Napuno ng katahimikan ang silid na iyon. Walang sinabi ang mga magulang nakamasid sa kanya. He really feels sorry for his parents. Pero hindi tama ang magpakasal ayon lang sa kagustuhan ng mga ito.
“I'm so sorry, Mrs. Mondragon. I have no intention of hurting your daughter kaya maaga pa lang sinasabi ko na. I belong to someone else. At pag pinilit ninyo pa rin ang kasunduan na ito. It will never do any good to any of us." Hindi niya alam kung san siya kumuha ng lakas ng loob. Hindi naman siya nalasing sa kanyang nilagok na alak.
"Oh, Adam!" Lumapit ang kanyang ina sa kanya at yumakap.
Ngumiti lang si Mrs. Mondragon. Hindi mo kakitaan ng galit, kundi kasiyahan.
" I understand. You are such an honest person. Your parents should be proud to have a son like you.” Nakangiti pa din nitong
