นักรบ นายทหารหนุ่มจอมเจ้าชู้และเย็นชา เขามีความบ้าระห่ำอยู่ในตัวเต็มร้อยเขาไม่เคยเขื่อว่ารักแท้จะมีจริงอยู่จริงในโลกนี้ การตกหลุมรักใครซักคนสำหรับเขาคือความโง่เขลาที่สุด ขวัญชีวา หรือ ขวัญ หญิงสาวมากเสน่ห์คนหนึ่งที่กุมหัวใจผู้ชายหลายคนพร้อมๆกัน แต่เธอไม่เคยคิดจะจริงใจหรือจริงจังกับใครซักคนเพราะหัวใจของเธอมีพี่ชายข้างบ้านครอบครองมานานแล้ว

รชต. ลูกชายนักธุรกิจสีเทาชื่อดัง เขาถูกวางตัวให้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งคนต่อไป แต่เขาไม่ชอบที่พ่อทำงานแบบนั้นเขาจึงปฏิเสธทุกอย่างและหนีออกจากบ้านมาทำงานหาเงินเรียนเองตั้งแต่ม.ปลาย ระหว่างนั้นเขาได้สนิทกับสาวรุ่นพี่ข้างบ้านคนหนึ่งที่มีแม่ขายปลาอยู่ในตลาดเมื่อเขาได้รู้ข่าวว่าเธอจะต้องถูกนำตัวไปชดใช้แทนหนี้ให้กับมาเฟียใหญ่เขาจึงเข้าช่วยและพลาดพลั้งโดนยิงเข้าจนตกลงไปในน้ำ เขาฟื้นมาอีกทีก้อพบว่าตัวเองอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นแล้วและเขาก้อจำอะไรไม่ได้ด้วย นาเดีย เด็กสาวทายาทนักธุรกิจที่ถูกฟ้องล้มละลาย ในวันแรกที่ลากกระเป๋าเข้าบ้านหลังจากไม่ได้กลับมาสิบปี เธอกลายเป็นเหยื่อโดยไม่รู้ตัว

เมื่อมีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาทุกคนต่างให้ความสนใจเพราะเธอมาจากโรงเรียนชื่อดังรวมทั้งหนุ่มฮอทของโรงเรียนด้วย เขาพยายามเข้าหาเธอแต่เธอกลับเตะโด่งเขาอย่างไม่มีเยื่อใย เธอถูกกล่าวหาว่าหยิ่งและถูกหมายหัวจากหนุ่มๆจนเป็นที่มาของการเดิมพันครั้งสำคัญ ไม่ใช่แค่นั้นเธอยังทำให้ตัวเองต้องกลายเป็นศัตรูของสาวๆทั้งโรงเรียนไปด้วยโดยปริยาย

สองสาวฝาแฝดแห่งบ้านนิมมานนรดี แม้จะเกิดในตระกูลเก่าแก่แต่ทั้งสองก้อไม่เคยได้รับสิทธิ์ใดๆในบ้านหลังนี้เลย หนำซ้ำยังถูกเลี้ยงดูเยี่ยงลูกคนใช้มาตลอดด้วย เพราะเหตุที่ทั้งสองมีแม่ชื่อมาลี ซึ่งเป็นสาวใช้ต้นห้องของคุณหญิงพรรณรายนั่นเอง แม้แต่ท่านเจ้าคุณพิศาล ประมุขของบ้านซึ่งเป็นบิดาของทั้งสองเองก้อทำเหมือนลืมไปแล้วว่ายังมีลูกทั้งสองด้วย คืนเลี้ยงส่งหน้าสนามหญ้าหน้าบ้านสิทธิอนันต์ ภารตี : พี่นักรบต้องกลับมาเร็วๆนะคะ..ฮือๆๆ นักรบ : ไม่ต้องห่วงนะรตีพี่จะรีบเรียนรีบจบจะได้กลับมาแต่งงานกับรตี ภารตี : จริงๆนะคะพี่นักรบ นักรบ : จริงแท้แน่นอนครับ รอพี่นะครับคนดี ภารตี : รตีจะไม่มีใครจะรอพี่นักรบคนเดียวค่ะ นักรบ : ดีมากครับที่รักของพี่ งั้นคืนนี้พี่ให้รตีค้างกับพี่ที่นี่ได้มั๊ยครับ ภารตี : ได้แน่นอนค่ะ รตีรักพี่นักรบมากและทำเพื่อพี่นักรบได้ทุกอย่างค่ะ กลางดึกหลังงานเลี้ยง นักรบ : นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย!! ของขวัญ : ฮือๆๆๆ นักรบ : จะแหกปากทำซากไรนักหนาวะ รำคาญ!! ของขวัญ : ไม่ให้ขวัญแหกปากงั้นพี่นักก้อรับปากมาก่อนสิว่าจะรับผิดชอบขวัญ นักรบ : ไม่รับเว้ย!!