GLOOMY BOULEVARD

-PAALALA- I'm telling you that I'm new to writing stories, and this may not satisfy you, but I don't care because I just want to write a story. I did not copy another author's story; it could have been a coincidence, and some of my grammar in here is incorrect; that's all, thankiee. ––— "It seems like the air is whispering , saying you could make it possible unless there is no tomorrow" I remember someone used to hang out with me and tell me motivational words while stealing my snack and giving me comfort. I inhale and then exhale, and I open my eyes, after reminiscing some old memories that I wouldn't forget. Timothy and Leo were running towards the shore, and I couldn't help but smile as I watched them. When they came into my life, I couldn't be more grateful; they also gave me courage while I was in deep sorrow. "You must be happy right now" kuya sinan told me and i just nodded. Pinanood muna namin ng Ilan pang sandali ang mga bata bago nag aya si kuya sinan pabalik. Tanaw kong nag luluto ng barbecue si toby malapit sa cottage at mukhang masarap kaya tinawag ko na sila timmy at leo para makakain na. "C'mon kids we gotta go" nag senyas ako sakanila para sabihing bumalik na at mukhang nakuha nila iyon. "Mom we saw some fishes and they're all cute" sabi ni Timmy at agad namang sumama ang mukha ni Leo. "It's scary timmy!" Napatawa kami ni timmy sa sinabi ni Leo. Kahit kailan talaga opposite sila ng hilig at ayaw ni timmy. Kaya madalas silang nag away. "Hi tita toby! Is it delicious or nasty?" Sabi ni timmy at nag wave pa ng hand kay toby na nag papaypay. Sumama ang mukha ni toby dahil sa sinabi ni timmy. Lumapit kami kay tobi para kumurut sa mga lutu nya pero tinampal nya ang kamay ko at sinamaan nya ako ng tingin. Siguro galit to pero kasi totoo naman ang tanong ni timmy eh, mukhang ako pa ang masisisi dito. "Mag hintay kayo doon sa cottage hanggang sa matapos ako sa pag luluto!" Napasimangot na lang ang dalawa kaya sinenyasan ko ulit sila na mauna na sa pag punta sa cottage. "If you're angry because of Tim, I apologize; if we want to taste your barbecue without your permission, I apologize; I hope you're okay," I said as I poked her nose. Hindi nya ako kinikibo kaya kinuha ko na yung pamaypay sakanya kasi mukhang nasa iba ang atensyon nya. Pinapaypayan nya na kasi ngayon yung hangin hindi yung mga meat. "What the hell?" Mukhang natakot ko yata sya. "Oops I'm sorry, mukha kasing wala ka sa sarili eh hindi mo ako pinapansin at pinapaypayan mo na yung hangin" sabi ko sabay ngiti. Pero hinampas nya ako sa braso na kinagulat ko. "What?" Takang tanong ko. "Naiinis ako kay tim eh, walang filter ang big ng isang yan atsaka ano namang masa sa mag luto pasalamat sya pinag luto ko sya eh. Nakaka hurt ng feelings ha!" Pag aaburido nya. Masyado talaga tong mababaw kahit kailan. "Totoo naman kasi last time kasi ang ano ng lasa eh, pero salamat sa effort mo kaya wag kana mag tampo jaan at pag sasabihan ko mamaya si Tim" sabi ko para tumigil na sa kaka drama tong si toby. Tinulungan ko na lang si toby sa pag luluto para mapabilis at makakain na. While eating we we're having a conversation. Our day finished with joy and unforgettable memories. We watched the sea while sitting in the sand and we also make some bonfire, we sang together and shared some old jokes. I watched my boys having a deep sleep and realized they have a strong bond together, and they even shared a same looks. Wala na akong hihilingin pa kundi kaligtasan nila at respeto nila sa isa't-isa at sa iba. Hindi pa ako makatulog so nag decide akong pumunta ng balcony para sana mag palamig at mag isip-isip. While having a deep thoughts I heard a familiar voices, nilingon ko ang bandang kanan ko at nakita kong nag uusap si toby at kuya sinan. Mukhang hindi nila ako pansin kasi medyo tago ang balcony na kinaroroonan ko. "Before our hair turns into white, I hope I could still kiss and hug both of you" sabi ni kuya sinan habang naka tingin sa langit na parang may iniisip. "I would hug you without any second thoughts kuya" I saw toby hug kuya and kuya hug her gently. "Tomorrow na lang yung hug ko ha kasi medyo malayo ako sainyo eh" umabante ako ng kaunti para matamaan ng sinag ng buwan at makita nila ako. Mukha silang nagulat pero natawa na lang kami pare-parehas kalaunan. Nag kwentuhan kami tungkol sa mga childhood memories namin hanggang sa teenage memories na kung saan kasama ang mga heart aches, siguro kulang ang isang buong araw kung pag kukwentuhan namin yung mga bagay na nangyari saamin ng mag kakasama. "Good morning boys" binati ko ang mga bata bago sila inasikaso kasi ngayon ang alis namin papunta sa marinduque. "Mom ang ganda nyo ngayon" Leo told me while smiling. Mag papauto na sana ako kaya lang alam ko ang ugali ng isang to eh. Alam Kong may pinag usapan tong dalawang to. Binatukan ko ng mahina ang dalawang nasa harapan ko kasi alam kong may pinaplano sila. "Ouch, I told you tim she's impossible to fool!" Bulong ni Leo pero rinig ko pa rin naman. "You two listen to me" minsan masarap patikimin ang dalawang to. Mukhang napansin nilang seryoso na ako kaya nakinig na lang sila at nag seryoso. "Alam kong maloko kayong dalawa pero sana may limitations ha?, Kasi hindi maganda yan pag nasanay kayo hanggang sa pag laki nyo lalo kana Tim, hindi ko na gustuhan yung behavior mo kay tita toby at Ikaw naman Leo hindi maganda yang ginawa mong pang uuto sa mga tao. Malaki na kayo dapat alam nyo na kung paano i-filter yang mga bibig nyo at kung paano umakto ng tama, hindi yung lagi na lang kayong nag bibiro ng hindi naaayon sa sitwasyon!" Tinibayan ko ang boses ko para mag tunog galit at huwag mag tunog malumanay. "Sorry mom, hindi na po mauulit" halos sabay nilang sinabi. "Hindi puro sorry dapat nag po- promise kayo at ang promise ay tinutupad!" " We promise po" sabay nilang sinabi. "Kung ganon mag sorry kayo kay tita toby nyo mamaya kasi masyado kayong mean sakanya at ayoko ng marinig na mean kayo sakanya kasi malalagot na kayo sakin" "Pero po nahihiya po ako eh" sabi naman ni Tim. Itong batang to lagi na lang may katwiran sa katawan. "Hindi nakakahiya ang mag sorry at tumanggap ng pag kakamali lagi nyong tandaan iyan ha" sabi ko at tumango naman sila bilang pag sang ayon at nanghingi ng mahigpit na yakap.