💥༻5. Bölüm༺💥
571 Kelimeler
Keyifli okumalar canlar ❤
NİKÂH
Kapı tıklandığında yerimde sıçramama engel olamamıştım. Bir kız içeriye girip elindeki elbiseyi yatağın üzerine bırakırken odanın bir köşesine sinmiş idamını bekleyen suçlular gibiydim.
Nikâh bahanesi o anlık beni kurtarmıştı ama kesin bir çözüm bulmam gerekiyordu. O odadan gittikten sonra tüm odayı kendimi koruyabilecek bir şey olması umuduyla aramıştım ama şanssızlığım yine benimleydi.
Saate baktığımda on beş dakikanın kaldığını gördüm. Bu kadar plansız ve savunmasız aşağıya inmek istemiyordum ama elimden gelen tek bir şey bile yoktu. Kuruyan gözyaşlarımla sindiğim köşeden doğrulurken bacaklarıma giren acıyla yüzümü buruşturdum. Kolumu falan kıramaz mıydım sanki. ?
Bu zaman zarfında kaç namaz vaktini kaçırdım... Kendimi biraz topladıktan sonra banyo olan yere gittim abdestimi aldım göz yaşlarım eşliğinde odaya geçince üstümdeki elbisenin pis ,kir içinde namaz kılamıyacağımı anladım
Elbiseye iğrenircesine bakıp sinirden güldüm. Tüm dünyamı alt üst etmişken bunun mutlu bir evlilik olduğunu mu sanıyordu ? Belki de şizofren hastasıydı. Olmayan şeyleri görüyor olabilir miydi ? Zorla alıkoyduğu bir kadından çocuk yapmak isterken birde nikâh için elbise mi getirtiyordu yani ?!
Elbiseyi paramparça yapmak istesem de elimi bile sürmedim. Bu sadece beni kirletirdi. O adamın dokunduğu, aldığı her şey iğrençti. Yakında onlardan biri olma düşüncesi kusma istediğimi getirirken dişlerimi sıkıp dolan gözlerimi kırpıştırarak geri göndermeye çalıştım. Beyaz elbiseyi üstüme giydim temiz bir yer bulup namazımı kıldım.
Fazla zamanım kalmamışken birkaç derin nefes alıp kapı kolunu tuttum. Yüzüme en soğuk maskemi yerleştirdim. Kurşuna dizilmeden önce gözlerini bağlatmayarak katillerinin yüzüne bakmış olan Mata Hari ölümünden önce cesaretiyle anılmıştı. Ölmeden önce bende katilimin gözlerine bakacaktım.
Kapıyı açıp alçılı ayağımla merdivenlerden inerken gözler bana dönmüştü. Salondaki nikâh masasını gördüğümde soğuk maskemi yüzümde tutmak daha da zorlaştı. O pencerenin önünde dikilmiş doğan güneşi izliyordu. Olayın ironikliğine gülmek istedim.
İdamlarda gün doğumunda yapılırdı.
Salonda bir hoca ve daha önce gördüğüm tanıdık yüzler vardı. Merdivenlerden indiğimde başımı dik tutup herkesin gözlerinin içine bir bir baktım. Görmelerini istiyordum, gözlerimdeki ışığı söndürmeden önce içimdeki yangını görmelerini istiyordum. Bana yaşattıkları ve yaşatacak oldukları her şeyi gözlerimden izlemelerini istedim.
Sandalyenin birine oturduğumda yüzümü olabildiğince ifadesiz tutuyordum. Yanıma oturduğunda anında nefes almama engel olan yumru boğazımı tıkadı.
"Nikâha başlayabilirsiniz."
Kusmak istedim. Midem fena halde bulanıyordu.
"Abi," itiraz dolu sese döndüğümde bana değil yanımdaki adama bakıyordu. Gözlerindeki kararsızlık beni hem şaşırtmış hemde heyecanlandırmıştı. Küçük bir ışık yaktı zihnimde. Beni mecbur bıraktıkları yolda saklı bir patika gibiydi. Belki bir kaçış yolu ?
İtiraz eden adamı daha iyi görebilmek için yandan şöyle bir baktım hangisi diye. Masadaki son hazırlıklar yapılırken son umudum olan adamın dış kapıya gidişini izledim. Ona ulaşmanın bir yolunu bulmalıydım.
Ardından hocanın sesi duyuldu.
Ben daha ne olup bittiğini anlamadan nikah kıyılmıştı. Yüzümde tek bir mimik oyanamdan sorulan sorulara tek kelimelik cevaplar vermiş ve onun dışında sessizliğimi bozmamıştım. Her şeyin bittiğiniyse masadan kalktıklarında anlamıştım.
"Fatih arabayı hazırla, eve geçiyoruz." Dediğinde korkuyla başımı kaldırdım. Bir şey yapmam gerekiyordu.
"Araba hazır abi."
Kapıya doğru gitmişken yanında olmadığımı anladığında hala masada oturan bana döndü. Kaşları çatıldı.
"Melek hadi gidiyoruz."
Yüzümdeki soğuk maske kalbimdeki korkuyla gittikçe erirken sinirle dudaklarımı ısırdım. Masadan kalkıp yanına giderken kurtuluşum olan adamın bahçede olmasını umarak dışarıya göz gezdirdim.
"Kahretsin," dedim farkında olmadan. Çoktan gitmiş olmalıydı, ona nasıl ulaşacaktım ?
"Bir şey mi dedin ?"
"Hayır." Dedim sertçe. Ona olan nefretim her saniye daha da katlanıyordu. Gözlerine bakmaya tiksintiğim tek kişiydi.
Beni umursamadan önden dışarıya çıktığında arkasından attığım adımla hayalimde yüzlerce kurşun çoktan bedenimi delip geçmişti.

Yeni bölüm en kısa zamanda gelecek inşallah bir an önce kitabı tamamlamayı düşünüyorum diğer kitaplarıma geçmek istiyorum
- Yazar
