herşey doktor olup geri dönmem ile başladı kız kardeşim dediğim kişinin abimin koynuna kaçması benim haberim olmadan birine verilmiş olmam sonra da berdel edilip ona gitmem şans bazen yüzüne güler bazense nefret dolu bakar

05** *** ** **: sonunda numaranı bulabildim. siz: kimsiniz? 05** *** ** **: tanışınca görürsün ama o gün de yakın merak etme. siz: merak etmiyorum. bu kişiyi engellediniz. telefonu yerine bırakıp ileri geri yürümeye başladım kimdi ve neden beni rahatsız etme kararı almıştı görmezden gelip kendimi dışarı attım en sonunda

Zaman ilerledikçe teknoloji gelişti ve güç gelişmişlik ile beraber denge kurmadı insanlar biyolojik silahlar üretti yeni türler ortaya çıktı soğuklar ve diğer özellikler orta çağ da yaşanan cadı savaşları ve katliamlar gibi olmaya başladı başkanlar yerine insanlar kime güveniyorsa o şekilde kabileler ve krallıklar kurdu silahlar dışında teknoloji hayatını kaybetti artık kimsenin umurunda olan cep telefonları, bilgisayarlar önemli değildi ırkçılık ne kadar kendini devam ettirse de çaresizlik bizi bir araya toplamıştı yeniden üretilen hastalıklar ortaya çıkmıştı bir hastane de kalıyordum ama orayı yok ettiklerinde ölü sandıkları bir kaç kişi ile kaçmıştık bizden korkuyorlardı en önemlisi artık aranıyordum "sayın halkımız İlya Okurgan aranıyor yakalamanız veya görmeniz dahilinde lütfen yetkililere haber veriniz"

Dudaklarımı hırs yerine şefkat ile öpüp bıraktı ve koca gövdesi ile bana sarıldı histerik şekilde ağlamaya başlamıştım yanlıştı bu çok yanlıştı “neden ağlıyorsun” onun devam etmesine izin vermeyen şey benim telefonumun çalışı oldu arayan Yeşimdi normalde grupta onunla çok iyiydik her şey aramıza Berra’nın katılması ve onu Barışa ayarlaması ile bozulmuştu telefonu açıp sesimi toparladım “Alo İz orda mısın?” boğuk ve mutsuz görünmemek için telefonu hoparlöre aldım ve ona cevap verdim “Evet yeşim bir şey mi oldu iyi misiniz” arkadan sevinç çığlıkları geldi “İz hala oluyorsun Berra hamile” sevinç ile onunda söylediği söz ile beynimden vurulmuşa döndüm.