Aray huh masyadong mapanakit.
“If you just let Rayven to court you kasi edi sana ikaw yung tinatanong namin ngayon.” Oh my god Christine where did that idea came from?
“Oh shut-up that is not true that courting scene did not even happen. Sabunutan kita diyan eh. tama na nga kasal na kasal nag chi-chismisan.”
“Weh?” Sabi ni Andrea
“Oh my gosh we are friends, all of you should believe me.” sagot ko naman
“That’s the point we are friends and you are not a very honest person so we really can’t.” Sabi naman ni Christine.
“Aray ko naman hindi ka masakit magsalita ano?”
“Yeah not really.” Sagot niya naman at narinig ko naman ang halkhak ni Andrea.
Natigil kami sa paguusap nang nag – iba ang musika ibig sabihin ay ang bride na ang maglalakad. It is a very common wedding song “Beautiful in White” I had heard it played in a lot of wedding ceremonies before. Pero hindi ko alam na ganito pala kaganda ang epekto ng kanta basta kakilala mo o malapit sayo ang ikakasal. Although I am not the bride but it still feel so special and magical, I can’t explain the feeling.
The moment she entered ay mayroong smoke effects, making the scene more romantic. The song really coincide with Trish because she is really beautiful in her white off-shoulder gown, her make-up is not exaggerated it is just enough to highlight her features. Trish has almond eyes, a narrow nose, and small cupid bow lips at kapag walang make up ang kulay ng mga labi ni trish ay rosy. She is really a beauty and an angel in one because it is not just about her beauty that make her attractive it is also about her attitude. She is very mabait walang maipipintas noong college kami naaalala ko pa madami ang nagkakandarapa sa kanya and those person who wanted to court her would first disguise as her friend tapos may internal motive naman pala na manligaw.
Brandon was so lucky to have my friend as her bride and Trish is also lucky to have Brandon as his husband kasi naman Brandon and Trish are very much alike. The fact that Brandon is handsome he is also a very good man.
Lucky for those people who already found their better half.
Naglalakad na si Trish sa aisle holding her flower arrangement, and yes she arrange that herself. Sa magkablang gilid niya naman ay ang kanyang mga magulang guiding her towards the groom. Ang itsura ni Brandon naman ay talaga nakakataba ng puso. He is trying his best not to cry.He’s really holding his tears back pero habang palapit ng palapit si Trish ay hindi niya na talaga mapigilan. Si Rayven naman na katabi niya ay binigyan siya ng panyo at tinapik ang likod niya. Ang ama naman ni Bradon ay hinahaplos ang likod niya. At nang iginala ko naman ang mata ko sa simbahan lahat ng attention ay nakay Trish, my friends are smiling from ear to ear happy for the both of them and so am I.
Nang sandaling nasa harap na ni Brandon si Trish ay pinahid ni Trish ang luha na naglandas sa pisnge ni Brandon I even heard some “aww” coming from the guests. Pagkatapos ng tagpong iyon ay nagpakita naman ng respeto si Brandon sa magulang ni Trish at ganon rin si Trish sa magulang ni Brandon and the parents as well.
After that entourage of course the ceremony was smoothly done, the vows had been said and madami ang na antig sa vow nila sa isat-isa and I am one those. Kasi isa din ako sa naging saksi na hindi rin talaga madali ang mga pinagdaanan nila sa nakalipas na taon ng kanilang pagsasama.
And finally ang ipinaka aantay ng lahat.
“By the power vested in me I now pronounced you husband and wife.” Saad ng pari pero ang mga sumonod na kataga ay medyo matagal niyag nabangit.
“Father yung you may now kiss your bride po?”
Dumagondong ang malakas na hiyawan dahil sa katagang sinabi ni Brandon.
“Pre huwag ka ngang atat sasabihin din ni father yan.” sigaw naman ng isa sa mga kaibigan niya. Nagsitawanan naman ang lahat.
“You may now kiss the bride” Sabi ng natatawang pari.
“YOWN OH” Napasigaw talaga si Brandon at nagtago naman si Trish sa likod ng dala niyang bulaklak. Itinaas ni Brandon ang suot na belo ni Trish.
“Kanina pa ito haharang harang eh” Sabi pa niya bago niya bago niya gawaran ng halik ang asawa. Naghiwayan at nagpalakpakan naman ang mga nakatunghay. May mga bata pa ako na nakita na nagtakip ng mga mata. Pagkatapos ng kaganapang iyon ay nagkaroon ng pictorial.
“Congratulations.” Sabi ko kay Trish and Brandon sabay beso sa kanila.
Pagkatapos ng mga kaganapan sa simbahan ay dederetso ang mga bisita sa bahay nila, kasi sa kanilang hardin gaganapin ang reception. Mauuna yata ang mga bisita dahil magkakaroon pa ng photoshoot ang mag-asawa. Mayroon naman daw na tao na mag gigiya sa amin at aaliwin kami habang wala pa sila.
“That was very magical” Komento ni Andrea
“Indeed” Sagot ko naman
“Sino kaya ang susunod na ikakasal?” Tanong ni Christine. Biglaang tanong yun ah. I shrugged my shoulders hindi ko alam eh.
“One thing is for sure it is not you Avi” Sabi ni Bon. Naikunot ko naman nag noo ko. Sanay na ako sa mga ganyang biruan.
“Duh! Hindi ko pa rin naman nakikita ang sarili ko na ikakasal” Ano ba tong mga ginagawa namin tamang chismisan lang habang ina-antay na maunang umalis ang bagong kasal.
“Di mo sure baka makakita ng kekeru doon sa reception at baka mas mauna pang ikasal.” sagot naman ni Andrea.
“Huh sinong sunod na ikakasal?” Biglaang singit naman ni Rayven na sumulpot na lang sa kung saan.
“Si Avi daw na NBSB, papa Rayven. Ikaw ba Rayven sino sa tingin mo ang susunod?” Tanong naman ni John isa rin sa mga bading na kaibigan namin.
“Ikaw ikakasal?” Gulat naman na tanong ni Rayven sa akin sabay akbay. Tinaasan ko naman siya ng kilay sabay hawi ng kamay niya na nasa balikat ko.
“Pwede naman” Saad pa niya na ikinagulat ng lahat.
“Basta ba sa akin ka ikakasal”
“Huh asa ka pa. Landi nito!” Sabi ko naman. Kaya talaga napagkakamalan kami ay dahil malandi talaga siya. Malandi siya sa mga kaibigan niya.
“Ewan ko sa inyo basta ako uuna na sa reception gutom na ako” Dagdag ko pa ng nakita ko na naka alis na ang sasakyan ng mag-asawa.
“Kita mo to ayaw ma late basta kainan pero kanina late.” Pinaalala pa talaga ni Christine ang akala ko pa naman ay limot niya na iyon.
“Tara na dahil gutom na din ako” Sabi naman ni Andrea.
Sabay kaming lima na nag lakad papunta sa nakaparada naming sasakyan.