Bir zamanlar Moğolistan, Baykal gölü ve çevresi Bir kadın düşünün atları coşa getiren, bir kadın düşünün kurtlarla dost ve bir kadın düşünün atmacaların dilinden anlayan, yine bir kadın düşünün belki de tüm Moğolistan'ın en çirkini, en bet olanı. Bir erkek düşünün Moğol Han'ının sağ kolu namı ülkenin sınırlarını aşmış savaş lordu . Çini dize getiren ama han karşısında savunmasız. Yakışıklılığı ile Moğolistan'daki kadınların yüreklerini ağzına getiren boş zamanlarında o yataktan bu yatağa konan kadınların gözde bekarı. Han ve Sultan'ın emri ile evlenecek olmaları işin acı tarafı olsa gerek . At arabasının kapısı açıldığında ilk önce şişman tombul el gözüktü. Timur eli tutup dışarı çektikçe el arabanın içine doğru Timur'u çekiştirdi. Kısa arbede sonunda kız çekilip Alp Tolga'nın kucağına düştü. Alp Tolga o an öleceğini sandı. Zaman durdu nefes dahi alamadı . Tiksinti ile kollarının arasındaki kızı ittirdi. "Ulu bozkurt aşkına! Yeryüzünde bundan daha çirkin biri olabiliriydi? Burnunun yanındaki o koca et beni." -Iğğğğğğğ Yusyuvarlak şekilsiz surat. Yüzünü buruşturdu. O kaşları neydi öyle orman çalısı gibi? Bıyıkları ve sakallarına ha birde tombul, tombul ellerini hiç saymıyordu. Altay omzuna dokunup sırıttı. -Şanslı hergele. Gelinin de yeryüzü meleği. -Öldürürüm seni sus. Bala, tam yanından geçerken dayanamayıp, -Keşke gelirken bir iyilik yapıp yok olsaydın. Öleydin. Sakin sakin yanından geçerken Bala durdu. Sinirle döndü. -Bende aynısı yani. Dedim ki içimden şu piç gittiğimde orda olmasa bu işkenceden kurtulsam yani. Alp Tolga çemkiren kıza baktı. -Evet deme. Dersen hayatını karartırım. Bala da aynı terslikle -Asıl sen evet deme. Çok canını yakarım.- Amca dedim sen olsan böyle beter kadına bir saat bile katlanır mıydın? -İçi çok güzel içİ

- Cihan ağa artık senin efendindir. Bileğinden tutup Cihan'ın önüne fırlattı. Düşecek gibiydi. Bir an sendeledi. Cihan sinirle önünde olanları izliyordu. Neydi önüne atıkları? Bir an içinden saydırdı. Sinirle söylendi. -Başka kız mı yok bu konakta? Hikmet ağa, -Budur. Berdelin hakkı budur. Ol hakkına razı Cihan ağa fazla uzatmadan kızı al git. Cihan'ın öfkesi gözlerinden taşacak gibiydi. Koskoca Cihan holdingin sahibi Cihan Ateşhan'ın önüne atılan ucube. -Ne yapayım ben bu ucubeyi? -Ne yaparsan yap. Sinirle başını salladı. Sanki yer yerinden oynayacaktı. Aydan korku ile ağlamaya başladı. -Abiciğim bi dinle istersen? Kolunu ittirdi. İyice sesini yükseltti. - Aydannnnnn.....Senin gibi kardeşim yok artık Cihan, sinirle önünde yaprak gibi titreyen ucubeye baktı. Önündeki kız i ellerini önüne bağlamış başı yerde sessizce bekliyordu. -Başka kız yok mu dedim Hikmet Ağa? -Yok, ağalarla verilen karar budur. Sende kabul ettin. Berdelin hakkı budur. Cihan yerinde duramıyordu. Bir an düşündü. Yanındaki ucubeye iğrenerek baktı. Aslında belli bir süre yanımda kalkan olarak kullanabilirim. Sinirle bakarken bakışları adeta kızı ayaklar altında çiğnemek ister gibiydi. -Yürü... Yürü bakalım ucube. Sessizce araca doğru yürürken düşünemiyordu. Tek istediği okuluna devam etmekti. Tek isteği tek yaşama gayesiydi. Birde kız arkadaşları ile çaldıkları küçük orkestraları vardı... Tüm yaşamı okulda kız kıza yaptıkları etkinliklerdi. Aracın arka kapısın açıp içeri sessizce girdi. Cihan sinirle aracın kapısını açıp şoför koltuğuna oturdu. Cihan dikiz aynasını ayarladı. Hızla aracı çalıştırdı. Bir süre sessizce yol aldılar. Genç kız hala başı yerde sessizce durmaktaydı. Ağlamıyor neredeyse nefes dahi alamıyordu. Sertçe sordu. -Adın? Sesi duyulur duyulmazdı. -Mercan