Kuzenlerim hepsi nerdeyse eve gelmişti. Akşama doğru hepsi bir bir gidince derin bir nefes alabilmiştim. Bugün Girayla da pek fazla konuşamadık. Düğünü erken bir tarihe almaları hiç iyi olmamıştı.
"Leyla, aklın bir karış havada beni bile unuttun. Beni beni en yakın dostunu, kuzenini." Beril gelip yanıma oturdu. Hem kuzenim hem de en yakın dostumdu. Şu birkaç aydır yeni işe girdiği için buluşamıyorduk.
"Bu gece birlikte uyuyalım mı? Hem konuşuruz da." Beril kolundaki saatte baktı. Başını ovdu, bugün hepimiz fazlasıyla yorulmuştuk.
"Bu aralar göğsüme bir ağrı vurup gidiyor." elini sağ göğüsünün üzerine koydu, hemen yanına geçip oturdum.
"Doktora gittin mi?" hastalığa karşı panik oluyordum. Gerçi bütün aile öyleydi.
"İşe başladıktan sonra hiç vaktim olmadı, bir türlü izin alamadım.
