ZİYAN

Tanıtım: Rezvan Ağa, Berfin’i canından çok sevse de Berfin evliydi. Kocası Zayan, erkek çocuğu olmadığından Berfin’in üzerine kuma getirmeye kalkınca, Rezvan Ağa buna izin vermez. Fakat bu karşı duruş, beklenmedik bir kader kapısını aralar ve Berfin’e kuma olarak gelecek olan Roza, bu kez Rezvan Ağa’nın karısı olmak zorunda kalır!.. ★★•★★ Rezvan Ağa, kapıdan içeriye girdiğinde sağından gelen sesle kafasını çevirdi. Berfin, annesinin ve ninesinin yanındaydı ama ağlıyordu! Rezvan Ağa, ne olduğunu anlamak için yerinde kıpırdamadan dururken Berfin, Pirê Zeman’ın elini tutup “De bana ne yapayım! Erkek bebeğim olmadığından bu bana reva mı!?” diye hıçkırarak ağladı. Pirê Zeman, üzgün gözlerle torununa bakarken ağzından tek bir kelime çıkmadı. Şayet kendisi de bunun olacağını biliyordu! Zayan Ağa'nın anası İhsan Hanımağa, alttan alta söylemişti. Şimdi de harekete geçmiş demek ki! “Ne oluyor!?” diye yükselen sesle Pirê Zeman, başını kaldırdı. Karşısında torunu Rezvan Ağa’yı görünce gözlerini Berfin’e çevirdi. Berfin, eliyle yüzünü silerken korkuyla dudaklarını ısırmıştı. Cemile Hanımağa, izin ister gibi Pirê Zeman’a baktı. Pirê Zeman, gözlerini yumunca Cemile Hanımağa ayağa kalkıp oğlunun yanına geldi. Rezvan Ağa, gözlerini annesine çevirip söyleyeceklerini bekledi. “Oğlum, daha yeni-” Rezvan Ağa, işaret parmağını sus dercesine kaldırırken Cemile Hanımağa, gözlerini yumdu. “Berfin!” diye gürleyen Rezvan Ağa’yla Berfin, korkuyla başını çevirdi ama gözlerini yerden ayırmadı. “Ne oldu? Söyle!” diye emir buyuran Rezvan Ağa’yla Berfin, gözlerini sımsıkı yumdu. Berfin’in konuşmamasıyla siniri iyice bozulan Rezvan Ağa’yla Cemile Hanımağa, direkt “Zayan, Berfin’in üzerine kuma getirecek!” diye bir çırpıda konuştu. Rezvan Ağa, duyduğuyla kan beynine sıçrarken Berfin, sesli ağlamamak için dudaklarını ısırdı. “Kimden icazet aldı?” diye bağırınca Pirê Zeman, olayın büyümemesi için kenara koyduğu değneği eline alıp ayağa kalktı. Torununun önünde durduğunda “Kaideler bellidir Rezvan!” demesiyle Rezvan Ağa, karşısındaki kadına, yaşından dolayı saygısı olsa da her sözüne müsaadesi yoktu. “Kaideleri ben koyarım Pirê Zeman!” diye ağır ağır konuşup gözlerini Berfin’e çevirdi. Berfin’in gözleri hâlâ yerdeyken kendini sıktığını fark ediyordu. “Şayet soyumu yaban görenin soyunu sağ bırakmam!” dediğinde Pirê Zeman, torununa öfkeyle baktı. Berfin, duyduğuyla korkuyla başını yerden kaldırıp Rezvan Ağa’ya baktı. Rezvan Ağa, Berfin’in ağlamaktan solmuş yüzünü ve kızarmış gözlerini görünce öfkesi iyice büyüdü. “Zayan'ı öl-” “Rezvan Ağa!” diye korkuyla bağırıp yerinden kalkan Berfin, Rezvan Ağa’nın önüne gelip diz çöktü. Berfin’in diz çökmesiyle geriye giden Rezvan Ağa “Ayağa kalk!” diye buyurdu. Berfin, başını sağa sola sallayıp “Allah aşkına Ziyan’a dokunma!” demesiyle Rezvan Ağa, öfkeyle yüzünü sağa çevirdi. “Erkek çocuk vere-” “Kes!” diye bağıran Rezvan Ağa’yla Berfin susarken Pirê Zeman, sözü devraldı. “Sen de bilirsin ki, Zayan’a erkek-” “Senin işin bana karışmak değildir Pirê Zeman!” demesiyle Pirê Zeman, değneğini