Ang Lalaki Sa Burol

Matagal ko nang napansin ang lalaking iyon sa burol. Marahil ay may mahigit isang taon ko na siyang napapansin. Ang pagkakaalam ko, isa siyang security guard na naka-assign sa isang malaking bodega ng mga kopra at abaca. Ang bodega na iyon ay pagmamay-ari ng isa sa pinakamayamang negosyante sa aming lugar. Nasa tuktok ng burol ang bodegang binabantayan niya. Sa sa dulo noon ay ang kalsada at sa gilid ay ang gulod. Sa ibaba ng gulod ay ang parte ng ilog kung saan ang mga tao sa aming baranggay ay naglalaba o di kaya ay naliligo. Maganda kasi ang lugar. Kapag umaga ay natatakpan ng gulod ang sikat ng araw at sa tanghali naman ay may lilim ng malalaking kahoy na nasa gilid ng ilog. May isang bahagi rin ng ilog kung saan ay hinarangan ng mga bato ang daloy ng tubig na parang dam, upang lumalim ang gilid na bahaging iyon na parang isang pool o catch basin ng tubig. At mainit-init ang tubig sa parteng iyon dahil may hot spring sa mismong lugar. Kung kaya sinadya talaga nila ang paggawa ng dam at pool. May ginawa rin silang diving spot na purong bato. Napakaganda ng lugar. Napaka presko ng tubig. Kapag ang trip mo ay mainit-init na tubig doon ka maliligo. Ngunit kung gusto mo naman ng sobrang lamig, mayroon din nito sa mismong sentro ng daluyan ng tubig-ilog. Doon ko nakita ang lalaking iyon. Kapag naglalaba kami o naliligo, kadalasan ay naroon siya, naglalakad sa gilid ng railing ng compound sa labas lang ng bodega. Minsan naman ay sasampa siya sa railing at panoorin ang mga naglalaba o naliligo. At ang isang hindi ko malilimutang eksena ay noong isang beses na naligo ako kasama ang mga kaibigan. Nadayo ang tingin ko sa kinaroroonan niya. Nakatutok din pala ang tingin niya sa kinaroroonan ko. Tiningnan ko ang aking likuran. Baka kasi kasama ko na nasa likuran ko lang ang tinitingnan niya, o di kaya ay may ibang bagay na tinitingnan siya na naharangan ko. Ngunit wala naman akong nakita. Kaya naisip ko na ako talaga ang kanyang tinitingnan. At dahil doon, bigla akong na-conscious sa aking galaw. Umupo na lang ako sa gilid ng ilog, paminsan-minsang sinusulyapan din siya. Doon ko na siya napansing maigi. Kahit nasa malayo siya, pansin ko ang ganda ng porma niya. At masasabi kong sa postura palang niya ay malakas ang kanyang appeal, at sa tingin ko ay may kapogian. Siguro ay nasa 19 o 20 ang edad niya. Matangkad at matikas. At sa uniporme niyang puti ang pang-itaas at kulay dark blue na pantalon, parang lalo pa itong nagpatingkad sa kanyang appeal at porma. At lalo pang naturete ang utak ko noong nginitian niya ako. Nahuli kasi niya akong palihim na sumusulyap sa kanya at iyon, naaninag ko ang kanyang pagngiti. Ewan kung para saan iyong ngiti niyang iyon.   Ah grabe. Parang hindi ako makahinga. Pero may kumontra din naman sa aking utak at nagsabing baka hindi naman ako ang nginitian niya. Maaaring may nakita lamang siyang nakakatawang eksena sa ilog at napangiti siya na hindi naman sinadyang ako talaga ang pakay niyang ngitian. Pero... wala akong paki. Basta ngumiti siyang nakatingin sa akin, kung kaya ay para sa akin ang ngiting iyon. Inangkin ko na talaga. Hanggang sa pag-uwi ko ng bahay, hanggang sa pagtulog ko, mukha niya ang aking nakikita. Kinikilig ako kapag naalala ko ang eksenang iyon. Labing-apat na taong gulang pa lamang ako noon. At