Hayatta en garip olayların bile bir açıklaması olurdu. Ağlamanın, üzülmenin ölümün bile açıklaması vardı. Fakat, Kadir’in bu yaptığının herhangi bir açıklaması yoktu. Olamazdı da Ne mutfakta öpüşünün ardından gitmesinin, nede bu dans esnasında yaptığının. Bağıra bağıra haykırmak istediğim onca şey varken ardına bile bakmadan gitmesi sinirlerimi daha da zıplatmıştı. Derdinin ne olduğunu? Onu bu hale neyin getirdiğini bilmiyordum. Artık bilmekte istemiyordum. Hande haklıydı. Kadir sevilecek, kalbinin çarpacağı bir adam değildi. Bakışı, dokunuşu, kelimeleri yakıyordu. Ne acıdır ki içimdeki koca sevgiyi bir anda nefrete dönüştürebiliyordu. İçimde ona karşı koca bir sevgi mi vardı bilemiyordum ama şu anda hissettiğim koca bir nefretti. Onu parçalamak, pataklamak hatta öldürmek isteyen koca bir
