Sabi nang iba, ang PAG-IBIG raw ay para sa may matitinong pag-iisip lamang upang magamit nito ng tama ang kanyang isip at puso, subalit paano kung hindi normal ang pag-iisip ng isang tao, wala na ba itong karapatang magmahal? Wala na ba itong karapatang maging masaya?