Kalbimin Avukatı

Gözüme gelen güneş ışıklarıyla uyandım yeni güne. ‘-Her gününe şükretmeli insan bugün de güneşi gördük diye.’ Der her zaman biricik babam. Ahh hayatımın erkeği bu hayata tutunma sebebim Taner Bey. Nasılda kıymetli benim için nasıl severim babacığımı ama paylaşamam da kıskanırım Yağmur Hanımdan. Tabi meleğimin yeri ayrı annem en büyük şansım bu hayattaki. Bir evladın başına gelebilecek en iyi kalpli, en güzel anne benim annem. ‘-Sahip oldukların için her daim şükretmelisin.’ Der annem her zaman. İşte benim şükür sebeplerim biricik ailem. Düşüncelerimden kapımın çalınmasıyla sıyrıldım. ‘Güzelim kalkmadın mı hala?’ İşte geldi ilk aşkım, biriciğim, kıymetlim… ‘Kalktım yakışıklım elimi yüzümü yıkayıp geliyorum.’ Odamdan çıkan yakışıklı içinde Rabbim’e şükredip yataktan kalktım. Ayıcıklı pijamalarımı çıkartıp eşofmanlarımı giydim. Rutin işlerimi hallettikten sonra salona geçtim ve yakışıklımın kollarının arasına girdim. Saçlarımı öpen yakışıklıma kendimi kaptırmışken annemin seslenmesiyle mecburen ayrıldım o güven kokan kollarından. ‘Akasya ayrıl Kağan’dan da gel sofrayı kurmamıza yardım et.’ Canım annecim ev işleri yapmam konusunda her daim tepemdedir. Mutfağa girdiğimde annemle güzel yengemin kahvaltılıkları hazırladığını gördüm. ‘Hoş geldin yengelerin en güzeli.’ ‘Hoş buldum canım.’ ‘Akasya annecim sofrayı kur babanlar acıktı.’ Yağmur sultanın her dediği emir telaki eder bizim evde sıkıyorsa etmesin 38 numara terliği yersin kafana hangi yaşta olursan ol. Sofrayı kurarken hayatımın erkeklerine naz yapmayı ihmal etmedim. Tam yakışıklıma öpücük atarken annem; ‘Akasya! Elin işte gözün oynaşta olmasın!’ diye kızdı bir güzel. Yakışıklım göz kırpınca kıkırdayarak işime devam ettim. Kahvaltı hazır olduğunda tüm aile kahvaltımızı yapmaya başladık. Tabi bu arada evde biricik yeğenimin erkek olmasından dolayı bayram havası var. Yağmur hanım torunu için kahvaltıyı döktürmüş. ‘Yakışıklım annem gibi sende bu nokta delikanlı için benim pabucumu dama atmazdın dimi?’ ‘Olur mu prensesim öyle şey senin tahtını kimse sallandırmaz.’ ‘İşte benim yakışıklım be.’ ‘Küçük hanım siz benim pabucumu Kağan bey için attınız ama.’ ‘Olur mu öyle şey babam? Sen bambaşkasın ama biliyorsun abim benim kıymetlim ilk aşkım.’ Her kız babasına aşık olurken ben abime aşık oldum. Doğduğum günden beri bir kere bile ayrılmadım dibinden. Annemler anlatırlardı da ağlarmışım, abim kucağına alınca susarmışım. O zamandan belliymiş abime olan aşkım. Tabi babam bu duruma oldukça bozuluyor lakin o bambaşka o benim bu hayata geliş sebebim o benim paşam. Babamın bozulduğunu anlayınca sandalyeden kalktığım gibi gidip boynuna sarıldım. Kulağına; ‘-Merak etme paşam senin tahtın sarsılmaz.’ Deyip yanağından öptüm ve yerime geçtim. Şen şakrak yapılan güzel bir kahvaltıda sonra tabi ki sofra toplama işi bana kaldı. İşimi bitirdikten sonra solana geçtim ve bizimkilerin sohbetini dinlemeye başladım. ‘Prensesim hadi bir türk kahvesi yap da hep birlikte içelim.’ ‘Hemen babacım.’ Tam kalkarken abim; ‘Prensesim Bilge’me yapma ona zararlı.’ Dedi. Abime kafa sallayıp mutfağa geçtim. Bu arada da abim ile yengemin güzel aşklarını düşündüm. Abim bir erkeğin bir kadını sevebileceği en güzel şekilde seviyor yengemi. Eğer bir gün birini seversem böyle sevilmek isterim. Ben mükemmel aşka dalmışken kahveler pişti. Fincanlara döküp yanına da suları ekleyip servis ettim. ‘Ellerine sağlık güzel kızım.’ ‘Afiyet olsun babam.’ Deyip yerime oturdum. Gözüm önümdeki çiftlere takıldı. Babam kaç yaşında olursa olsun hala otururken annemin elini tutar. O kadar çok seviyor ki annemi 30 yıl geçmiş olmasına rağmen hala gözlerine baktığında o parıltılar her yerden gözüküyor. Abim desen Bilge yengemi kendine yaslamış karnını okşuyor. Hem karısını hem de oğlunu, geleceğini seviyor. Onlarınki zaten bambaşka bir hikaye yengeme ve abime ayrı ayrı kaç kere anlattırdım hatırlamıyorum. Şimdi 3 yıllık evliler ve bu aşkın meyvesini bekliyorlar 4 ay kadar sonra sevebileceğimiz küçük nokta. Tabi beyimiz nazlı olduğu için 5. Ayda ancak cinsiyetini öğrenebildik. Aileye gelecek torunun heyecanıyla, kurulan hayallerle nasıl akşam ettik anlamadım bile. Sohbetimiz devam ederken yengem abime; ‘Kağan kalkalım mı?’ ‘Tamam meleğim kalkalım.’ Deyince abim yengem hemen kızardı. Kıyamam 3 yıl olmasına rağmen alışamadı hala bizimkilerin yanında abime aşkım, canım falan diyemez utanır. Tabi Yağmur sultan hemen olaya el atıp; ‘Kızım nereye gidiyorsunuz? Yemeği de burada yiyelim öyle gidersiniz. Bu halinle gidip bir de yemek derdiyle uğraşma.’ Deyince herkesin boynu kıldan ince kaldı. Tabi arkasından da zavallı Akasya mutfağa sürüklendi yemek yapmak için. Yengem gelip yanımızda otururken biz de yemeğe giriştik sultanımla. 2 saatin sonunda mercimek çorbası, karnıyarık, pilav, cacık ve bol yeşillikli salatayla birlikte krallara layık bir sofra kuruldu. ‘Hadi ev halkı davetiyemi bekliyorsunuz soğutmayın yemekleri.’ Yağmur sultanın bu otoritesine hastayım arkadaş kadın tek cümleyle tüm aileyi babamda dahil hizaya sokuyor. Sanırım bir gün büyümeye niyetlenirsem bende annem gibi olacağım. Tabi inşallah. Yemeği yerken abim; ‘Güzelim sen pazartesi başlıyorsun işe dimi?’ diye sordu. ‘Evet yakışıklım başlıyorum.’ ‘Eee heyecan var mı görümceciğim?’ ‘Yani aslında sakinim aşık olduğum işi yapacağım ama elbette ki az da olsa heyecan var yengeciğim.’ ‘Benim kızım her türlü halleder o yüzden hiç heyecana gerek yok.’ ‘Teşekkür ederim annem.’ Sohbetimizi ederken yemekler yendi her zaman ki gibi sofra toplama işi bana kaldı. Sofrayı toplarken bir yandan çay suyu koydum. Ben bulaşıkları toplarken çay da oldu ve bende servis ettim. Çaylarımızı içtikten sonra abimler ne kadar kalın diye yalvarsam da kendi evlerine gitmek üzere yola çıktılar. ‘Evet bay ve bayan Beha bana da müsaade kahvemi aldım kitap okumaya gidiyorum.’ ‘Kızım ne bu acelen otursana yanımızda.’ ‘Aaa olur mu sultanım ben ayak altından çekileyim ki babam da seni rahat sıkıştırıp, sevsin.’ ‘Kız seni döverim sen ne edepsiz oldun böyle.’ ‘Aferin prensesime.’ Diyen babam bir de göz kırptı. ‘Sana da aferin Taner hep senin yüzünden böyle oldu bu kız.’ ‘Kızma hatun hem bakıyım sen kızınca daha mı güzel oldun ne?’ ‘Burası benim yaşımı aştı ben kaçar gençler.’ ‘Allah’ım sen bana sabır ver.’ Diye annemin söylenmelerine kıkırdayarak girdim odama. Kızıyor ama bayılır babamın bu hallerine işte benim yanımda istemem yan cebime koy yapıyor. Üstümü değiştirip inekli pijamalarımı giydim. Kitabımı ve kahvemi alıp camın önünde ki puf koltuğuma kuruldum ve kendimi kitaba kaptırdım.  ^Bazı adamlar, incitmeden sevemezdi. Kırardı, dökerdi, yangınlar bırakırdı arkalarında. Bazı adamlarsa, tüm geçmişi unutturur, parmak uçlarından öperdi. Cemal Süreyya^ Ne güzel bir şiiri almış yazar kitabına. Zaten tüm mesele de bu değil mi? Güzel seven adam bulmak. Abim gibi. Babam gibi. Sanırım ben bu yüzden evde kalacağım. Çünkü benim çitam yüksek abim ve babam sayesinde. Kitabımın kapağını kapattım. Saat oldukça geç olmuş yatma vakti yoksa sabah Yağmur sultandan azar yerim. Kendimi yumuşacık ve sıcacık yatağıma attığım gibi kendimi uykunun kollarına bıraktım. Bu arada aklımdan geçen tek şey ise Cemal Süreyya’nın dediği gibi parmak uçlarından öpecek kadar seven bir adam var mı?     Hatalarım varsa affola. *Bayan ATABAŞ*