VERA

VERA Boş gözlerle etrafıma bakındım. Arslan Arslanlı'nın odası tam da ondan beklenilecek gibi simsiyahtı. Arkamdaki kapının açılma sesini duyduğumda o tarafa döndüm, gerçek siyahın asıl kendisine. Bir okyanus kadar derin can alıcı gözlerinin mavisi içinde nasıl böyle karanlığı taşıyabiliyordu bilmiyorum ama bunu tüyler ürpertici bir biçimde iyi yapıyordu. Kalemle çizilmiş kadar düzgün yüzünün kadınları bile kıskandıracak güzellikteki dudakları aralandığında içinden felaketimin döküleceğini biliyordum. "Üstündekileri çıkar." Kalbim delicesine çarparken başımı iki yana salladım. "İstemiyorum." Fısıltı gibi çıkan sesim merhametsiz yüreğine ulaşamazken bir kez daha tekrarladı. "Üzerindekileri çıkar Vera." Sesi kararlıydı, istediğinin öyle ya da böyle yaptıracağını biliyordum çünkü o Arslan'dı; avını parçalamadan bırakmazdı. Gözümden bir damla yaş düşerken işe yaramayacağını bilsem bile çaresizlikle itiraz ettim. "Hayır, seninle sevişmeyeceğim." Arslan gözlerime kilitlediği bakışlarıyla bana doğru birkaç adım atarak aramızdaki mesafeyi sıfırladı. Kendimde geri çekilecek gücü bile bulamadım. "Sen benimle sevişmeyeceksin Vera." Sonra başını hafifçe eğerek dudaklarını kulağıma yaklaştırdı. Nefesi kulağımı yalayıp geçerken tenim alev alev yanıyordu. "...ama ben seni canımın istediği her an s.keceğim." Dudakları sözlerini bitirdikdikten sonra usulca kulağımın arkasını okşadı. Ve ben Vera olarak doğmanın alnıma yazdığı kara yazıyla bir kez daha hiçbir şey yapamadan öylece yazıma teslim oldum. ° ° ° ° Yeni kitabım Vera'ya hepiniz hoş geldiniz. Umarım diğer kitaplarım gibi severek okuyacağınız bir hikaye olur. Güzel yorumlarınızla ve kitabı sevdiklerinizle paylaşarak beni desteklemeyi unutmayın.. (kalp)