Prologue
Aries POV
Nagising ako kasi uhaw na uhaw ako. Ang sakit ng ulo ko, grabe, parang mabibiyak. Masakit din ang buong katawan ko—lalo na sa pagitan ng hita ko. Napangiwi ako. Biglang pumasok sa isip ko: Sht, ano bang nangyari kagabi?*
Ang last memory ko lang ay may nag-abot sa’kin ng inumin… tapos blanko na.
“F*ck…” napabulong ako, sabay hawak sa sentido ko. Hahawakan ko na sana yung kumot nang masagi ko yung kamay ng katabi ko. Napapitlag ako. May kasama pala ako sa kama.
“Sh*t! What just happened last night?” Halos pabulong pero may halong kaba.
Dahan-dahan akong bumangon, ingat na ingat ako para hindi siya magising. Parang ang lakas ng t***k ng puso ko, halos lumalabas na sa ribcage ko. Isa-isa kong pinulot yung mga damit ko na nagkalat sa sahig—parang mga piraso ng puzzle na ayaw ko sanang buuin. Nanginginig yung kamay ko habang nagsusuot.
Naglakad akong nakatiptoe, sinisigurado kong walang ingay. “D*mn…” I whispered, halos mapaiyak sa inis. Hindi ko ma-imagine… nagawa kong i-swipe yung v-card ko to a stranger. At ang mas masakit pa, hindi ko man lang maalala kung ano nangyari.
Paglingon ko ulit, nakatalikod pa rin siya, may unan na nakatakip sa mukha. Hindi ko man lang nakita itsura niya. Para akong sinakal ng hiya at galit, pero pinilit kong umalis.
Pag-uwi ko sa bahay, parang dinadala ko pa rin yung bsakit sa loob. Sobrang sakit pa rin ng katawan ko, para akong binagsakan ng mundo. Agad kong kinuha ang phone ko at tinawagan ang assistant ko.
Pag sagot niya, hindi ko napigilan ang panginginig ng boses ko.
“Nasaan ka kagabi? Bakit mo ako iniwan? Tell me what the hell happened!”
Halos pasigaw ko na tanong habang hawak-hawak ang aking phone.
“Aries, calm down…” narinig kong sagot ni Rousse, halatang nagulat siya.
“Hindi ko kayo iniwan. Nagulat nga rin ako nang bigla kang nawala.”
“Anong ibig mong sabihin na nawala?!” halos maputol yung boses ko. “Kasama kita the whole night! Then suddenly nagising ako sa—” napahinto ako, napakagat ng labi, pilit pinipigil ang luha. “—sa kama ng isang stranger. At wala akong maalala!”
Tahimik siya sandali sa kabilang linya. Ramdam ko ang bigat ng kanyang paghinga.
“Aries… may nag-offer ng drink sa inyo kagabi. Akala ko okay lang kasi parang friend niyo siya, kilala raw kayo. Then after a while, parang ang bilis n’yong nalasing. Sinundan ko pa kayo pero bigla kayong nawala sa crowd.”
“F-ck…f-ck” napahawak ako sa dibdib, nanlamig yung buong katawan ko.
“Tinawagan kita, pero hindi mo sinasagot ang tawag ko. Sinubukan kitang hanapin pero sobrang dami ng tao. Akala ko umuwi kana ahead of me…”
Naramdaman kong nanginig yung tuhod ko. Bumagsak ako sa sofa, hawak pa rin yung phone ko.
“So you’re telling me… may kumuha sa’kin?
Dinala ako… kung saan man? At iniwan mo akong—” napahikbi ako, hindi ko na natapos yung sentence.
“Hindi nga kita iniwan. I swear!” mariin niyang sagot.
“Kung sino man yung lalaking yun… baka siya yung kasama mo ngayon.”
Dahan-dahan kong pinikit ang mata.
Naalala ko yung nakatalikod na lalaki, yung unan na nakatakip sa mukha niya.
“Sh*t…” bulong ko. “Sino siya?”
“Aries?,” sagot ng assistant ko, medyo nanginginig pa ang boses ko, “nakita ko rin kagabi, may lumapit na lalaking naka-itim. Hindi ko masyadong maaninag yung mukha dahil dim yung ilaw. Pero… parang may kilala siyang tao sa bar. Hindi siya basta random person lang.”
Napakagat ako sa aking labi. Hindi basta random? Lalong lumakas yung kaba sa aking dibdib.
“Gusto kong malaman kung sino siya. Hanapin mo kung anong pangalan ng taong yun.
Check the bar’s CCTV, kung meron.”
“Aries, baka delikado—”
“Delikado na nga ako ngayon!” napasigaw ako, tumayo mula sa sofa. “Hindi ko alam anong ginawa niya sa’kin. Hindi ko maalala kahit ano. And I can’t just sit here!”
Natahimik yung assistant ko. Ilang segundo bago siya muling nagsalita.
“Okay, Fine. I’ll ask around. Babalikan kita once may info ako.”
Binaba ko yung tawag, pero hindi pa rin ako mapakali. Dumiretso ako sa banyo at tumingin sa salamin. Maputla yung mukha ko, magulo ang buhok, at may mga pulang marka sa dibdib at leeg ko na hindi ko matandaan kung paano ko nakuha.
Fck. Hindi pwedeng walang dahilan ‘to.*
Habang nagbibihis ako ng malinis na damit, tumigil ako bigla. May naalala akong maliit na detail—yung sing-sing na soot ng lalaking kasama ko. Kanina bago ako lumabas ng kwarto, napansin kong parang may kumikislap sa bedside table niya.
Hindi ko lang pinansin dahil nagmamadali ako.
“D*mn it…” bulong ko. Baka clue yun.
What if last night wasn’t an accident… but a setup?