ใครใช้ให้มาอ่อยถึงที่ล่ะ ของขวัญ: ได้!! ถ้าพี่ไม่รับผิดชอบ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน นักรบ : จะทำอะไรพี่ยัยเด็กบ้า จะบอกให้นะพี่ไม่กลัวหรอกเชิญแบกหน้าไปฟ้องใครๆได้เลยถ้าไม่อายใครๆ บ้านนิมมานนรดี เจ้าคุณพิศาล : งามหน้านักนะไอ้แฝดนรกเหลือขอ มาลี : ทำไมต้องด่าลูกแรงขนาดนั้นด้วยคะท่าน เจ้าคุณพิศาล : ลูกใคร??ชั้นไม่มีลูกนิสัยเสียใจแตกแบบนี้หรอก มาลี : อ้อ!! ก้อดีค่ะ ในเมื่อท่านบอกว่ายัยขวัญยัยข้าวไม่ใช่ลูก งั้นอิชั้นจะพาลูกๆออกไปจากที่นี่ ท่านเจ้าคุณพิศาล : เชิญ!! ขวัญข้าว : ขวัญจะเอาไงต่อไปล่ะทีนี้พี่นักหนีไปเรียนเมืองนอกซะแล้ว ของขวัญ : คิดว่าจะง้อเหรอ..เชอะ!!ไอ้ผู้ชายเฮงซวยฟันแล้วทิ้ง ขวัญข้าว : เอาจริงๆนะ ข้าวไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าคืนนั้นพี่นักจะทำไรขวัญได้ เมาซะขนาดนั้น ของขวัญ : นี่ข้าวคิดว่าขวัญโกหกเหรอ ขวัญข้าว : ไม่รู้สิ ไม่ชอบขี้หน้ากันซะขนาดนั้น จะเป็นไปได้ไง ภีมะ : ข้าว!!ไม่ไปกับแม่กับขวัญได้มั๊ย ขวัญข้าว : ไม่ได้หรอกค่ะพี่ภีม ข้าวทิ้งแม่กับขวัญไม่ได้ ภีมะ : งั้นข้าวสัญญากับพี่ภีมได้มั๊ยว่าจะไม่ขาดการติดต่อกับพี่ ขวัญข้าว : พี่ภีมคะ พี่ภีมเป็นพี่ชายที่ข้าวรักมากนะคะ แต่คุณหญิงพรรณรายแม่ของพี่ภีมคงไม่ชอบใจนักถ้ารู้ว่าเราติดต่อกัน ภีมะ : พี่ไม่สนคุณแม่หรอกพี่รักข้าว พี่รักข้าวได้ยินมั๊ย!! ขวัญข้าว : ลืมน้องสาวคนนี้ซะเถอะค่ะ เราสองคนแยกกันแบบนี้ก้อดี ความรักต้องห้ามไม่มีวันเป็นจริงได้หรอกค่ะ

ณดล ชโยดมกิจอมร อายุ 25 ปี ทายาทคนเดียวของตระกูลชโยดมกิจอมร หลานชายหัวแแก้วหัวแหวนของคุณย่าใหญ่ผู้ซึ่งกุมอำนาจทุกอย่างในคฤหาสน์ชโยดม ด้วยความที่สงสารที่หลานชายต้องเป็นกำพร้าตั้งแต่เด็กๆด้วยวัยเพียง 3 ขวบ เนื่องจากบิดา-มารดาประสบอุบัติเหตุทางเครื่องบินระหว่างบินไปดูงานที่ต่างประเทศ ณดล หรือ คุณดล จึงถูกคุณย่าใหญ่เลี้ยงมาอย่างกับไข่ในหิน และมอบความรักทั้งหมดให้เขา เป็นเหตุให้ ณดล เป็นคนเอาแต่ใจและเกเรมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่ว่าคุณดลจะทำอะไรคุณย่าใหญ่จะตามใจทุกอย่าง หรือต้องการอะไรก้อจะได้ทุกอย่างไม่ว่าของสิ่งนั้นจะราคาแพงแสนแพงขนาดไหน ณดลกลายเป็นคนที่ไม่เห็นค่าของสิ่งของและไม่สนใจความรู้สึกของใคร คนในสังคมต่างกล่าวขวัญถึงเกี่ยวกับความเสเพลและความเจ้าชู้ไม่เอาไหนของเขา จนวันนึงเมื่อคุณนาท ชโยดมกิจอมรผู้เป็นปู่ทนไม่ไหวกับพฤติกรรมอันเหลวแหลกของหลานชายจึงได้ยื่นคำขาดกับคุณย่าใหญ่ ถ้าภายใน 1 ปีณดลไม่ยอมทำตัวใหม่ท่านจะยกสมบัติกว่าหมื่นล้านให้กับการกุศลทั้งหมด ทำให้คุณย่าใหญ่เป็นเดือดเป็นร้อนต้องเรียกประชุมบรรดาที่ปรึกษาและเลขาส่วนตัวเพื่อหาทางทำให้ณดลเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ได้ ..