Korku bedenimi ilmik ilmik sarıyordu. Herkes bana bakıyordu. Hiç kimsenin ağzından tek bir kelime çıkmıyordu. Çıldıracaktım, biri konuşsun yeterdi. Uzun uzun konuşmalarına da gerek yoktu. Sadece iyi desinler, bana yeterdi. Odaya giren babam, ablam, annem beş dakikadır sakin ol demekten başka bir şey yapmıyorlardı. Sakin olamıyorum ben. Talha iyi mi bilmek istiyorum. Onu yeni bulmuşken kaybetmek istemiyordum. Sonsuza kadar benimle kalsın devim.
Yaşlı gözlerimle aileme bakıp, “Lütfen biriniz bir şey söylesin,” dedim. “Babacım ne olursun iyi de.”
“Kızım, inan ben de senin gibi bir şey bilmiyorum. Ömer Bey'i aradım buraya geliyorlar. Korkma, kötü bir haber olsa bize söylerlerdi.”
Başımı yastığa koyup sessizce gözyaşlarımı akıttım. Ben burada acı çekerken sen şu an ne hâldesin Talha'm? Şu ka
