Her şeyden, herkesten kaçmak istediğimiz zamanlarda ilk yaptığımız şey uyumak olur. Karanlığa gözlerimizi yumduğumuzda sanki, hiç bir şey olmamış gibi hissederiz. Ama ne yazık ki gözlerimizi yeniden ışığa açtığımızda ise yine aynı dertlerin olduğu gibi yerinde durduğunu görürüz.
Yaptığımız şey sadece kendimizi kandırmaktan başka bir şeye yaramaz, yada dertlerimizi kısa bir süreliğine de olsa ertelemeye yarar. Zifiri karanlıktan uyanıp gözlerimi açtığım da vücudumu keskin bir sancı sarmıştı. Bu ağrı daha çok göğsümün üzerindeydi. Sanki binlerce iğne aynı anda boğazıma ve göğsüme batıyordu. Nefes almak eziyet gibiydi âdeta. Acıyan canıma rağmen gözlerimi kaldığım yerde gezdirirken tanımadığım bir odada ve tek kişilik bir yatakta yattığımı gördüm. Etraf karanlık olduğu için ve küçük bir gece