sa panahong iyon, naramdaman ko na sa sariling may kakaiba sa aking pagkatao. Mas naaattract ako sa lalaki kaysa sa babae, nagkakaroon ako ng crush sa lalaki, at nag-iinit ang aking katawan kapag nakakakita ako ng isang lalaking nakahubad o naka-brief lang. Nagkaron din naman ako ng crush sa babae, naaadmire ko kapag may magandang mukha at katawan ang isang babae ngunit mas matindi ang atraksyon ko sa lalaki. Kapag nakakakita ako ng guwapo, para akong kinikilig. At ang lalaking iyon sa burol ang isa sa mga taong nagbibigay sa akin ng kilig. Syempre, pinigilan ko ang aking sarili. Hindi ko pa naman kasi tanggap sa sarili na isa akong bakla. May mga nabasa kasi akong payo para sa mga batang kagaya kong nalilito sa kanilang pagkatao o orientation. Ang sabi ay normal lang daw sa ganitong edad na makakaranas ng atraksyon sa kapwa lalaki. Kapag hindi pa nawala ito hanggang sa edad 23 o 25, saka na raw maaaring ma-prove na bakla nga ang isang lalaki. May nabasa rin akong isang nagpatotoo nito.  Nang siya raw ay nasa edad 15, kapag nakikita raw niya ang kanyang iniidolong guro, tinitigasan daw siya kapag nag-uusap silang dalawa sa loob ng silid-aralan. Nag-iinit daw ang kanyang katawan. Ngunit nang nasa 22 na siya at nagka-girlfriend, doon niya napagtanto na lalaki pala talaga siya dahil mahal na mahal daw niya ang girlfriend niya. Pinakasalan niya ito at nagkaanak sila ng 4. At hanggang sa panahong iyon, mahal na mahal pa rin niya ang kanyang asawa. Ang naramdaman naman niya sa kanyang guro ay tuluyan nang naglaho. Siguro ay mayroon din talagang ganyang klaseng kalagayan. Kaya hindi ako nagwoworry na bakla nga ako kasi wala pa naman ako sa edad na nasabi bagamat hindi ko rin nako-control ang sarili kapag may nakikita akong guwapo at nagkakaroon ako ng atraksyon dito. Sa edad kong iyon ay wala pa naman akong seryoso rin talagang masasabing crush. I mean, maraming mga guwapo at magagandang estudyante sa aking pinapasukang public high school ngunit pag-aaral lang talaga ang laman ng aking utak. Isa kasi akong honor student kung kaya ay gusto kong i-maintain ito. At isa pa, hindi ako iyong tipong barkadista, o isa sa mga estudyanteng pagkatapos ng klase ay kung saan-saan nagpupunta, naglalakwatsa, umiinom, gumigimik. Ako kapag galing sa eskuwela, diretso na ng bahay, kung hindi man ay sa library muna tatambay, magbabasa o mag-aaral. Ngunit may isang bagay akong sobrang ikinahiya sa lalaking iyon sa burol. Maaga akong umuwi galing sa eskuwelahan noon, mga alas tres lang sa hapon. Dahil sa init at alikabok sa sa daan, naisipan kong maligo sa ilog. Sa edad kong iyon kasi, bago ko pa lang natutunan ang pagpaparaos sa sarili. Parang na adik ako kung saan ay dalawang beses sa isang araw kong ginawa ito, kung minsan nga ay mahigit pa. Nakatihaya ako noon sa ibabaw ng diving board at ewan kung ano ang pumasok sa aking utak at bigla kong naisipang inilabas ang aking ari mula sa aking brief. Dahil tigas na tigas na ito, nilaro ko ang aking sarili. Malapit na akong labasan noon nang napadayo ang tingin ko sa may bodega. At doon at nakita ng aking dalawang mga mata ang guwardiya na nakatingin pala sa aking ginagawa! Sa tindi ng aking pagkagulat ay dali-dali akong tumalon sa tubig. Grabe. ‘Di ko maisalarawan ang matinding hiya na aking nadarama. Nakikinita kong naglupasay