Başını boynuma koyarak derin bir nefes aldı.Elim istemsizce boynuna gitmişti..Yavşca tadını çıkara çıkara boynumu öpmeye başladı.Elimi boynuna atınca istediğimi anlamıştı.Başını yavaşça boynumdan çıkardı.Ben daha ne olduğunu anlayamadan dudaklarımın üzerinde sıcak bir baskı hissetim.Baran beni öpüyordu.Ağzımı açmamıştım anın şokundaydım.Baran yavaşça çekilerek "Ağzını aç"dedi.Tekrar dudaklarıma yapıştı.Bu sefer dediğini yapıp ağzımı araladım.Ve karşılık vermeye başladım.Acemiydim baran çok ustaca davranıyordu.Alt dudağımı dişlerinin arasına alıp sertçe çekiştirdi.Acıyordu ama bir o kadarda zevk veriyordu.Bende onun kadar olamasamda dudaklarını emmeye başladım.Tadı çok güzeldi.Bıraksalar sabaha kadar öperdim.Ben öpmeye devam ederken Baran'ın ellerini kalçamda hissetim.Kalçamdan tutup kaldırmıştı.Hemen bacaklarımı beline doladım.Bu arada öpüşmemiz de devam ediyordu.Baranın elleri hâlâ kalçamdadyı.Bu sefer çıplak tenimde hissediyordum.Kısa olan havlu yukarı çıkmış olmalıydı.Elleriyle bir yandan kalçamı okşarken bir yandanda sertçe öpmeye devam ediyordu.Bu arada yürümeye başlamıştı.İlk defa böyle birşey yaşıyordum.Baran dilini ağzımın içine sokmuştu.Dilimi kavrayıp ısırıyor emiyor ve bırakıyordu. Bu   inanılmaz  zevk veriyordu.İnsanın istedikçe isteyesi geliyordu.Birden sırtımı yatakta hissetim.O kadar ahenkli bir şekilde ilerliyordu ki yatağa nasıl geldiğimi anlayamamıştım.Ellerimi Baran'ın boynundan çözdüm.Baran biraz daha öptükten sonra son öpücüğü dudağıma bırakıp başını kaldırdı.Nefes nefesydim....

Yetişkin içerik ‼️(+18unsurlar içermektdir.Göz önünde bulundurarak okuyunuz) Yağmur, şehrin sokaklarına sinsice süzülen bir sır gibi yağıyordu. Islak asfalt, gece ışıklarını yansıtıyor, uzayıp giden gölgeler arasında bir siluet beliriyordu. Siyah bir araba, tenha bir sokağın köşesinde durdu. İçindeki adam, direksiyon başında sessizce oturuyordu. Rüzgar… O, karanlığın içindeki en tehlikeli isimdi. Soğukkanlı, acımasız ve asla yanına yaklaşılmaması gereken bir adam. Suç dünyasında herkes onun adını fısıldayarak anardı. Ama bu gece, işleri planladığı gibi gitmeyecekti. Birkaç sokak ötede, genç bir kadın nefes nefese kaçıyordu. Yağmur, saçlarına yapışmış, ince ceketi tamamen ıslanmıştı. Ayakları titreyerek taş kaldırımın üzerinde kayıyordu. Peşindekilerin ne istediğini bilmiyordu ama bir an bile durursa, başına gelecekleri tahmin edebiliyordu. Koşarken aniden bir arabanın önüne çıktı. Sert fren sesi gecenin sessizliğini yırttı. Kadın, gözlerini kırpıştırarak sürücüyü görmeye çalıştı. Farların arasında bir siluet belirdi. O anda fark etti—bu bir hata mıydı, yoksa şansı mı dönüyordu? Arabanın kapısı açıldı ve içinden uzun boylu, siyah paltolu bir adam çıktı. Adamın bakışları soğuktu, tehditkârdı ama içinde garip bir sakinlik de vardı. Genç kadın, önündeki adamın kim olduğunu bilmese de, durduğu yerden bile tehlike saçtığını hissediyordu. "Yardım edin..."diye fısıldadı kadın, sesi nefes nefeseydi. Rüzgar, sigarasını yere attı ve ayakkabısının ucuyla ezdi. Gözlerini genç kadından ayırmadan başını hafifçe eğdi. “Benmi” diye sordu. Sesi derindi, alaycı bir tını taşıyordu. Kadın, arkasındaki ayak seslerini duyunca irkildi. Peşindekiler çok yaklaşmıştı. Gözleri panikle açıldı. Ne yapacağını bilmiyordu. Önündeki adamın kim olduğu umurunda bile değildi. Tek istediği, şu an buradan kurtulmaktı