Karanlıkta kapının yanında dikiliyorlardı. Arda'nın dudakları hâlâ Hayal’in dudaklarının üstünde tüy gibi geziniyor, elleriyse saçlarının yumuşaklığında dolanıyordu. "Hayal..." diye fısıldadı, dudakları bir an için ayrıldığında. Onun gözlerinin içine bakmasını istiyordu Arda. Ne yaşanacaksa, onun da istediğinden emin olmak istiyordu. "Hayal, bak bana," dedi. Hayal ise ne bugündeydi ne de dünde…Tek hissedebildiği Arda'nın yüzüne vuran sıcak nefesiydi ve onun bu nefese yaşamak için ne kadar çok ihtiyaç duyduğuydu...
Tekrar öpsün istiyor, hatta kollarının arasından hiç ayırmamayı diliyordu.
Gözlerini açtığında Arda’nın arzudan koyulaşmış gözleriyle buluştu bakışları. Arda yaşanacaklar için ondan onay istiyordu. Ona bu kadar aşık iken, nasıl karşı koyabilirdi ki? Arda’nın boynuna dolamış old
