Meraktan ölüyorum güzel kızım ne halde diye ama gidemiyorum kapısına bir türlü. Zilan hanımla en son yaptığımız konuşmadan sonra geçen sürede oturdum düşündüm bir yanlış yaptım mı terbiyezsizliğim oldu mu, yok vallahi yok. Red cevabını alınca çekildim köşeme. Ama şimdi kapısını çalıp da Peramı göremiyorum çünkü Zilan Hanım da evde olacak ya beni görünce rahatsız olursa buna dayanamam. Kimse benim varlığımdan rahatsız olmamalı. Bir iki kez aradım ama açmadı Peram telefonu, Berdan'a sordum kimseyle konuşmuyormuş, zor zamanlardan geçiyor biliyorum. Acısı taze ama elimde büyüdüler bu çocuklar benim, bir günümüz ayrı geçmedi nerdeyse çocukken omzuma alıp gezdirdiğim çocuğu şimdi böyle görmek beni nasıl üzüyor anlatamam size. Baktım daha fazla duramayacağım bir daha aradım bu sefer Ferman açtı t