siya sa katatawa sa akin. Sa tindi ng aking hiya ay halos ayaw ko nang pumaibabaw. Parang gusto ko na lang ilublub ang sarili ko sa ilalim ng tubig at itali ang aking katawan sa malaking bato hanggang sa tuluyan na akong maging sirena. Gusto ko tuloy pagalitan ang sarili ko at sigawan ng, “O yan, gago! Tanga! Sige... jakol ka pa!” Grabe talaga... Nang hindi na ako nakatiis, umahon na rin ako. Ang sakit kaya ng aking baga! Lalo na ang aking puson. Sinilip ko muna ng lihim kung nandoon pa ba guard. Ngunit mabuti na lang at hinid ko na siya nakita pa. Kung kaya ay dali-dali akong umahon sa tubig, nagbihis at umuwi. Sa bahay ko na itinuloy ang pagpaparaos. Pagkatapos noon ay may ilang linggo ring hindi muna ako nagpunta ng ilog. Natakot akong makitang muli ang lalaking iyon sa burol. Nabalot pa rin ng matinding hiya ang aking isip. Isang araw na Sabado, naisipan kong maligong muli sa ilog. Tila naka-recover na ako sa matinding hiya. Alas 5 ng hapon na iyon. Na-miss ko na rin kasi ang ilog. Namiss kong maligo, magtampisaw, at lumangoy. Naisip kong baka nalimutan na ng guwardiya ang ginawa ko, o ang pagmumukha ko.  Baka rin naman ay wala na siya roon, lumipat na ng ibang assignment. O kaya ay nasesante na sa kakapanuod ng mga taong naliligo sa ilog imbes na magbantay sa bodega. Naghubad na ako ng damit, brief lang ang natira sa aking katawan. Sa ibabaw ng diving spot na bato ay handa na sana akong tumalon nang bigla ko namang napansin ang isang taong naliligo nang tahimik lamang sa isang gilid ng catch basin. Tiningnan ko kung sino ito. “Ang lalaki sa burol!” ang sigaw ng isip ko. Ramdam ko ang biglang pagkalampag ng aking dibdib sa pagkakita sa kanya. Para bang may naghilahan sa aking isip kung tutuloy pa ba ako sa pag-dive o magsuot muli ng damit at palihim na umalis. Biglang nanumbalik sa utak ko ang eksena kung saan ako nagparaos sa ibabaw ng mismong bato rin na ginawang diving spot at kung saan ako kasalukuyang nakatungtong. Grabe talaga ang pagkalampag ng aking dibdib. At bagamat crush ko siya, pakiramdam ko ay nawala na ang excitement na makita siya at napalitan ito ng galit dahil sa paninilip niya. Ngunit dahil nakahubad na ako at siguro ay umiiral na rin ang pride, nagkunwari akong hindi ako affected. At kung sakalaing kausapin niya ako tungkol doon, idi-deny ko rin naman talagang may ginawa ako. “Hindi naman niya ako namukhaan!” ang sigaw ng utak ko, bagamat sa totoo lang, mistula akong magko-collapse sa hiya. Bakit naman kasi iyang bagay na iyan, na public knowledge naman na ginagawa ng halos lahat ng tao sa mundo, ay ikinahihiya pa? Ewan ko ba... siguro ay bahagi na ito ng ating psyche, dahil iyan ang ating kinamumulatan na kapag tungkol sa s*x, lahat ay nakakahiya. Anyway, ang final na desisyon ng aking utak ay “not guilty” kung kaya itinuloy ko na lang ang pagtalon. At imbes na dive ang aking gagawin sana, nawalan na ako ng gana at nagging conscious na rin na naroon si crush. Tumalon na lang ako sa tubig na nakatayo. “Splashhhh!” at may dialogue pa talaga ang tubig. Nang nasa tubig na ako, lumangoy ako na parang wala lang, patungo sa isang gilid malayo sa kanya at doon ay tumalikod at kinuskos ko ang aking buhok. Pagkatapos ay humanap ako ng batong panghilod. Normal lang, kunyari ay nag-iisa lang ako roon at walang ibang tao akong nakita. Tahimik