Onu en son masada Cory ve diğerleriyle oteldeki yemekte görmüştüm. Hafif kır saçları ve çok az göbeğiyle oldukça karizmatik bir adamdı. Ancak şimdi aynı şeyi düşünmüyordum. Ona karşı içimde abilerim ve Zeno'ya karşı duyduğum kızgınlık vardı. Kaşlarım öyle bir çatıldı ki...
-"Ne yüzle pardon? Birde karşıma geçip utanmadan ne diyecek bana?" Benim soruma cevap veremeden bir koruma bahçeye giriş yaptığını söyledi. Ve çok geçmeden de kapıdan içeri girdi. Son gördüğümdeki gibiydi. Keskin kahverengi gözleri kapıdan içeri girer girmez üzerime kilitlendi. Kendinden emin adımlarla bana doğru adımladı.
-"Merhaba Defne." Soğuk mavilerimi gözlerine diktim.
-"Merhaba." Gözleri karnıma kaydı. Ardından devam etti.
-"Tebrikler bir bebek bekliyormuşsunuz. Çok sevindik. Sağlıkla kucağınıza alın." Yüzümü