yere vurdu ama bunun Rezvan Ağa, üzerinde tesiri olmadığının da farkındaydı. Rezvan Ağa, arkasın döndüğünde “Rezvan! Kızımın yüzüne bakacak yüzümü alma benden!” diye ağlamasıyla Rezvan Ağa, yerinden durdu. Berfin, ağlayarak Rezvan Ağa’ya yalvarmaya devam ederken evdekilerde sese çıkmıştı. Rezvan Ağa, Berfin’in ağlamasını istemediği için öfkeyle “Sus!” dediğinde Berfin, başını sağa sola salladı. “Bana bunu yapma!” diye gözlerinin içine bakarak konuştuğunda Rezvan Ağa, sakin kalmaya çalıştı. Berfin, gözyaşlarını silip ayağa kalktı. Rezvan Ağa’nın ne kadar keskin biri olduğunu bildiğinden “Kimsenin yüzüne bakacak yüzüm olmaz!” diye yalvararak konuştu. Rezvan Ağa, Berfin gözlerinde gördüğü yalvarışla öfkesini dizginlemeye çalışarak annesine çevirdi. “Kimim kızını istemişler!?” diye sinirle sorduğunda Cemile Hanımağa “Karşı köyden yetim bir kızı istemişler.” dedi. Rezvan Ağa, arkasını döndüğünde eliyle Hakit’i çağırıp konağa doğru ilerledi. ★★•★★ ~Zayan~ Rezvan’ın yolladığı Hakit’i dinlerken anamın gözündeki korkuyu görüyordum amma korkmasına gerek yoktu! “Rezvan Ağa, Berfin’in üzerine kuma gelmemesini, şayet gelirse Berfin’le arandaki nikâhı bozacağını söyledi!” Kulağımın işittiği öfkemi harlarken yumruğumu sıktım. “Rezvan'a de ki, Zayan Ağa ne Berfin’i boşayacak ne de kuma getirmekten vazgeçecek!” dememle Hakit, başını yerden kaldırıp bana baktı. “Zayan!” diye uyaran anama döndüm. “Ana, Berfin benim karımdır! Onun hakkında hükmü sade ben veririm!” dememle Hakit “Son kararın mı Zayan Ağa?” diye sormasıyla hiddetle ayağa kalktım. “Dediğimi duydun Hakit!” diye bağırıp Hakit’in üzerine yürüdüğümde anam yanıma gelip kolumu tuttu. Anam, sakin kalmamı işaret etti. “O vakit bana, dediklerini iletmek düşer Zayan Ağa!” Hakit, odadan çıktığında kolumu anam çekip “Ne diye beni tutarsın!?” diye bağırdım. “Yanlış hareket edersin!” demesiyle sinirle odada gidip gelmeye başladım. Yanlış falan etmem! Roza’yla evleneceğim! Berfin’de karım olarak kalacak! Rezvan'da buna mâni olamayacak! Önüme döndüğümde anamın yanında babamı gördüğümde durdum. Babam, ne olur dercesine bize bakarken hangi ara geldiğini anlamamıştım. “İhsan, ne oluyor?” diye soran babamla, anam her şeyi anlattı. Anamın anlattıklarıyla babam sinirlenirken “Kuma işini gizli tutun demedim mi?” diye bağırmasıyla ben de anama baktım. “Berfin'in böyle edeceğini nereden bileyim!” dedi. Bunu Berfin’le de görüşecektim. Gidip beni Rezvan’a şikâyet etmek neymiş görecek! Amma önce Rezvan’ın işini bitirmem gerekiyordu! Babam, anama odadan çıkmasını söyleyince babamla baş başa kaldım. Elini omzuma koyup “İş bitmeden ne diye Rezvan’a karşı gelirsin!?” diye bağırıp elini yüzüme indirince öfkeyle yumruğumu sıktım. “Rezvan'ın işi bugün ya da yarın bitecek!” diye bağırıp babama baktım. “Rezvan, ölmeden önce ona boyun eğmeyeceğimi bilip öyle ölsün!” İşaret parmağını yüzüme tutup “Bir daha sakın kendi başına karar verme!” diye bağırdı. Arkasını dönüp odadan çıktığında sinirle döşeğe oturdum. Rezvan, ölecek! “Öldüğün gün, mezarına işemezsem bana da Zayan Ağa, demesinler!..”