lang na ginawa ko ang paghilod sa aking braso, leeg at dibdib. Hindi ko siya tiningnan talaga. Para akong isang yelo na unti-unting nalulusaw bagamat palakasan na lang ng loob. Kumbaga, laban lang para sa ekonomiya. Maya-maya ay hindi rin ako nakatiis, lihim ko siyang sinulyapan. Nagsasabon na pala siya at bagamat ang tubig ay hanggang sa kanyang baywang, kitang-kita ko ang mga balahibo sa kanyang matitipunong dibdib. Noon ko lang siya napagmasdang maigi. Ngunit syempre, hindi ko ipinahalatang lihim ko siyang pinagmasdan. Maputi ang kanyang balat, makinis ang kanyang mukha at maganda ang hugis ng kanyang katawan. Bibilugin ang kanyang katawan at walang kataba-taba. At makikita sa kanyang biceps na nagbubuhat siya o naggi-gym. Ang sarap sa mata. Halos tumulo ang aking laway sa lihim kong pagmamasid sa kanya. Tahimik lang din siyang nasasabon. Naalala ko tuloy na wala pala akong dalang sabon at shampoo. Ngunit patuloy lang ako sa paghihilod. Tanging ang ingay ng agos at tilamsik ng tubig lamang ang naririnig sa pagitan naming dalawa. Parang naisip ko na baka hindi nga niya ako nasilipan sa aking ginawagawa. May halos 15 minutos sigurong nasa ganoon kaming ayos. Naghihilod ako gamit ang bato samantalang siya ay nagsasabon at nagsa-shampoo. Sa totoo lang, kahit may inis ako sa kanya, naghintay pa rin ako na pansininb niya. Ngunbit wala. Tuloy ay may naramdaman akong panghihinayang. Parang iyong kalandian sa aking sistema ay nag-udyok sa aking utak na gumawa ng paraan upang magkausap man lang kami. “Ngunit ano? Paano? Virgin kaya ako at wala akong kaalam-alam sa mga ganyan. Atsaka, anong iisipin niya, bakla ako? Ewwwww! Nakakahiya! Baka ipagsasabi niyang ako pa talaga ang gumawa ng paraan para makalapit sa kanya o di kaya tsatsansingan siya? Ewnesss talaga!” sigaw ng isip ko. Kaya pinigilan ko pa rin ang aking sarili. Maya-maya, habang nasa ganoon pa rin akong ayos ay may narinig ako. “Pssssst!” Syempre, lumingon ako sa kinaroroonan niya. At noong nakita kong sa akin siya nakatingin, tinuro ko ang sarili ko sabay sabing, “Ako?” “Hindi, iyang bato sa likod mo!” ang pabirong sagot niya. “Syempre ikaw! Ikaw lang naman ang taong kasama ko rito ‘di ba?” ang pagbawi niya. Napa-“Amffff!” naman ako sa sarili. “May pagka antipatiko pala tong tao na to!” sa isip ko lang. “Bakit?” ang mataray kong sagot. Playing hard-to-get ba ang drama bagamat, halong mapatid na ang aking paghinga sa sobrang excitement. “Jack ang name mo ‘di ba?” “Jack? Hindi ah! Bakit Jack?” “Jack... Jackolero!” sabay bitiw ng malutong na tawa. At doon na ako namula. Yumuko ako at naghanap ng bato at, “Gusto mo, batuhin na kita! ‘Di kaya ako nagjajakol!” ang sigaw ko. “O sya... hindi na kung hindi. Pero wala namang dapat ikakahiya sa pagjajakol eh. Lahat ng lalaki, nagjajakol. Normal lang iyan kapag walang babae.” Bigla ko namang naibaba ang bato sa aking kamay na handa ko na sanang ihagis sa kanya. Hindi ako nakakibo. Nakatingin na lang ako sa kanya. “Halika... hilurin mo ang likod ko. Hilurin ko rin ang likod mo,” ang tila nanunuyo niyang boses, ang mga mata ay may bahid na panunukso.” At syempre, nilapitan ko kaagad siya. Wala namang masama sa paghilod ng likod ng may likod ‘di ba? At wala ring masama kung hihilurin niya ang aking likod. Kaya ito ay malaking it’s a yes for me... (Itutuloy)