Ako si Thana, pangalan palang alam mong mamamatay tao na. Ayan ang paulit ulit na sinasabi ng aking ina, ang ama ko ang nag pangalan sakin dahil ng ako'y isilang ay wala na akong ibang ibinigay sa magandang pangyayari sa pamilya ko kundi ay puro kahirapan at kamalasan. Ngunit kahit ang salitang kamatayan ay may is Angela liwanag na galing sa araw. Na syang magbibigay buhay sa atin at magsisilbing daan sa dilim ng kamatayan. Thana Elora, Sa buhay ng isang tao, hindi mo talaga malalaman kung paano nila nagagawa ang isang bagay na alam nilang mali. I sighed, "why...?". Bakit ako pa? bakit kailangan kong magdusa ng ganito. Wala ako ibang ginawa kundi ang mahalin sila, pahalagahan at ibigay ang gusto nila. While I looking at the stars, isang traydor na luha ang unting unti napalitan ng marami. "Hindi ko na alam ang gagawin kuya.." "Bakit kailangan mokong iwan kuya?! bakit hindi mo ko sinama? ayoko na kuya pagod na pagod na kong magmukhang masama kila mama, pagod na pagod na kong mabuhay sa mundong ito..." Hindi ko mapigilan ang luhang patuloy lang sa pagbagsak, hindi ako ganito. Hindi ako to pero... Kailangan kong ngumiti sa kanila, kailangan kong itago ang lahat ng sakit na patuloy nilang pinapamukha sakin. Kailangan kong maging masama sa kanila para maging mabuti sa kanilang iniingatang mga tao. Magulo ang mundong kinagagalawan ko, ngunit mas lalong gumulo ito ng ang taong bumuo at nagbigay liwanag sakin ay iniwan at niloko ako.