PROLOGUE Kahit minsan, hindi ko man lang nakitang ngumiti sya o tignan ako. Palagi siyang ilag sa akin na parang nandidiri, Na akala mo ay may nakakahawa akong sakit. Ang masaklap pa dun,hindi man lang niya ko kayang mahalin kahit konti. Hindi na ba talaga niya ko mapapatawad sa nagawa ko? Bakit ba hindi niya maintindihan? nagawa ko yun dahil sa labis na pagmamahal ko sa kanya. Hindi ko kayang mawala siya sa akin, hindi ko kayang hindi siya makasama. Siya ang buhay ko, alam kong mali ang nagawa ko ngunit pinagsisisihan mo na ang lahat ng iyon. Pero hindi ako susuko, lahat ay kaya kong gawin para sa kanya.

Ano ang gagawin mo kung isang araw ang magulo mong buhay ay mas dadagdagan pa ng isa pang problema! At manggagaling pa ang gulo na yon sa isang lalaking hindi mo naman kilala at ang masaklap pa sa tibay ng muka niyaya ka pa ng isang kasal?! Makakapalag ka ba kung sa isang pagmamakaawa lang eh nadala ka na?! ang hirap kayang maging isang half kind half stone heart ang peg!!!