OFLAZ
Cengaver Bey içeri girer girmez bakışlarını üzerime dikmişti. Adamın yüzündeki o sabırsız, çatık kaşlı hali benim için ne düşündüğünü yeterince belli ediyordu.
Sanki karşımda bir volkan vardı, her an patlamaya hazır. Adımları sert, sesi daha da sertti.“Oflaz,” dedi, sabırsız bir hışımla. “Eğer bu iş senin yüzünden olduysa, yemin ederim, bir daha bu mahallenin sokağına bok girersin. Anladın mı? Deniz benim kızım, oğlum kadar kıymetli. Senin başının belası yüzünden ona bir şey olursa, seni bu ellerimle gömerim!”
Sözleri içimde tutmaya çalıştığım öfkeye bir bidon benzin döktü. Ama cevap verip ortalığı iyice karıştırmak yerine sadece ona baktım. Dişlerim öyle sıkılmıştı ki çenemden ses geliyordu.
“Bunu sonra konuşuruz,” dedim, sesim buz gibi. “Şimdi elimizde bir iz var. Ona bakalım.
