Neydi bu? Bu kadar kısa sürede ona güvenmiş miydim? Hayır güven değildi bu. Olamazdı. Peki neydi bu hissettiğim? Dün bana beni sevdiği söyleyen adama bu kadar çabuk nasıl alışmıştım. Nasıl inanmıştım? Ondan sadece bir şey istemiştim. 'Yap ama kulağıma gelmesin' demiştim. Nasıl kızmıştı. Gözlerindeki alev bir ormanı kül edebilecek gibiydi. Ona inandığım için bir kez daha lanet ettim. Ona güvendiğim için kızdım kendime... Aslında kızmaya hakkım yoktu. O beni sevdiği kadın olarak görebilirdi. Ama o benim hiçbir şeyim değildi. Sadece beraber uyumak zorunda kaldığım yabancı bir adamdı. Sağa - sola yürümeyi bırakıp yatağa oturdum. Derin bir nefes aldım. Kendime veya ona kızmayı bırakmalıydım. Sonuç olarak kendi hayatıydı. Herkesle beraber olabilir. Herkesi hamile bırakabilir. İsterse Mardin'deki
