ฮอตเนิร์ดไม่อ่อนโยน

“พลอยวันนี้ไปผับมั้ย มีนักร้องมาใหม่” “กูไม่ได้บ้าผู้ชายเหมือนพวกมึง” “น้องภาม วิศวะปีสอง” พลอยวางปากกาในมือลงแล้วเงยหน้ามองเพื่อนสนิท “มึงอย่ามาหลอกกู” “กูจะหลอกมึงทำไม” พลอยรีบปิดหนังสือพร้อมกับกวาดสัมภาระทุกอย่างลงกระเป๋าด้วยท่าทางหงุดหงิด “คิดจะลองดี ได้เลย” ย้อนกลับไปเมื่อสามเดือนก่อน พลอยคือรุ่นพี่ปี4ที่ตกหลุมรักรุ่นน้องปี2วิศวะอย่างจริงจังและเป็นฝ่ายรุกจีบก่อน ด้วยใบหน้าที่สวยโดดเด่นและเป็นนักกิจกรรมเต็มตัวสร้างผลงานให้กับคณะและทางมหา’ลัยจนเป็นที่รู้จักของทุกคนจึงทำให้พลอยมีความมั่นใจเกินร้อยว่าต้องจีบรุ่นน้องคนนี้มาเป็นแฟนได้อย่างแน่นอน ผลลัพธ์กับตรงกันข้าม เขาถูกรุ่นน้องเมินเฉยและฉีกหน้าจนทำให้อับอายเป็นเรื่องตลกที่ถูกพูดถึงกันเป็นวงกว้าง “พลอย มึงจะทำอะไร” “กูจะไปดูหน้าไอ้คนที่มันบอกไม่ชอบที่แบบนั้น” “กูไม่ได้ให้มึงไปแก้แค้นน้องมันนะเว้ย แค่อยากให้มึงออกไปเที่ยวบ้าง กูเห็นมึงเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องเป็นแบบนี้มาตลอดหลังจากที่ถูกเด็กนัjนปฏิเสธ” “มึงก็เลยใช้ชื่อเด็กนั่นมาล่อกูให้ออกไปเนี่ยนะ” “ไม่ใช่แบบนั้น” “เออ กูยังชอบเด็กนั่นอยู่ พอใจมึงยัง ที่กูไม่อยากออกไปไหนเพราะกูอายไง” “กูเข้าใจแต่ว่า กูไม่ได้ตั้งใจสะกิดแผลมึง กูรู้ว่ามึงเสียใจแล้วก็อายมาก” ไม่คิดว่าการชวนไปผับครั้งนี้จะทำให้หลินต้องมีปากเสียงกับพลอย “หลิน มึงเป็นเพื่อนกูมากี่ปี” “มึงอย่าถามแบบนี้กูตอบไม่ได้” “ถ้ามึงอยากให้กูเลิกหมกตัวอยู่ในห้อง ได้ คืนนี้กูจะไปผับ กูจะไปนั่งดูนักร้องที่มึงภูมิใจนำเสนอ” “พลอยมึงช่วยเปิดใจหน่อยได้มั้ย ผู้ชายที่ชอบมึงก็มีตั้งเยอะแยะ” “ก็กูไม่ชอบอ่ะ จะไปก็ตามมานะคืนนี้” ผับ Top secret พลอยเดินเข้าผับด้วยความมั่นใจ ท่ามกลางสายตาของชายหนุ่มที่มองมาไม่ได้ทำให้เธอสูญเสียความเป็นตัวเองเลยแม้แต่น้อย เธอสวมชุดเดรสสายเดี่ยวความยาวเหนือเข่าสีดำโชว์เนินอกอวบอิ่มเล็กน้อยพองาม มาในลุคสาวสวยมีความมั่นใจ เมื่อมาถึงโต๊ะด้านหน้าเวทีหญิงสาวก็กวักมือเรียกพนักงานสั่งเครื่องดื่ม “นักร้องใหม่ขึ้นเวทีตอนไหน” “หลังจากวงนี้ก็ขึ้นแล้วครับพี่” “อือ ขอบใจมาก” ยังไม่เห็นเงาของเพื่อนสนิท คิดว่าคืนนี้คงไม่กล้าตามมา 23.30 น. เมื่อถึงเวลาคนที่เธออยากเจอก็เดินขึ้นเวทีมาพร้อมกีตาร์ พลอยนั่งดื่มคนเดียวจนเหล้าในขวดยุบไปครึ่งกลม ไม่ได้ดื่มนานรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเมา “มาคนเดียวเหรอพลอย” เซฟ วิศววะปี4ที่เคยตามจีบเธอเดินเข้ามาทักแล้วใช้ความมึนเลื่อนเก้าอี้นั่งลงโดยไม่รอคำเชิญ “อือ เราไม่ต้องการเพื่อนดื่ม” พลอยรีบตัดความวุ่นวายออกไปโดยไม่สนใจมารยาท “อะไรกัน แค่แก้วเดียวได้มั้ยแล้วจะไปทันที มา เดี๋ยวเซฟชงเหล้าเพิ่มให้” ระหว่างนั้นพลอยก็หันไปมองนักร้องบนเวทีที่กำลังเริ่มดีดกีตาร์ร้องเพลง สายตายังคงเต็มเปี่ยมไปด้วยความเย็นชา แม้แต่หางตาก็ไม่เคยมองมาที่เธอเลยสักนิด “มาดูน้องร้องเพลงเหรอ” “แก้วล่ะ รีบยกให้หมดแล้วก็ไปซะ” เซฟยื่นแก้วมาข้างหน้าแต่พลอยเลือกที่จะกระดกเหล้าในแก้วดื่มรวดเดียวจนหมด “เพราะพลอยเป็นแบบนี้ไง เราถึงตัดใจไม่ลงสักที” ร่างสูงของหนุ่มวิศวะปี 4 เดินจากไปไม่นานก็มีรุ่นน้องต่างคณะ รุ่นเดียวกันบ้างแวะเวียนเข้ามาไม่ขาดจนทำให้เจ้าของโต๊ะเริ่มทรงตัวไม่ไหว “ไอ้พวกขยะ” พลอยสบถด่าผู้ชายพวกนั้นออกมาเพราะรู้ตัวว่ามีบางอย่างกำลังเกิดขึ้นกับร่างกาย คิดว่าต้องทำอะไรสักอย่าง วิธีที่ดีที่สุดคือพาตัวเองออกจากตรงนี้ ทางออกด้านหลังน้อยคนนักที่จะรู้ หมับ ! “มองผม ไหวมั้ย” “หึ ทำไม จะมาสมน้ำหน้าเหรอ” พลอยยังพอมีสติรู้ว่าผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าคือใคร “อย่าอวดดีได้มั้ย ทำตัวไม่สมกับเป็นเซียนเลยรู้ปะ” หมับ ! “ฮะ เฮ้ย พี่จะทำอะไรอะ” จากที่เป็นฝ่ายควบคุมตอนนี้กลับถูกรุกจนตั้งตัวแทบไม่ทัน เจ้าของความสูง180ถูกดันตัวติดกับกำแพงโดยมีหญิงสาวรุ่นพี่เบียดกายเข้ามาเรื่อยๆ “ไหนบอกไม่ชอบที่แบบนี้ไง เกลียดผู้หญิงแบบพี่นักไม่ใช่เหรอ ทำไมอ่ะ ทำไม” “พี่กำลังเมา” “พี่ว่าตัวเองพอรู้เรื่องนะ แค่เบลอยานรกนิดหน่อย” “พี่เห็นมันเป็นเรื่องปกติหรือไง” “แล้วไง หรือว่า ภามจะช่วยพี่” มือเรียวสวยวางลงบนอกแกร่งแล้วค่อยๆ ลูบลงผ่านกล้ามหน้าท้องลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง หมับ ! “อย่าซน” “พี่ชอบภามมากนะ ทำไมภามไม่ชอบพี่ ถ้าไม่ชอบที่พี่แต่งตัวโป๊ เที่ยวผับ กินเหล้า พี่ไม่ทำให้ก็ได้” “บ้านพี่อยู่ไหน ผมจะไปส่ง” “ไม่กลับ ตอบพี่ก่อนหรือว่าพี่ยังสวยไม่มากพอ” เธอยัดเยียดร่างกายตัวเองให้กับรุ่นน้อง ดันอกอวบอิ่มเบียดบดลงเบาๆ บนกล้ามท้อง “อย่าทำแบบนี้” “ทำไม เริ่มชอบพี่บ้างหรือยัง” ภามเข้าใจว่าคงเป็นเพราะฤทธิ์ยาแต่เขาก็ไม่ได้มีความอดทนมากพอขนาดนั้น “ถ้างั้นมานี่” เขาพาเธอมาชั้นสองโซนห้องพักของผับ ภามรีบเปิดประตูห้องแล้วดึงเธอเข้ามาด้านในก่อนที่จะมีคนตามมาเห็น “ไม่อยากกลับก็นอนนี่” “ภาม จะทิ้งพี่ไว้คนเดียวจริงๆ เหรอ” “พี่ก็รู้ว่าตัวเองโดนอะไรเข้าไป” “ภามทำไมใจร้ายกับพี่จัง รังเกียจพี่ขนาดนั้นเลยเหรอ” เธอเข้าไปกอดรุ่นน้องพร้อมเอ่ยประโยคตัดพ้อพร้อมน้ำตา พลอยยอมรับว่าไม่เคยชอบผู้ชายคนไหนมากขนาดนี้มาก่อน “ผมเปล่า” “อยู่กับพี่นะคืนนี้ ได้มั้ย” หญิงสาวเงยหน้ามองรุ่นน้องพลางใช้นิ้วแตะลงบนริมฝีปากนุ่มเบาๆ “อย่ายั่วผม” “อยากยั่ว จะทำมั้ย” พลัก ! เขาผลักรุ่นพี่ลงบนเตียงกว้างและมองเธอด้วยสายตาราชสีห์พร้อมตะครุบเหยื่อ สะบัดคราบรุ่นน้องพูดน้อยแสนเย็นชาออกไปจนไม่เหลือคราบ “พี่ชอบภาม” มือสวยไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตบนตัวของรุ่นน้องออกอย่างเร่งรีบ สายตาเว้าวอนต้องการแสดงออกชัดให้คนข้างบนรู้ “ผมโคตรไม่ชอบคนดื้อเลยรู้ปะ” “ถ้าไม่ชอบพี่จะได้ทำบ่อยๆ อ๊ะ” ซอกคอขาวถูกขบงับจนเกิดรอยแดง ชุดเดรสบนตัวของหญิงสาวก็ถูกดึงออกจากร่างเพียงเสี้ยววิ “เคยหรือยัง” เสียงกระซิบแหบพร่าข้างหูทำให้เธอขนลุก “ยัง” “ซิงเหรอ” “อื้อ เก็บไว้ภาม” เจ้าของร่างสูงเคลื่อนตัวลงต่ำแล้วใช้สองมือแยกเรียวขาสวยทั้งสองข้างออกจากกัน ปลายนิ้วตวัดเกี่ยวแพนตี้สีดำลายลูกไม้ออกปรากฏความอวบอูมสีชมพูสวยอาบเคลือบด้วยน้ำสีใสจนมันวาว “ขอชิมได้มั้ย” “พี่เป็นของภามแล้ว” “อย่ามาร้องเสียใจทีหลังก็แล้วกัน” ปลายลิ้นแตะเบาๆ ลงบนร่องอวบที่ปิดสนิท สัมผัสได้ถึงความหวานและความสดใหม่ “รู้มั้ยทำไมผมชอบผู้หญิงเรียบร้อย” “ทะ ทำไม” “ควบคุมง่ายดี แต่พี่..คงไม่ยากเกินความสามารถผมหรอก” “เด็กนี่ ทำไมร้ายแบบนี้ฮะ ” ------------------