เรื่องย่อ.. ณดลตื่นนอนในตอนเช้าอย่างเซ็งๆเขาเดินไปหยุดอยู่ริมหน้าต่างบานใหญ่ที่เป็นกระจกสูงตั้งแต่พื้นจรดเพดาน ในมือถือถ้วยกาแฟหอมกรุ่น เขาจิบกาแฟไปพลางมองไปรอบๆบริเวณพลางๆ แล้วสายตาของเขาก้อไปสะดุดกับใครคนหนึ่งที่กำลังเดินทอดน่องอยู่แถวๆแปลงกุหลาบของคุณย่าใหญ่ "ใครวะ!!เห็นไกลๆแบบนี้หุ่นยังโคตรน่าฟัดเลย อกเป็นอกเอวเป็นเอว..ตูดก้อใหญ่น่ากระแทกให้จุกเป็นบ้า" เขามองพลางสำรวจไปทั่วตัวสาวน้อยแปลกหน้า... ณดลวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะริมหน้าต่าง เขามองสาวน้อยรูปร่างบอบบางแต่สมส่วนในชุดเสื้อกล้ามสีน้ำตาลอ่อนแบบชุดออกกำลังกายโชว์หน้าท้องแบนราบและกางเกงขาสั้นรัดรูปสีเดียวกันด้านล่างเขาจ้องเอาๆจนแทบจะทะลุไปถึงเนื้อในของสาวเจ้า แล้วความรู้สึกบางอย่างก้อก่อตัวขึ้นความร้อนวูบวาบในกายแกร่งเกิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เลือดสูบฉีดอย่างรุนแรงตรงแก่นกายกลางลำตัว จนเขาต้องล้วงมือลงไปในบ๊อกเซอร์ตัวบางของเขาแล้วจัดการตามที่มันควรจะเป็น เขาเร่งสาวมือพลางจ้องมองและคิดมโนภาพถึงเจ้าหล่อนไปพลางจนเกร็งไปทั้งตัวความต้องการปลดปล่อยรุนแรงจนแทบจะบ้า "อาาาา...ซี๊ดดดด.."เสียงเขาครางออกมาอย่างถึงอารมณ์แล้วเร่งสาวมืออย่างรวดเร็วเพื่อปลดปล่อยความปวดร้าวตรงแก่นกาย. เขากำลังจะแตกระเบิดออกมา "โอววว..อาาาร์..."เสียงเขาครางระงมเมื่อความต้องการปลดปล่อยแตกระเบิดออกมา..."ซี๊ดดดด...".. เสียงเขาคำรามออกมาอย่างพึงพอใจกับการได้ปลดปล่อย "แม่ง!!!เช้าๆ..ใครกันวะ..ทำไมถึงได้ทำให้น้องชายกูตื่นตัวได้ขนาดนี้" เขาครางออกมาเสียงหอบถี่ "นี่ขนาดแค่ดูไกลๆแล้วจินตนาการนะ ถ้ามาคุกเข่าตรงหน้าแล้วอมให้กูจะมีความสุขขนาดไหนวะ..ซี๊ดดดด.." เขายังจ้องมองพลางจัดการกับผลผลิตของตัวเองที่พวยพุ่งออกมายังกะภูเขาไฟพ่นลาวาก้อไม่ปาน นารา หรือ นีรนารา ปัญญาโชติ สาวน้อยวัย 18 ปีกำลังก้มๆเงยๆดูดอกไม้ในแปลงที่บานแข่งกันส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วบริเวณ อยู่ๆก้อรู้สึกเสียวสันหลังเหมือนมีใครจ้องมองจึงหันซ้ายหันขวาหาที่มาแต่ก้อไม่พบใคร กำลังจะเดินออกจากจุดนั้นบังเอิญเงยหน้าขึ้นเพื่อสะบัดผมที่ปรกหน้าลงมาตอนก้มดมดอกไม้ พลันสายตาก้อทำมุม 65 องศาไปปะทะเข้ากับภาพใครบางคนบนคฤหาสน์ที่ชั้น 2 ของตัวตึก ภาพที่เห็นทำเอานาราถึงกับต้องอ้าปากค้างตาโตเท่าไข่ห่าน "ว๊าย!!!ไอ้โรคจิต" นาราอุทานออกมาเมื่อเห็นภาพผู้ชายคนหนึ่งกำลังช่วยตัวเองอยู่ริมหน้าต่างที่เป็นกระจกใสบานใหญ่ชั้นบนของคฤหาสน์นั้น ณดลยักคิ้วให้สาวน้อยทีนึงเพื่อทักทายอย่างหน้าด้านๆ แต่นาราพอเห็นดังนั้นก้อรีบวิ่งแจ้นกลับตัวตึกด้านหลังคฤหาสน์อย่างไวด้วยอาการอกสั่นขวัญหาย "คนบ้าอะไรทำเรื่องแบบนั้นต่อหน้าคนอื่นได้...โรคจิตชัดๆเช้าๆซวยเป็นบ้า" สาวน้อยระล่ำระลักพูดออกมาเสียงสั่น.