Kış artık gelmişti. Aralık ayına girmiştik ve havalar iyiden iyiye soğumuştu. Dağ evine gitmek için Pelin ve Esat’la sözleştiğimiz bir hafta sonu erkenden yola koyulmuştuk. Birkaç saatlik yolculuktan sonra dağ evine vardığımızda araçlardan indik ve Pelin önce eve, sonra etrafa hayranlıkla bakarak,
‘’İnanmıyorum, burası gerçekten muhteşem!’’ dedi. Esat da hemen ardından araçtan inmiş ve,
‘’Övdüğünüzden daha iyi. Gerçekten harika bir yere sahipsiniz.’’ dedi Pelin’in yanında etrafa bakarken. Kar yağmıştı ve etraf beyaz, büyülü bir resmin içine gömülmüştü.
‘’Gelip verandanın manzarasına bakın bir de.’’ dedim onları verandaya yönlendirirken.
‘’Nehir ev sahipliğine başladı bile. Ona nazik davranın, burayı benden daha çok seviyor.’’ Gülüştük.
‘’Evet, buraya aşığım. Yaşlanınca daha çok kalac
